Του Άγγελου Μπαλαρά,
Έπειτα από μία άκρως ανταγωνιστική regular season και μια συναρπαστική διαδικασία playoffs, η EuroLeague μπαίνει στην τελική ευθεία. Ρεάλ Μαδρίτης, Παναθηναϊκός, Φενέρμπαχτσε και Ολυμπιακός δίνουν το παρόν στο Final Four της διοργάνωσης, στο Βερολίνο και την Uber Arena, το τριήμερο 24 με 26 Μαΐου. Για 3η φορά (2009 και 2016 οι προηγούμενες), στη γερμανική πρωτεύουσα διοργανώνεται Final Four της EuroLeague. Tα προηγούμενα δύο σίγουρα ήταν πετυχημένα και αναβιώνουν έντονες αναμνήσεις στο μυαλό των μπασκετικών φιλάθλων. Οι τέσσερις φετινοί φιναλίστ είναι ομάδες που άξια έφτασαν ως εδώ. Η πορεία τους μέσα στη χρονιά, άλλωστε, το αποδεικνύει.
Ρεάλ Μαδρίτης: Πρώτη και καλύτερη
Από τις τέσσερις ομάδες, αυτή που χρειάζεται τη λιγότερη ανάλυση είναι ασυζητητί η Ρεάλ Μαδρίτης. Η περσινή πρωταθλήτρια, με σχεδόν αμετάβλητο το ρόστερ της – πέραν της προσθήκης του «μάγου» Facundo Campazzo – τερμάτισε άνετα στην 1η θέση της κανονικής περιόδου. Με ρεκόρ νικών – ηττών (27 – 7) διέθετε από νωρίς την πολυτέλεια της διαχείρισης δυνάμεων. Στα playoffs, της έλαχε η Baskonia που, αν εξαιρέσουμε το ότι στη θεωρία επρόκειτο για «ενδοισπανική μονομαχία», εξαρχής ήταν χαμηλό εμπόδιο. Οι Μαδριλένοι «σκούπισαν» εύκολα τους Βάσκους (3 – 0) και λογίζονται ως το φαβορί για το τρόπαιο. Βέβαια, υπάρχει μια «κατάρα» που λέει ότι, υπό το νέο format, η πρωτοπόρος της regular season τελικά δεν κατακτά τη EuroLeague! Για να δούμε…
Παναθηναϊκός: Αλλαγή (και επιστροφή) σκηνικού
Δια στόματος (και τσέπης) του προέδρου της ομάδας – Δημήτρη Γιαννακόπουλου – το περασμένο καλοκαίρι πάρθηκε ειλημμένη απόφαση για επιστροφή του Παναθηναϊκού στα γνώριμα standards του. Τα προηγούμενα 3 χρόνια σε καμία περίπτωση δεν παρέπεμπαν σε μία ομάδα εξάκις πρωταθλήτρια Ευρώπης… Έτσι, επενδύθηκαν πολλά χρήματα στο αγωνιστικό τμήμα, το κλειστό του ΟΑΚΑ εκσυγχρονίστηκε παραχωρούμενο – επιτέλους – στην ΚΑΕ και ο κόσμος, αναγνωρίζοντας το φιλόδοξο εγχείρημα, στήριξε από νωρίς. Αναμενόμενα, δεν γίνεται σε μια ολοκαίνουρια ομάδα να «βγουν» όλες οι αρχικές επιλογές. Ωστόσο, ο ερχομός του Kendrick Nunn «ξεκλείδωσε» επιθετικά το «τριφύλλι» προσφέροντας την απαιτούμενη ώθηση. Η σεζόν «γύρισε» από το νικητήριο τρίποντο του Marius Grigonis στο Μονακό και οι «πράσινοι» τερμάτισαν στη 2η θέση της κατάταξης (23 – 11). Ο κόουτς Ergin Ataman είχε πετύχει την ανατροπή του «ταμπλό» παραλαμβάνοντας την ομάδα από την προτελευταία θέση! Ο Παναθηναϊκός, στα playoffs (πρώτη παρουσία από το 2019), τέθηκε αντιμέτωπος με τη Maccabi Tel Aviv. H «ομάδα του λαού», παρότι αγωνιζόταν στο Βελιγράδι λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στο Ισραήλ, ήταν φουλ φορμαρισμένη. Εν τέλει, σε πέμπτο παιχνίδι στο «καυτό» ΟΑΚΑ, με ηγέτη Κώστα Σλούκα, καταλυτικό Ιωάννη Παπαπέτρου, σπουδαίους Ντίνο Μήτογλου και Mathias Lessort και δια χειρός Kendrick Nunn, ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε στο Final Four, κάτι που είχε να συμβεί 12 ολόκληρα χρόνια. Επιστρέφει, λοιπόν, στο Βερολίνο, εκεί που το 2009 κατέκτησε το 5ο του αστέρι…
Φενερμπαχτσέ: Κίνηση «ματ»
Η σεζόν της τουρκικής ομάδας ήταν «roller-coaster». Κακό ξεκίνημα, εσωστρέφεια και αντιπαραθέσεις παικτών με τον κόουτς Δημήτρη Ιτούδη. Όλα έδειχναν ότι το πλοίο πάει προς τα βράχια, ώσπου οι ιθύνοντες του συλλόγου έλαβαν τη γενναία απόφαση αλλαγής προπονητή. Και τους βγήκε! Η κίνηση με την απόκτηση του Šarūnas Jasikevičius, ο οποίος είναι εγνωσμένης αξίας και ποιότητας, τους δικαίωσε γρήγορα. Η ίδια ομάδα, πλέον απέδιδε βάσει των δυνατοτήτων της. Ενδεικτικοί είναι οι 50 πόντοι σε έναν αγώνα του Nigel Hayes-Davis (ρεκόρ διοργάνωσης). Η 6η θέση (20 – 14) αδικούσε την ποιότητα της ομάδας και την έφερνε απέναντι στη Monaco και την παρέα του αρχισκόρερ Mike James.
H σειρά ήταν «50-50» και όλα τα ματς οριακά. Τελικά, η πρόκριση έμελλε να κριθεί σε Game 5 στο «Πριγκιπάτο». Εκεί όπου ο ήρωας Νικ Καλάθης, με δικά του τρίποντα στην παράταση, χάρισε τη νίκη στην ομάδα του. Για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης η γηπεδούχος ομάδα έχανε το Game 5 (μετά από 19 αντίστοιχες περιστάσεις). Με αυτόν τον ιστορικό τρόπο, η «Φενέρ» επιστρέφει στον τόπο όπου έχασε τον τίτλο το 2016 (από την ΤΣΣΚΑ), με όνειρα για εκδίκηση.
Ολυμπιακός: Ο ορισμός του «Ομάδα προπονητή»
Ο Ολυμπιακός άργησε να βρει τον δρόμο του. Πράγμα λογικό, αφού το καλοκαίρι απώλεσε τους δύο καλύτερους επιθετικά παίκτες του. Δεν έπαψε ποτέ, όμως, να αποτελεί την καλοδουλεμένη ομάδα που υπηρετεί πιστά το πλάνο του προπονητή της, Γιώργου Μπαρτζώκα. Έτσι, όταν ενσωματώθηκαν πλήρως οι διορθωτικές κινήσεις – Filip Petrušev και Moses Wright – που έγιναν μεσούσης της περιόδου, οι «ερυθρόλευκοι» «πάτησαν γκάζι». Η 5η θέση της βαθμολογίας (22 – 11) έφερε απέναντι τους τη Barcelona. Οι μάχες τους ήταν εξοντωτικές και χρειάστηκε πέμπτο παιχνίδι για να βγει νικητής. Η επιστροφή του αρχηγού, Κώστα Παπανικολάου, είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της σειράς, όπως και η απόδοση του Shaquielle McKissic που του ταίριαζε το συγκεκριμένο ματσάρισμα. Στη Βαρκελώνη, σ’ ένα ματς – σκυλομαχία ο Ολυμπιακός επικράτησε και έγινε η 2η ομάδα που «σπάει» την έδρα σε Game 5. Αυτή η ιστορική πρόκριση έφερε συνάμα και την 3η συνεχόμενη συμμετοχή του Ολυμπιακού σε Final Four EuroLeague, η οποία στον Πειραιά ευελπιστούν να είναι και η… φαρμακερή.
Η κορυφή χωράει μόνο έναν
Η… μοίρα τα έφερε έτσι ούτως ώστε στα ημιτελικά να έχουμε το Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός, σ’ ένα «rematch» του περσινού τελικού, και το Παναθηναϊκός – Φενερμπαχτσέ. Το ελληνικό στοιχείο θα είναι έντονο σε παρκέ και κερκίδες. Δύο ελληνικές ομάδες θα αγωνίζονται, με τον κόσμο τους να έχει δυναμική παρουσία στο Βερολίνο εκείνο το τριήμερο. Σε κάθε περίπτωση, αναμένεται με ιδιαίτερη ανυπομονησία το φετινό Final Four. Ποιος θα είναι ο νικητής; Δεν ξέρω, πάντως και οι 4 έχουν τα φόντα να τα καταφέρουν. Ευχή, να δούμε ωραίο μπάσκετ και όμορφη ατμόσφαιρα με ιστορικές στιγμές. Και ο καλύτερος ας το σηκώσει!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- EuroLeague, euroleaguebasketball.net, διαθέσιμο εδώ
- 2024 EuroLeague Final Four: semifinal pairs and schedule, basketnews.com, διαθέσιμο εδώ
