Της Στέλλας Πετρακάκη,
Διανύουμε στην Ευρώπη μία πραγματικότητα που, εκτός από αρκετά δύσκολη, είναι και αρκετά περίεργη. Είναι γεγονός πως, ηλικιακά, η γενιά μας (18 – 35 τοποθετώ, ενδεικτικά) δεν έζησε τους ζοφερούς και καθοριστικούς πολέμους του περασμένου αιώνα, εκτός φυσικά προς τη δεκαετία του ’90, κατά την οποία συνέπεσε τόσο η σύγκρουση Βοσνίας – Σερβίας, όσο και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, δύο γεγονότα που χάραξαν τη δική τους οριοθέτηση στα γεγονότα και στην νέα τάξη πραγμάτων, ειδικότερα στα Βαλκάνια. Τι χαρακτηρίζει, όμως, την Ευρώπη και τα Βαλκάνια, αποτελώντας και τον ατυχή συνδετικό κρίκο μεταξύ τους; Φυσικά, η απάντηση δεν είναι άλλη από την προπαγάνδα.
Ανακαλώντας στη μνήμη μας την επίδειξη των δημοσιογραφικών ειδήσεων, τα τελευταία χρόνια, στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια, αιωρείται η αίσθηση πως, καθημερινά, όλο και περισσότερο ανεβαίνει ο κίτρινος τύπος, στις προτιμήσεις ενημέρωσης των ατόμων. Πιο συγκεκριμένα, οι πληροφορίες που λαμβάνουν καθημερινά έχουν την μορφή του καταιγισμού, καθώς, σε κάθε «σκοτεινή» γωνιά της ειδησεογραφικής «κιτρινίλας», έχει αναδυθεί και από μια «έγκυρη» πηγή καθημερινών νέων, που παρέχει αβάσιμες πληροφορίες.
Εδώ ερχόμαστε στο «ζουμί» του παρόντος άρθρου που, δικαιολογημένα, αφορά τη Ρωσία. Κάθε εβδομάδα, φαίνεται να προκύπτει και μια καινούρια αναταραχή, που προκαλεί η χώρα που ανακατέταξε την Ευρώπη, μέσα σε μία (στην κυριολεξία) νύχτα. Με ανακοίνωσή του, την περασμένη Παρασκευή (17/05/2024), το Συμβούλιο της Ε.Ε. εξέδωσε απόφαση, η οποία απαγορεύει τις ραδιοτηλεοπτικές δραστηριότητες, εντός των κρατών – μελών της Ε.Ε., τεσσάρων Μ.Μ.Ε. συνδεδεμένων με το Κρεμλίνο.
Θα αναρωτηθεί, βεβαίως, κάποιος: «πώς γίνεται η Ε.Ε., που εξυμνεί τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία, να απαγορεύει την αναμετάδοση ειδήσεων από φιλορωσικά ΜΜΕ, τη στιγμή που όλες οι φωνές, δικαιωματικά, πρέπει να ακούγονται στον κόσμο;». Τα συγκεκριμένα Μ.Μ.Ε., μη θέλοντας ή και μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς, προπαγάνδιζαν ακράδαντα τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, διαστρεβλώνοντας τις βλέψεις και τις αιτίες, αναφορικά με την αιματηρή εισβολή της πρώτης στη δεύτερη. Φυσικά, αυτή η προπαγανδιστική τακτική είχε ως αποτέλεσμα να επέλθει η αποσταθεροποίηση στις γύρω χώρες, τόσο εκείνες που συνορεύουν με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία, οι οποίες έχουν κατηγορηθεί πολλάκις πως ενεργούν ως δορυφόροι της Δύσης.
Προς αποφυγή δημιουργίας παρεξηγήσεων και εντάσεων, το Συμβούλιο της Ε.Ε. δεν έριξε απλά τη «βόμβα» της ανακοίνωσης, όπως δύο χρόνια τώρα αυτό αποτελεί τακτική της ρωσικής πλευράς, αλλά εξήγησε, ευθύς αμέσως, πως η απόφαση δεν απαγορεύει τη λειτουργία των Μ.Μ.Ε., αλλά την αναμετάδοση ειδησεογραφίας. Από εκεί και πέρα, τα Μ.Μ.Ε. είναι ελεύθερα να προβούν σε οποιαδήποτε άλλη κίνηση, προκειμένου να διατηρήσουν τον χαρακτήρα τους και τη λειτουργικότητά τους, όπως για παράδειγμα την έρευνα, τις συνεντεύξεις, κλπ.
Η Ρωσία ανέκαθεν υπήρξε μία δύναμη που χειραγωγεί, παρεμβαίνει, διαστρεβλώνει, δικαιολογεί και εξαφανίζει στοιχεία και ανθρώπους, εν μία νυκτί. Και, προτού η κριτική πάνω σε αυτές τις δηλώσεις υπάρξει σκληρή, είναι γεγονός αποδεδειγμένο πως η ρωσική πλευρά ονειρεύεται έναν «υπόγειο» ιμπεριαλισμό, όχι μόνο στις ιδέες, όπως γινόταν μέχρι και σήμερα, αλλά και στα εδάφη, με πρώτο αιματηρό θύμα την Ουκρανία. Ο φόβος της Ευρώπης, πως με μία πιθανή ολική πτώση της Ουκρανίας η Ρωσία θα απλώσει τα «πλοκάμια» της σε πολλά κράτη – μέλη, υπάρχει και δημιουργήθηκε, πολύ πριν την εισβολή στην Ουκρανία.
Όμως, ποιος ρωτάει τους Ρώσους και τους Ουκρανούς απλούς πολίτες, που μόνο θύματα υπήρξαν και δεν έχουν φταίξει σε οτιδήποτε μεμπτό που χαρακτηρίζει μια ιμπεριαλιστική κυβέρνηση; Τόσα παιδιά με μηδαμινές πολεμικές γνώσεις έχουν χάσει τη ζωή τους για τις δύο πλευρές, καθώς, όσο επιτίθενται οι Ρώσοι, τόσο αμύνονται οι Ουκρανοί. Οι αιτούντες άσυλο, οι εθνικές και φυλετικές μειονότητες και στις δύο χώρες, οι δημοκρατικοί θεσμοί, όλοι αυτοί οι παράγοντες πλήττονται, μέρα με τη μέρα. Στο πλευρό τους, όμως, η Ευρώπη διακηρύσσει φανερά την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας και τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά της, ώστε αυτό να αποτελέσει μία νόρμα, από εδώ και στο εξής, εάν ποτέ αμφισβητηθεί η εγκυρότητα των ευρωπαϊκών δηλώσεων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Διαδίδουν προπαγάνδα»: Η Ευρωπαϊκή Ένωση «έκοψε» τέσσερα ρωσικά ΜΜΕ, CNN Greece, διαθέσιμο εδώ
