Της Μαριαλένας Κουντούρη,
Ευθυνοφοβία, λοιπόν, —ο φόβος της ανάληψης ευθύνης— αποτελεί μια κατάσταση, η οποία μας συνοδεύει από όταν είμασταν παιδιά. Για παράδειγμα, όταν είχαμε φάει πολλά γλυκά και προσπαθούσαμε να το αρνηθούμε λέγοντας ψέματα ή ρίχνοντας τις ευθύνες σε κάποιον άλλον. Άλλοι στη μετέπειτα ζωή τους το αποβάλλουν, ενώ άλλοι εξακολουθούν για πολλά χρόνια να πορεύονται με αυτό. Με τη διαφορά, όμως, ότι στην ενήλικη ζωή η άρνηση ανάληψης της ευθύνης γίνεται πολύ εύκολα συνήθεια και προκαλεί πληθώρα προβλημάτων.
Το βασικότερο αίτιο της ευθυνοφοβίας είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Κι αυτό διότι, όταν το άτομο δεν πιστεύει στον ίδιο του τον εαυτό, δε θεωρεί ότι θα τα καταφέρει, αποφεύγει να αναλάβει την οποιαδήποτε ευθύνη από την πιο «απλή» μέχρι και την πιο «σύνθετη». Δεν μπορεί να πιστέψει στις ικανότητές του και «μένει πίσω» στο κυνήγι ενός ονείρου, ενδεχομένως. Η αυτοπεποίθηση έχει τη δυνατότητα να μας ωθεί στο να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να προοδεύσουμε σε τομείς που ούτε εμείς οι ίδιοι δε φανταζόμασταν. Αποτελεί ένα πολύ βασικό στοιχείο του χαρακτήρα, το οποίο θα πρέπει να «χτίζεται» μέσα από την καθημερινότητά μας.
Ο φόβος και η αβεβαιότητα αποτελούν, επίσης, δυο καταστάσεις που μάς οδηγούν στην ευθυνοφοβία. Όταν θέλουμε να κάνουμε επιλογές, τις οποίες εξαρχής προδικάζουμε ως λανθασμένες, τότε δε θα φτάσουμε ποτέ στην πραγμάτωση αυτών των επιλογών. Αυτό μας οδηγεί στο λεγόμενο “overthinking”, κατά το οποίο όταν σκεφτόμαστε για πολύ ώρα αν πρέπει να πάρουμε μια συγκεκριμένη απόφαση και έχουμε δεύτερες σκέψεις για αυτήν, κατά πάσα πιθανότητα θα αναβάλλουμε αυτήν την απόφαση ή θα αναθέσουμε σε κάποιον άλλον να το κάνει για εμάς. Το φαινόμενο αυτό συναντάται ιδιαίτερα στον επαγγελματικό χώρο, όπου παρά τον ανταγωνισμό που ενδεχομένως να υπάρχει το άτομο καταπιέζεται και αδυνατεί να φέρει εις πέρας την οποιαδήποτε εντολή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναβάλει διαρκώς τις υποχρεώσεις του και κατά συνέπεια να «συγκεντρώνονται» ακόμα περισσότερες «ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις».
Βέβαια, το «να πετάς το μπαλάκι των ευθυνών σου» σε κάποιον άλλον άνθρωπο ή να αναβάλλεις αποφάσεις που πρέπει να παρθούν άμεσα αποτελεί ένα ισχυρό δείγμα ανασφάλειας και αδυναμίας. αδυναμίας. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με την στρεσογόνα καθημερινότητα και τις εκατοντάδες δυσκολίες που την περικλείουν, το πρόβλημα διογκώνεται ακόμα περισσότερο. Είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, η ευθυνοφοβία μόνο αρνητικά έχει να προσφέρει.
Το ερώτημα, όμως, είναι πώς μπορώ να σταματήσω να είμαι ευθυνόφοβος; Η απάντηση δεν είναι απλή, για την ακρίβεια χρειάζεται πολλή δουλειά με τον εαυτό μας. Είναι απαραίτητο να ανακτήσουμε την αυτοπεποίθησή μας και με αυτήν στο πλάι μας θα κατορθώσουμε να παίρνουμε περισσότερες πρωτοβουλίες και να είμαστε κύριοι του εαυτού μας!
Το να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση αποτελεί προνόμιο, το οποίο εκτός των άλλων θα μας βοηθήσει στο να μπορούμε να «ξεκολλήσουμε» από τα εμπόδια που παρουσιάζονται στη ζωή μας. Γι’ αυτόν τον λόγο ανεξάρτητα από το ζήτημα της ευθυνοφοβίας θα πρέπει να θέτουμε υψηλούς στόχους και να επιδιώκουμε τα «αδύνατα», με σκοπό κάποια στιγμή να καταφέρουμε να υπερβούμε τον εαυτό μας και να μας εκτιμήσουμε λίγο παραπάνω!
