Της Μαρίνας Νίκα,
Η Σέριφος είναι το πιο παραδοσιακό νησί των δυτικών Κυκλάδων, με άγρια ομορφιά και ιδανικός προορισμός για όσους θέλουν να κάνουν ήρεμες διακοπές μακριά από τον μαζικό τουρισμό. Οι επισκέπτες δεν εντυπωσιάζονται μόνο από τη φυσική ομορφιά του νησιού, αλλά και από την πλούσια ιστορική και μυθολογική του παράδοση που παραμένει ζωντανή ανά τους αιώνες.
Σύμφωνα με τον μύθο, η Σέριφος ήταν η κατοικία των Κυκλώπων, οι οποίοι, όπως αναφέρεται, έχτισαν μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού, όπως τον Άσπρο Πύργο και τα Τείχη της Λιόμαντρας. Επίσης, το νησί συνδέεται στενά και με τον μυθικό ήρωα, Περσέα. Πιο συγκεκριμένα, ο βασιλιάς του Άργους, Ακρίσιος, έμαθε από χρησμό της Πυθίας ότι ο εγγονός του θα ήταν υπεύθυνος για τον θάνατό του και έτσι έκλεισε την κόρη του, τη Δανάη, σε ένα παλάτι. Τότε, ο πολυμήχανος Δίας, ερωτεύτηκε στη Σέριφο τη Δανάη και ενώθηκε μαζί της με τη μορφή χρυσής βροχής. Μόλις γεννήθηκε ο Περσέας, ο παππούς του έβαλε αυτόν και τη μητέρα του σ’ ένα κιβώτιο και στη συνέχεια το έριξε στη θάλασσα. Το κιβώτιο ξεβράστηκε στις ακτές της Σερίφου, όπου το βρήκε ο βασιλιάς Πολυδέκτης. Ο βασιλιάς τους υποδέχτηκε στο νησί και με τον καιρό ερωτεύτηκε τη Δανάη. Όμως, θέλοντας να ξεφορτωθεί τον Περσέα, ο Πολυδέκτης του ζήτησε να πάει να σκοτώσει τη Μέδουσα, αυτό το φοβερό και τρομερό τέρας που μπορούσε να μεταμορφώσει οποιονδήποτε σε πέτρα με μόνο μία ματιά. Με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, ο Περσέας κατάφερε να σκοτώσει τη Μέδουσα. Γυρίζοντας στη Σέριφο με το κεφάλι της Μέδουσας, ο Περσέας πέτρωσε τον Πολυδέκτη. Μάλιστα, από τη Σέριφο πέρασε και ο Οδυσσέας στο γυρισμό για την Ιθάκη, όπου ο κύκλωπας Πολύφημος τον σημάδεψε με βράχο έξω από τον όρμο του Κουταλά. Μέχρι και σήμερα μπορεί να βρει κανείς απομεινάρια από τα Κυκλώπεια Τείχη στο σημείο αυτό.
Το νησί πρωτοκατοικήθηκε από Βοιωτούς, ενώ κατά την προϊστορική εποχή έφτασαν φυλές από την Κρήτη και ακολούθησαν οι Φοίνικες και οι Μυκηναίοι. Επιπλέον, στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. το νησί έγινε αποικία των Ιώνων από την Αττική. Αργότερα, συμμετείχε έμμεσα, στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού όλα τα σπαθιά που χρησιμοποίησαν στη μάχη ήταν κατασκευασμένα από Σεριφιώτικο μέταλλο. Ακόμα, στη διάρκεια των Περσικών πολέμων, η Σέριφος συμμετείχε αρχικά στο πλευρό των Περσών, αργότερα όμως, πήρε το μέρος των Ελλήνων και εντάχθηκε στην Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία. Το 377 π.Χ. έγινε μέλος της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Επιπρόσθετα, μετά τους Ελληνιστικούς χρόνους, το νησί μένει στο περιθώριο, ενώ στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα το νησί έρχεται στο προσκήνιο, με την εντατική εκμετάλλευση του υπεδάφους της από ξένους επιχειρηματίες. Τέλος, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ευρωπαϊκές χώρες ανταγωνίζονταν, με τις τιμές των ορυκτών να είναι υψηλές, ενώ έκαναν αντιοικονομική την εξόρυξη σιδηρομεταλλεύματος. Το 1963 τα μεταλλεία στη Σέριφο κλείνουν οριστικά και η παραγωγή μειώνεται αισθητά. Η κατάσταση αυτή οδηγεί χιλιάδες μεταλλωρύχους στο να εγκαταλείψουν το νησί.
Σήμερα στο νησί δεσπόζει η Χώρα, η οποία είναι αμφιθεατρικά χτισμένη σε ύψος 200 μέτρων, σαν φρούριο με θέα τον κόλπο και το Λιβάδι, με σκοπό να αντιμετωπίσει καλύτερα τις επιδρομές των πειρατών. Ακόμα, αποτελείται από δύο γειτονιές, την Πάνω και την Κάτω χώρα που ενώνονται μεταξύ τους με σκαλιά. Η απαράμιλλη ομορφιά του νησιού και η ένδοξη ιστορία του μαγεύει και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη.
Ένα πανέμορφο, κυκλαδίτικο νησί, με πλούσια ιστορική κληρονομιά, παραδοσιακές γεύσεις, όπως η ρεβυθάδα και ξακουστές, καταγάλανες παραλίες ολοκληρώνουν την εικόνα αυτού του ειδυλλιακού τόπου, με τη ρομαντική ατμόσφαιρα και τους ευχάριστους ανθρώπους!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- ΣΕΡΙΦΟΣ, e-kyklades.gr, διαθέσιμο εδώ
