Του Ανδρέα Βλάχου,
Ο γόης Ryan Gosling μέσα από την ταινία The Fall Guy έχει αποβάλει το όμορφο ροζ λουκ από την Barbie, αλλά όχι τις χαρακτηριστικές του κινήσεις, για να υποδυθεί τον Colt Seavers, έναν κασκαντέρ με μακρύ βιογραφικό και περιφρόνηση της προσωπικής ασφάλειας. Η πτώση 12 ορόφων σε ένα αίθριο κτιρίου, ωστόσο, είναι απλώς άλλη μια δύσκολη μέρα στη δουλειά για τον Colt, μέχρι που… παραλίγο να πέσει.
Σε σκηνοθεσία του David Leitch, το The Fall Guy είναι ένας παιχνιδιάρικος τρόπος παρουσίασης ενός άντρα που ζει επικίνδυνα, με τον Colt να βιώνει ένα καταστροφικό ατύχημα. Η ταινία αποτελεί ένα μεγάλου μήκους εγχείρημα που είναι γεμάτο με ρομαντισμό, ένα μικρό μυστήριο και αστεία που «κλείνουν το μάτι» στους θεατές. Η κεντρική ιστορία είναι ουσιαστικά ένα «όχημα» για τον Gosling να παρουσιάσει για πολλούς έναν άγνωστο κόσμο στην ζωή των κασκαντέρ. Γραμμένο από τον Drew Pearce και βασισμένο —οριακά— στην ομότιτλη τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 1980 με πρωταγωνιστή τον Lee Majors. Μετά από κάποιο χρόνο αποκατάστασης, ο Colt, ξαναρχίζει τις προσπάθειες για επανένωση με την πρώην του, Jody (Emily Blunt), συνδέοντας παράλληλα το φλερτ και τους τσακωμούς μεταξύ των πρωταγωνιστών μας.
Ο Leitch είναι ένας πρώην ηθοποιός που έχει το δικό του αξιόλογο βιογραφικό, με συνεργασίες όπως τον Brad Pitt, τον οποίο σκηνοθέτησε αργότερα στο Bullet Train. Ο Leitch έχει μια εταιρεία με τον Chad Stahelski, έναν ακόμα πρώην ηθοποιό που έγινε σκηνοθέτης ταινιών, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη σειρά John Wick με τον Keanu Reeves. Συνεργαζόμενοι με σωματικά εκφραστικούς ερμηνευτές όπως ο Pitt, ο Reeves και η Charlize Theron (ο Leitch σκηνοθέτησε το Atomic Blonde), οι δύο σκηνοθέτες, στη μετά-John Woo εποχή, έβαλαν μια ξεχωριστή σφραγίδα στον αμερικανικό κινηματογράφο δράσης με ένα μείγμα πολεμικών στυλ τεχνών, πνευματώδης χορογραφία μάχης και, ειδικά, εστίαση στους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να κινηθεί ένα ανθρώπινο σώμα.
Υπάρχει ένα ευρύ οπλοστάσιο και κάθε είδους αιχμηρά αντικείμενα που προκαλούν τρομερή ζημιά στις ταινίες του Leitch. Και το The Fall Guy δεν αποτελεί εξαίρεση. Ωστόσο, αυτό που τραβάει την προσοχή σας εδώ, και σε άλλες παραγωγές των Leitch και Stahelski, είναι η έντονη σωματικότητα των σεκάνς δράσης, με τα συντονισμένα σώματά τους να στρίβουν, να «σφίγγουν» και να «καταπονούν». Η υπογραφή και των δύο σκηνοθετών είναι ότι δίνουν έμφαση στην έντονη προσπάθεια που καταβάλλεται σε αυτές τις σωματικές πράξεις, κάτι που είναι κατανοητό δεδομένου του ιστορικού τους, όπως ο Fred Astaire, επιδεικνύουν το σώμα, από το κεφάλι μέχρι τα νύχια. Στις ταινίες τους, ακούς το λαχάνιασμα και βλέπεις τους μορφασμούς σαν γροθιές και ό,τι άλλο συμβαίνει τριγύρω.
Όπως τα εντυπωσιακά επιδεικτικά πρακτικά εφέ στο The Fall Guy, αυτή η εστίαση στο σώμα μοιάζει με επίπληξη στην ψηφιακή μαγεία που χαρακτηρίζει πλέον τις ταινίες δράσης. Κάθε φορά που ο Colt πέφτει στο έδαφος, η σκηνή αναδεικνύει την αυθεντικότητά της και της ταινίας (όπως και να το προσδιορίσετε). Το θέμα της αυθεντικότητας είναι ένα νήμα που τραβάει η ιστορία χαριτολογώντας με μια σκηνή στην οποία το πρόσωπο του Colt σαρώνεται ψηφιακά. Ο Gosling «ερωτοτροπεί» με την κάμερα και κάνει μερικές από τις δικές του σόου κινήσεις σε ένα σημείο στην κορυφή και σχεδόν κάτω από ένα απορριμματοφόρο με ταχύτητα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- The Fall Guy, imdb.com, διαθέσιμο εδώ.
