Του Γιώργου Γιαννούλη,
Τους τελευταίους μήνες, ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με προκλήσεις από διαφορετικές πλευρές, ενώ η Κυβέρνηση δέχεται κριτική για τις κινήσεις που κάνει ή δεν κάνει. Τι συμβαίνει, τελικά, και ποια τακτική (πρέπει) να ακολουθήσουμε; Την πρωτοκαθεδρία στον πατριωτισμό θέλει να έχει η υπερσυντηρητική πτέρυγα και η Άκρα Δεξιά. Οι εκπρόσωποι των τάσεων αυτών έχουν βγάλει το «πατριδόμετρο», προσπαθώντας να αποκομίσουν οφέλη, μιας και οι Ευρωεκλογές είναι σε λιγότερο από έναν μήνα.
Είχαμε προκλήσεις από τρεις πλευρές. Αρχικά, ως προς τα Ελληνοτουρκικά, αν και οι σχέσεις των δύο χωρών είναι σε «ήρεμα νερά» σε σύγκριση με την προ τετραετίας κατάσταση, ο Πρόεδρος της Τουρκίας μετέτρεψε τη Μονή της Χώρας σε Τζαμί. Ίσως, να υπήρχε σκοπός να χαλάσουν οι σχέσεις μας λίγες ημέρες πριν την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Άγκυρα, ίσως να έγινε για να προκληθεί εκνευρισμός στην ελληνική πλευρά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, επέλεξε να πάει κανονικά στην προγραμματισμένη συνάντηση. Με μια διπλωματική κίνηση, είπε τα δεδομένα από κοντά στον Τούρκο Πρόεδρο. Δεν θα συνέφερε την Ελλάδα να μην πάει ο Πρωθυπουργός στην Άγκυρα, καθώς θα φαινόταν ότι η Αθήνα χαλάει τις σχέσεις με την Άγκυρα, αλλοιώνοντας τη διεθνή εικόνα της χώρας μας. Άρα, αυτό που ζητά η Αντιπολίτευση είναι διακοπή των διαύλων επικοινωνίας, ενώ και η πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Erdogan έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν ξανά οι διαφωνίες των δύο πλευρών και η πραγματικότητα. Εκφράστηκαν οι θέσεις της Ελλάδας για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, που χαρακτηρίζεται έτσι με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης, για τη Χαμάς που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση, καθώς και η έντονη δυσαρέσκεια για τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τέμενος, παρόλο που είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και ανήκει σε όλη την Οικουμένη!
Δεύτερον, η κατάφωρη παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη γειτονική χώρα. Το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασε άμεσα όταν η Πρόεδρος Siljanovska αποκάλεσε τη χώρα της «Μακεδονία». Να σημειωθεί ότι μια Συμφωνία ακυρώνεται μόνο αν αποδειχθεί χρηματισμός βουλευτών του ενός ή του άλλους μέρους. Δεν ακυρώνεται αλλιώς, όπως λένε διάφοροι, κυρίως της Άκρας Δεξιάς, είτε λόγω άγνοιας είτε προς άγραν ψήφων. Αυτήν τη στιγμή έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα και ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος είναι η πλήρης εφαρμογή της εν λόγω Συμφωνίας. Η Αθήνα ορθώς και σε αυτήν την περίπτωση κινείται διπλωματικά, αφήνοντας την ευθύνη σε αυτούς που την έχουν, δηλαδή στην άλλη πλευρά, στα Σκόπια.
Η πραγματικότητα θα βρεθεί σύντομα μπροστά τους. Η Ελλάδα μπορεί να μπλοκάρει την ενταξιακή διαδικασία του γειτονικού κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό πρέπει να γίνει. Όταν, λοιπόν, δουν ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή προοπτική, ενώ η χώρα τους βρίσκεται σε οικονομική δυσπραγία με πενιχρές δυνατότητες, θα προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο Διεθνές Δίκαιο ισχύει το “Pacta sunt servanda”, που σημαίνει ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται. Στην προκειμένη περίπτωση και καθώς το κράτος έχει συνέχεια, οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται εκ μέρους των συμβαλλομένων θα πρέπει να εφαρμόζονται. Εφόσον η εν λόγω Συμφωνία –που ουσιαστικά δέχθηκε και τον χαρακτηρισμό «Μακεδόνας» για τους γείτονες και εκεί εδράζεται η όποια παραβίαση του ονόματος της χώρας από την ακροδεξιά Κυβέρνησή τους– μέχρι στιγμής δεν ακυρώνεται, εκτός αν αποδειχθεί κάποια ενέργεια χρηματισμού ή εκβιασμού, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω. Να σημειωθεί ότι στο Βουκουρέστι, η τότε Κυβέρνηση της Ελλάδας είπε το «ΟΧΙ» λόγω του ονόματος. Αυτή είναι και η βασική διαφορά με τους υπερσυντηρητικούς δυσαρεστημένους ή και τους ακροδεξιούς λαϊκιστές, οι οποίοι φωνάζουν μόνο εντός των συνόρων, για εσωτερική κατανάλωση και εντυπωσιασμό.
Ακόμα, στα βόρεια σύνορά μας, αυτήν τη φορά στη γειτονική Αλβανία, εδώ και έναν χρόνο κρατείται με αβάσιμο κατηγορητήριο ο εκλεγμένος Δήμαρχος Χειμάρρας και υποψήφιος με το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, Φρέντι Μπελέρης. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουμε δει ομολογία του βασικού κατηγόρου του ότι χρηματίστηκε και κατέθεσε ψέματα… Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό! Τώρα, εφόσον ο Φρέντι Μπελέρης είναι πολύ πιθανό να εκλεγεί στην Ευρωβουλή, μπορεί να ασκηθούν και οι αντίστοιχες πιέσεις, καθώς θα αναβαθμιστεί ο ρόλος του. Δεν ξέρω αν το έχει αντιληφθεί η Κυβέρνηση Rama, αλλά ευρωπαϊκή προοπτική χωρίς να υπάρχει αυταπόδεικτα κράτος δικαίου, δεν υφίσταται. Ο σημερινός Πρωθυπουργός επιλέγει τις προκλήσεις και τις φιέστες. Ίσως και να μην ήταν ωφέλιμο να απαγορευθεί η είσοδος ενός ξένου πολιτικού που θέλει να μιλήσει στους συντοπίτες του, όπως υποστήριξαν κάποιοι πάλι κινούμενοι προς την Άκρα Δεξιά. Άλλη μια απόδειξη ότι η Ελλάδα σέβεται την ελευθερία έκφρασης και τις μειονότητες που βρίσκονται εντός της Επικράτειάς της. Μάλλον η εποχή της συνεννόησης και της υγιούς σχέσης μεταξύ των δύο κρατών, όταν είχαμε Κυβέρνηση Καραμανλή με Υπουργό Εξωτερικών τη Ντόρα Μπακογιάννη και στην άλλη πλευρά την Κυβέρνηση Berisha, έχει περάσει. Ο ίδιος ο Sali Berisha, μάλιστα, έχει χαρακτηρίσει «καθεστώς» τη σημερινή Κυβέρνηση της γείτονος που «πυροβολεί» τα πόδια της και καταδικάζει τον λαό της να ζει μακριά από τα οφέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Τι κρίμα! Μακάρι να επανέλθουν σύντομα στην πραγματικότητα!
Μακάρι να ενσωματωθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη, αρκεί βέβαια να μην παραβιάζονται η Ελευθερία, η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη!
Κλείνοντας, ας πάμε στις Ευρωεκλογές με προσοχή. Ας πάμε υπεύθυνα και σοβαρά, όχι ακούγοντας τους λαϊκιστές που καταστρέφουν κάθε έννοια διπλωματίας και διαλόγου, θέλοντας απλώς να πάρουν τις ψήφους… Ο κίνδυνος των ακραίων είναι εδώ! Ας μην τους δώσουμε χώρο, δεν πρέπει να είναι χαλαρή η ψήφος όταν το 70% των νομοσχεδίων που ψηφίζονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προέρχονται από την Ευρωβουλή. Έχει σημασία, λοιπόν, να προσέξουμε τόσο το κόμμα όσο και τα πρόσωπα που θα μας αντιπροσωπεύσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα επόμενα 5 έτη.
