Της Μαρίας Αλμασίδου,
1932: Η Amelia Earhart είναι η πρώτη γυναίκα που πέταξε μόνη της πάνω από τον Ατλαντικό. Γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1897 στο Κάνσας και προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν δικηγόρος και η μητέρα της προερχόταν και η ίδια από πλούσια οικογένεια. Από μικρή η Amelia είχε επιδείξει περιπετειώδη χαρακτήρα και ήταν ιδιαίτερα ανεξάρτητη. Για τα χαρακτηριστικά της θα γινόταν αργότερα ιδιαίτερα γνωστή και αγαπητή στον κόσμο.
Η οικογένεια αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα μετά τον θάνατο των παππούδων της και σε συνδυασμό με το πρόβλημα αλκοολισμού που αντιμετώπιζε ο πατέρας της, χρειαζόταν να μετακομίζουν συχνά. Έτσι, η Amelia ολοκλήρωσε το λύκειο στο Σικάγο το 1916. Καθοριστική για την πορεία της ήταν η επίσκεψη που έκανε στην αδερφή της στον Καναδά. Εκεί συνειδητοποίησε ότι ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γι’ αυτό αποφάσισε να μεταβεί στο Τορόντο προκειμένου να γίνει βοηθός νοσοκόμας.
Μετά τη λήξη του πολέμου, συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα στο πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, από το οποίο, όμως, αποχώρησε το 1920, έπειτα από έκκληση των γονιών της να μείνουν μαζί στην Καλιφόρνια. Εκεί έκανε την πρώτη της πτήση, κάτι που την προσέλκυσε να ξεκινήσει μαθήματα πιλοτικής. Το 1921, αγόρασε το πρώτο της αεροπλάνο και δύο χρόνια μετά έλαβε και το δίπλωμα πιλότου. Κατά τη δεκαετία του 1920, μετακόμισε στη Μασαχουσέτη και εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός, δουλεύοντας κυρίως με μετανάστες. Παράλληλα, συνέχισε να ακολουθεί το πάθος της για την αεροπορία.
Το ίδιο διάστημα, οι υποστηρικτές επεδίωξαν να συμπεριλάβουν μία γυναίκα σε υπερατλαντικό ταξίδι και το 1928 η Earhart επιλέχθηκε. Κάποιοι θεώρησαν ότι η επιλογή δεν ήταν τυχαία αλλά οφειλόταν εν μέρει στην ομοιότητά της με τον Charles Lindbergh, ο οποίος έγινε ο πρώτος άντρας που πέταξε μόνος του πάνω από τον Ατλαντικό τον προηγούμενο χρόνο. Η πτήση στις 17 Ιουνίου 1928, η οποία πραγματοποιήθηκε με επιτυχία από τον Καναδά ως την Ουαλία, καθιέρωσε την Amelia ως διεθνή σταρ. Δημοσίευσε, μάλιστα, βιβλίο που αναφερόταν στη συγκεκριμένη πτήση. Το 1931, παντρεύτηκε τον εκδότη George Palmer Putnam, ο οποίος την είχε βοηθήσει να οργανώσει την πτήση αυτή.
Στις 21 Μαΐου 1932, η Earhart πραγματοποίησε την πτήση για την οποία έμεινε στην ιστορία, διασχίζοντας μόνη της τον Ατλαντικό. Αναχώρησε από Newfoundland και προσγειώθηκε στη βόρεια Ιρλανδία. Πραγματοποίησε το ταξίδι σε 14 ώρες και 56 λεπτά, χρόνο ρεκόρ παρά τα μηχανικά προβλήματα που αντιμετώπισε και τον άστατο καιρό, που την εμπόδισαν από το να σταματήσει στον προγραμματισμένο προορισμό της στο Παρίσι.
Υπηρετώντας το πάθος της για την αεροπορία, η Earhart παρακινούσε τις γυναίκες να καταρρίψουν τα κοινωνικά στερεότυπα και να αδράξουν ευκαιρίες, ειδικά στον τομέα της αεροπορίας. Μάλιστα, το 1929 ίδρυσε έναν οργανισμό απαρτιζόμενο από γυναίκες πιλότους, που αργότερα ονομάστηκε “Ninety nines”, με την Earhart να είναι η πρώτη Πρόεδρός του. Επιπλέον, το 1933 κυκλοφόρησε σειρά ρούχων που όπως η ίδια ανέφερε απευθυνόταν σε «γυναίκες δραστήριες».
Το 1935, η Earhart πραγματοποίησε ακόμη μία σημαντική πτήση πετώντας μόνη της από τη Χαβάη στην Καλιφόρνια. Αναχώρησε από τη Χονολουλού στις 11 Ιανουαρίου και μετά από 17 ώρες προσγειώθηκε στο Όκλαντ. Την ίδια χρονιά έγινε το πρώτο άτομο που πραγματοποίησε πτήση από το Λος Άντζελες στο Μεξικό. Δύο χρόνια αργότερα, η Earhart θα πετούσε γύρω από τον κόσμο, έχοντας ως καθοδηγητή της τον περιηγητή Fred Noonan. Η συγκεκριμένη πτήση αποδείχτηκε αυτή τη φορά όχι ιστορική αλλά σημαδιακή. Την 1η Ιουνίου οι δυο τους αναχώρησαν από το Μαϊάμι και κατευθύνθηκαν ανατολικά. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες έκαναν στάση για καύσιμα αρκετές φορές προτού τελικά φτάσουν στη Νέα Γουινέα.
Αναχώρησαν στις 2 Ιουλίου κατευθυνόμενοι προς το νησί Howland. Η πτήση αναμενόταν δύσκολη και για αυτό δύο πλοία πλήρως φωτισμένα θα ακολουθούσαν τη διαδρομή προκειμένου να βοηθήσουν στην ομαλή πτήση. Μετά από λίγες ώρες ενημέρωσε ότι ξεμένουν από καύσιμα κι έπειτα ότι κατευθύνονται βόρεια και νότια. Αυτή ήταν η τελευταία επικοινωνία που είχαν. Θεωρήθηκε ότι το αεροπλάνο έπεσε γύρω στα 100 μίλια και ξεκίνησε αμέσως έρευνα προκειμένου να βρεθεί η Earhart και ο Noon. Ωστόσο, δυστυχώς στις 19 Ιουλίου 1937, η επιχείρηση σταμάτησε και τόσο ο Noon όσο η Earhart θεωρήθηκε ότι χάθηκαν στη θάλασσα.
Η εξαφάνιση αυτή προσέλκυσε το ενδιαφέρον του κόσμου, που ξεκίνησε να συλλαμβάνει διάφορες θεωρίες. Η μία ήθελε την πιλότο και τον περιηγητή να χτύπησαν σε άλλο νησί στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν το Howland, ενώ άλλοι θεώρησαν πιθανό ακόμη και να έχουν αρπαχθεί από τους Ιάπωνες. Τίποτα από αυτά, ωστόσο, δεν αποδείχτηκε ποτέ. Το επικρατέστερο σενάριο είναι το αεροπλάνο να έπεσε στον Ειρηνικό δίπλα από το νησί, έχοντας ξεμείνει από καύσιμα.
Παρά το μακάβριο τέλος της, η Earhart ακολούθησε μέχρι τέλους το όνειρό της και το πάθος της για την αεροπορία, γράφοντας ιστορία με τα επιτεύγματά της αλλά και ανοίγοντας ταυτόχρονα τον δρόμο για τις γυναίκες στην αεροπορία, καταρρίπτοντας πολλά κοινωνικά στερεότυπα της εποχής της.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Howland Island, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Amelia Earhart becomes the first woman to make solo, nonstop transatlantic flight, history.com, Διαθέσιμο εδώ
