Του Ναπολέοντα – Σάββα Γρίβα,
Πέμπτη 9 Μαΐου 2024. «Σύννεφα» συσσωρεύονται πάνω από το Μόναχο, πάνω από την Allianz Arena. Είναι η επομένη του εφιαλτικού αποκλεισμού της Bayern München από τη Real Madrid, στη Μαδρίτη, και όλα μοιάζουν διαφορετικά, όλα μοιάζουν αβέβαια. Βέβαιο είναι μόνο, πως η Bayern θα παραμείνει άτιτλη έπειτα από 13 ολόκληρα χρόνια και τη σεζόν 2011 – 2012. Ο τρόπος με τον οποίο απώλεσε η γερμανική ομάδα το προβάδισμά της μέσα στο Santiago Bernabeu για να υποστεί, εν τέλει, την ήττα με 2 – 1, αναμένεται να επιφέρει εξελίξεις. Η στήριξη στο πρόσωπο του Thomas Tuchel, από τη διοίκηση, φαίνεται πως ανήκει, πλέον, στο (πρόσφατο) παρελθόν και πλέον οι Βαυαροί βρίσκονται στη μεγαλύτερή τους κρίση των τελευταίων ετών. Μήπως, όμως, αυτή η κατάσταση είναι το επιστέγασμα λαθών του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος;
Η αλήθεια είναι πως η ασυνήθιστη για τα δεδομένα του συλλόγου αποτυχία κατάκτησης της Bundesliga, την αγωνιστική περίοδο 2023 – 2024, έχει συντελέσει τα μέγιστα στη διαμόρφωση ενός κλίματος απαξίωσης τόσο ως προς το πρόσωπο του προπονητή, όσο και ως προς αυτό των παικτών. Το ήδη υπάρχον κακό κλίμα επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο μετά τον αποκλεισμό της ομάδας από τη Real Madrid στα ημιτελικά του Champions League. Όσο και εάν, κακά τα ψέματα, προκρίθηκε η ομάδα που όλοι περιμέναμε, λόγω της σημαντικής διαφοράς ποιότητας που υπήρχε, ο τρόπος με τον οποίο αποκλείστηκε η Bayern προκάλεσε την οργή των οπαδών της, οι οποίοι «δίκασαν» τον προπονητή της ομάδας, Thomas Tuchel. Μπορεί το λάθος του Neuer να υπήρξε καθοριστικό για την κακή τροπή που έλαβε ο αγώνας για τους Βαυαρούς, ωστόσο θεωρώ πως οι αλλαγές του Tuchel μείωσαν σημαντικά τις πιθανότητες πρόκρισής της. Η αλήθεια είναι πως η ροή του αγώνα έδινε την αίσθηση πως οι Μαδριλένοι θα «έβρισκαν» goal ισοφάρισης, ακόμη και αν δεν έκανε αυτό το ανεπίτρεπτο λάθος ο Neuer. Το ζήτημα είναι πως η σύνθεση της Bayern από το 84ο λεπτό κι έπειτα ήταν τέτοια που όχι απλώς θα δυσκολευόταν να διατηρήσει την κατοχή της μπάλας και να διασφαλίσει πως θα κερδίσει το παιχνίδι, αλλά θα έμοιαζε με θαύμα… να οδηγήσει το ζευγάρι στη διαδικασία των penalty, εάν δεχόταν ένα goal (κατάφερε και δέχθηκε 2…).
Μπορεί πολλοί παράγοντες, αγωνιστικοί και μη, να συνετέλεσαν στον αποκλεισμό αυτόν, ωστόσο ιδιαίτερη σημασία κρίνω πως έχει η προσπάθεια να αντιληφθούμε την ευρύτερη εικόνα γύρω από το «στρατόπεδο» των Βαυαρών. Όχι του «σήμερα», αλλά των τελευταίων χρόνων γενικότερα. Γιατί, όσο και αν κάποιοι εκπλαγείτε, τεράστια ευθύνη φέρει η διοίκηση… όχι για τον αποκλεισμό, αλλά για την κακή κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια εντός της ομάδας, η οποία έχει προκαλέσει κατά καιρούς την αγανάκτηση ακόμη και των ίδιων των οπαδών. Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση της Bayern μοιάζει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν να έχει προβεί σε λανθασμένες ενέργειες και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση! Με τόσα που έχουν διαδραματιστεί, δεν ξέρουμε από που πρέπει να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε…
Να αναφερθούμε στο γεγονός πως τον Ιούλιο του 2018 προσέλαβε στον ρόλο του προπονητή τον άπειρο Niko Kovac, επειδή κατέκτησε το κύπελλο ως προπονητής της Eintracht Frankfurt; Το καλύτερο που συνέβη στην Bayern ήταν η… απόλυση του Κροάτη τεχνικού στις αρχές της αγωνιστικής περιόδου 2019 – 2020, καθώς ως υπηρεσιακός, ο οποίος εν συνεχεία μονιμοποιήθηκε, στον πάγκο των Βαυαρών, βρέθηκε ο Hansi Flick. Ο Hansi Flick ήταν ο άνθρωπος που εμφανίστηκε από το πουθενά και έμελλε να δώσει «πνοή» στο παιχνίδι των Βαυαρών με την επιθετικογενή του φιλοσοφία, αλλά και ελπίδα στους φιλάθλους της ομάδας. Τι κι αν με μισή σεζόν στον πάγκο της Bayern ο Flick κατάφερε να κατακτήσει το treble (Bundesliga+DFB Pokal+Champions League), με την ομάδα του να παίζει, ομολογουμένως, εξωπραγματικό ποδόσφαιρο, το πέρασμά του αποδείχθηκε βραχυχρόνιο. Και αυτό, γιατί πολύ απλά ασκούσε –και μάλιστα δικαίως– κριτική στη διοίκηση για τη συντηρητική μεταγραφική πολιτική που κατ’ ευθύνη της ακολουθούσε ο σύλλογος. Έχοντας κρούσει και μάλιστα αρκετές φορές τον κώδωνα του κινδύνου, ανακοίνωσε ο Flick πως δεν επιθυμεί να συνεχίσει στον πάγκο της ομάδας την επόμενη σεζόν, αποχωρώντας περίπου 1,5 χρόνο από τη στιγμή που ανέλαβε. Η διοίκηση μη δαπανώντας χρηματικά ποσά για την ουσιαστική ενίσχυση της ομάδας, άφησε τον πιο πετυχημένο (βάσει αριθμού πόντων ανά αγώνα, σε σύγκριση με προπονητές με σημαντικό αριθμό αγώνων) προπονητή της ιστορίας της, με 2.53 πόντους ανά αγώνα, να αποχωρήσει…
Διάδοχός του; Ο νεαρός μεν, μα και ιδιαιτέρως ταλαντούχος δε Julian Nagelsmann, ο οποίος έχοντας αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις σε TSG Hoffenheim και RB Leipzig, κατά σειρά, βρέθηκε αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Όσοι πίστεψαν πως δεν θα κατάφερνε να επιβληθεί των μεγάλων αστέρων της ομάδας, λόγω της νεαρής του ηλικίας (34), σύντομα διαψεύστηκαν. Μπορεί η πρώτη του σεζόν (2021 – 2022) να στιγματίστηκε από τον σοκαριστικό ευρωπαϊκό αποκλεισμό της Bayern από τη Villarreal στα προημιτελικά του Champions League, ωστόσο η επόμενη σεζόν φαινόταν πως είχε πολύ καλύτερες προοπτικές από την προηγούμενη. Η πρόκριση κόντρα στην πρωταθλήτρια Γαλλίας, Paris Saint Germain (με συνολικό σκορ 3-0!), –και μάλιστα με δύο νίκες– φαινόταν πως ισχυροποιούσε τη θέση του στον πάγκο της ομάδας, έως ότου όλα, εν μία νυκτί, ανατράπηκαν.
Η διοίκηση, σε άλλη μία περίπτωση αυτοχειρίας, ούσα μεγάλη «θαυμάστρια» του Thomas Tuchel, τον έχρισε ως τον νέο προπονητή της ομάδας, απομακρύνοντας τον Nagelsmann. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές δήλωσαν έκπληκτοι με την εξέλιξη αυτή, σε ένδειξη στήριξης στον Nagelsmann…και κάπως έτσι τα αποδυτήρια χωρίστηκαν στα δύο. Όσο για τη συνέχεια; Με τα άσχημα αποτελέσματα να διαδέχονται το ένα το άλλο, σύντομα η Bayern μετά την αλλαγή προπονητή τέθηκε εκτός στόχων. Ο σοκαριστικός αποκλεισμός από τα προημιτελικά του DFB Pokal από την αρκετά πιο αδύναμη Freiburg μέσα στην Allianz Arena, καθώς και ο διασυρμός από τη Manchester City στα προημιτελικά του Champions League επανέφεραν τη δυσαρέσκεια των οπαδών και άρχισε από νωρίς η κριτική προς τον Tuchel. Ήταν σαφές πως η κατάσταση στον βαυαρικό σύλλογο είχε βγει εκτός ελέγχου, με την απώλεια ακόμη και της Bundesliga να φαντάζει θεόρατη. Μπορεί εν τέλει, και με ιδιαίτερα περιπετειώδη τρόπο, τον τίτλο να τον κατέκτησε, ωστόσο είχαν ήδη προηγηθεί αρκετά και το κλίμα για τον Tuchel είχε βαρύνει. Σε μία από τις λίγες φορές που η διοίκηση σε μία κρίσιμη κατάσταση ενήργησε σωστά, στήριξε τον προπονητή της και του έδωσε χρόνο. Η προσθήκη ενός παγκόσμιας κλάσης επιθετικού, του Harry Kane, στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας αποτέλεσε μία στήριξη στο έργο του προπονητή, αλλά όπως αποδείχθηκε… τη μόνη, ουσιαστική τουλάχιστον. Οι απαιτήσεις του Γερμανού τεχνικού για περαιτέρω ενίσχυση άρχισε να «ραγίζει» τη σχέση του με τη διοίκηση. Όσο κι αν θεωρούσε πως η ομάδα στερούταν βάθους, όπως και ίσχυε, η διοίκηση δεν το αντιλήφθηκε ποτέ… ή για την ακρίβεια το αντιλήφθηκε, αλλά δεν επιθυμούσε να ξοδέψει. Η αποκαρδιωτική πορεία της Bayern στη φετινή Bundesliga οδήγησε σε «διαζύγιο» μεταξύ των δύο πλευρών, μετά το πέρας της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου.
Το γεγονός πως το κλίμα στα ενδότερα της Bayern έχει διαταραχθεί είναι, σαφώς, κάτι που δεν έχει περάσει απαρατήρητο στους σχετικούς με τον χώρο του ποδοσφαίρου. Τεκμήριο αυτού αποτελεί και η άρνηση πολλών προπονητών –και μάλιστα μετρίων (!!!)– στην προοπτική του να καθίσουν στον πάγκο των Βαυαρών την επόμενη σεζόν (2024 – 2025). Το γεγονός πως ένας σύλλογος του ονόματος και της αίγλης της Bayern München λαμβάνει «άκυρα» από προπονητές της ποιότητας του Rangnick και του Roger Schmidt είναι άξιο προβληματισμού, το ελάχιστο! Σε ένδειξη αναγνώρισης των λαθών που έπραξαν, οι διοικούντες επαναπροσέγγισαν τον πρώην της Bayern και νυν της εθνικής Γερμανίας, Julian Nagelsmann, μα μάταια. Επόμενη προσέγγιση γίνεται σε έναν ακόμα πρώην, τον Hansi Flick, ο οποίος από όλους όσους έχουν προσπαθήσει να πείσουν να «μετακομίσουν» στο Μόναχο είναι ο μόνος συζητήσιμος…
Το γεγονός πως η καινούργια σεζόν πλησιάζει και οι Βαυαροί δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει ως προς το θέμα του προπονητή μιλάει από μόνο του. Όπως επίσης και η αγανάκτηση τμήματος οπαδών από την κωλυσιεργία της ομάδας τους, όπου αναγκάστηκαν να συγκεντρώνουν υπογραφές για την παραμονή του Thomas Tuchel… φοβούμενοι τα (ακόμη) χειρότερα. Προφανώς, ο αποκλεισμός από τη Real Madrid απέκλεισε και αυτό το σενάριο… Αλλά έτσι όπως βαίνει η κατάσταση, μπορεί να είναι ποτέ κανείς βέβαιος;
Είναι σαφές πως τα οικονομικά του συλλόγου δεν είναι όχι απλά αντάξια, αλλά ούτε καν συγκρίσιμα με αυτά των συλλόγων της Premier League. Μπορεί η διοίκηση να παρουσιάζεται ιδιαιτέρως φειδωλή στη δαπάνη πολλών εκατομμυρίων, αλλά η αλήθεια είναι πως δε διαθέτει τα «άπειρα» χρήματα για να ικανοποιήσει όλες τις επιθυμίες των προπονητών της. Αν η είσοδος των επενδυτών λάμβανε σάρκα και οστά, θα διασφάλιζε σε όλες τις ομάδες της Bundesliga, και συνεπώς και στη Bayern, μία σημαντική οικονομική ενίσχυση στο πλαίσιο της προσπάθειας αύξησης της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Παρότι, κάτι τέτοιο ψηφίστηκε από τις περισσότερες ομάδες, η οργή των οπαδών με τις διαρκείς διαμαρτυρίες τους (ρίψη σοκολατένιων νομισμάτων, προκαλώντας παρεμπόδιση διεξαγωγής του αγώνα) κατάφεραν να το αποτρέψουν.
Στον αγώνα της εμπορευματοποίησης κόντρα στο αυθεντικό, το παραδοσιακό, το γνήσιο διάλεξαν μαζικά το δεύτερο και τους αξίζουν συγχαρητήρια! Γνωρίζουν βέβαια το τίμημα που θα πληρώσουν (όπως για παράδειγμα ότι οι κορυφαίοι παίκτες θα αποχωρούν για άλλα πρωταθλήματα), αλλά το έκαναν συνειδητά και για το άθλημα που αγάπησαν. Κι ας ξέρουν πως το πρωτάθλημά τους δεν θα γίνει ποτέ το κορυφαίο. Αυτή είναι η αγνή αγάπη για το ποδόσφαιρο! Γιατί, εδώ που τα λέμε η ιδιωτικοποίηση, συνήθως, ωφελεί τους λίγους (τις διοικήσεις των ομάδων) σε βάρος των πολλών (των οπαδών).
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Bayern Munich, transfermarkt..com, διαθέσιμο εδώ
