8.3 C
Athens
Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΜικρά ΚαθημερινάKatharine Hepburn: Η διαχρονική ηθοποιός και «σύμβολο» του αμερικανικού κινηματογράφου

Katharine Hepburn: Η διαχρονική ηθοποιός και «σύμβολο» του αμερικανικού κινηματογράφου


Του Ραφαήλ Παπαδόπουλου,

Η εκκεντρική και κομψότατη ηθοποιός του αμερικανικού παλιού και χολιγουντιανού κινηματογράφου Katharine Hepburn ,που δεν τυγχάνει να έχει καμία σχέση με την Audrey, έγραψε με τη σειρά της, τη δική της ιστορία και παραμένει, έως και σήμερα, μία από τις πιο σημαντικές «φιγούρες» στον χώρο των τεχνών. Έσπασε το μοντέλο των γυναικείων πρωταγωνιστικών ρόλων και συνέθεσε τη δική της ταυτότητα, μία προσωπικότητα που από τους τότε κινηματογραφικούς παραγωγούς δεν εκτιμήθηκε, αλλά ανταμείφθηκε αργότερα.

Η Katharine γεννήθηκε στις 12 Μαΐου του 1907 και μεγάλωσε στο Κονέκτικατ των Η.Π.Α. Οι γονείς της ήταν αρκετά εύποροι και οπαδοί της τότε Προοδευτικής Εποχής. Είχε άλλα πέντε αδέρφια και από μικρή ήταν μυημένη στις αξίες και τις ελευθερίες για τις οποίες η μητέρα τους πάσχιζε να εξασφαλίσει για τις γυναίκες, μέσω συγκεντρώσεων για την «Ψήφο στις Γυναίκες». Στην ηλικία των 13, η ίδια βίωσε τον τραγικό θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού της όταν επισκέφθηκαν ένα φιλικό πρόσωπο στη Νέα Υόρκη και ο αδερφός της Τόμας αυτοκτόνησε, με τον λαιμό του τυλιγμένο με μία κουρτίνα. Η ίδια έκτοτε είχε αποστροφή ως προς τους ξένους και παράτησε τη σχολή της Οξφόρδης, κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι. Το 1924 εισήλθε στο Bryn Mawr College και το 1928 αποφοίτησε με διπλώματα στη Φιλοσοφία και την Ιστορία.

Η Hepburn αποφασισμένη να ακολουθήσει σπουδές στην ηθοποιία, επισκέφθηκε ένα θέατρο ρεπερτορίων για να λάβει ρόλο σε ορισμένη θεατρική παράσταση. Για τέσσερα χρόνια πραγματοποίησε διάφορους θεατρικούς ρόλους και έλαβε ανάμεικτες κριτικές. Κάποιος, μάλιστα, μπορεί να την περιέγραφε και ως «εικονοκλαστική», αφού φορούσε καθημερινά και απλά ρούχα, σε μία περίοδο που οι γυναίκες ηθοποιοί εμφανίζονταν με πολυτελή φορέματα στη σκηνή. Παρόλα αυτά, το 1932 στον ρόλο της ως η «Γυναίκα του Πολεμιστή» μαγνήτισε τον θεατρικό παραγωγό Leland Hayward, ο οποίος την κάλεσε να λάβει τον ρόλο σε ένα μελόδραμα με τίτλο A Bill of Divorcement της RKO.  

Πηγή εικόνας: flickr.com / Δικαιώματα χρήσης: Texas Gardenlizard

Έχοντας, πλέον, χτίσει τις βάσεις για μία καριέρα, η Katherine για τα επόμενα επτά έτη πρωταγωνιστούσε και έπαιζε ρόλους σε ταινίες. Το ’33, λοιπόν, πρωταγωνίστησε και στην επιτυχημένη ταινία Little Women. Έπαιξε τέσσερις ταινίες με τον Cary Grant, αλλά αυτήν την περίοδο δεν τα πήγε και τόσο καλά. Αν και οι κριτικοί επαινούσαν την υποκριτική της τέχνη, δεν έλεγαν το ίδιο και για τις ταινίες της. Επέστρεψε, όμως, δυναμικά το 1939 με την ταινία The Philadelphia Story, με την Hepburn να λέει ότι «έδωσε ζωή στον ρόλο και αυτός της έδωσε πίσω την καριέρα της». Μάλιστα, η Guardian κατατάσσει την ταινία ως την τρίτη καλύτερη της καριέρας της.

Έπειτα, οι θεατρικοί της ρόλοι έπαυσαν μία για πάντα και έγινε star της μεγάλης οθόνης, ξεχωρίζοντας για αρκετούς από τους ρόλους της. Γίνεται και πάλι διάσημη το 1951, πρωταγωνιστώντας στην ταινία εποχής Η Βασίλισσα της Αφρικής, που διαδραματίζεται στην περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και με τον ρόλο της ευάλωτης και μοναχικής γυναίκας στην ταινία Διακοπές στην Βενετία. Τα γυρίσματα της δεύτερης ταινίας έγιναν στη Βενετία και η ίδια, κατά τη διάρκειά τους, χρειαζόταν να πέσει μέσα στο νερό σε ένα από τα κανάλια, όπου λόγω των βρώμικων υδάτων έπαθε μόλυνση στο μάτι, από την οποία δεν απαλλάχτηκε ποτέ.

Πηγή εικόνας: en.wikipedia.org / Δικαιώματα χρήσης: Adam Cuerden

Η μεγαλύτερη ταινία και παραγωγή, η οποία στιγματίστηκε ως επιτυχία όλων των εποχών, άργησε, καθώς Το Λιοντάρι του Χειμώνα, η ταινία του 1968, όπου η Katharine Hepburn πρωταγωνίστησε ως η Ελεωνόρα της Ακιταίνης, ο «Λόρενς της Αραβίας» Πίτερ Ο’Τουλ ως Ερρίκος ο Β’ και, φυσικά, οι Anthony Hopkins και Anthony Hopkins στους πρώτους ρόλους της καριέρας τους. Σε αυτήν την ταινία η Katharine ξεδιπλώνει το ταλέντο της και αποδεικνύει ότι άξια έχει κερδίσει τόσα βραβεία για τους ρόλους της. Βέβαια, δε γίνεται να ξεχάσουμε τον ρόλο της στην ταινία του ‘67 Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ, όπου η Hepburn φιλοξενεί την κόρη της μαζί με τον δεσμό της, εν μέσω μιας ριζοσπαστικής, για τα τότε δεδομένα, κίνησης, γιατί η νέα κόρη επιλέγει να παντρευτεί έναν μαύρο άνδρα αντί για λευκό, τονίζοντας, εν τέλη, πως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Στις επόμενες δεκαετίες των ‘70s και ‘80s, η ίδια εμφανίζεται πολλές φορές σε ρόλους της τηλεόρασης. Η τελευταία της εμφάνιση σε film έγινε το 1994, όπου λέει και τα «τελευταία λόγια» της καριέρας της, προτρέποντας ένα οικείο της πρόσωπο να ζήσει τη ζωή χωρίς να μετανιώσει για τίποτε.

Η προσωπική της ζωή χαρακτηρίστηκε από έναν μεγάλο έρωτα, αυτός με τον Spencer Tracy, με τον οποίο έπαιξαν μαζί πολλές ταινίες μέχρι και το ’67, οπόταν ο ίδιος πέθανε λίγες μέρες μετά την πραγματοποίηση των γυρισμάτων τους, στο Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ. Εν τέλει, η ίδια δεν είδε ποτέ την τελική ταινία, καθώς θα ήταν πολύ ψυχοφθόρα για αυτήν. Πρέπει να σημειωθεί πως η Katharine χρησιμοποιούσε την Υπερατλαντική Προφορά, μία προφορά που συνδύαζε τη Βρετανική και Αμερικανική. Αυτό έγινε κυρίως γιατί η προφορά αυτή ήταν διαδεδομένη στους ηθοποιούς της εποχής το 1930-1940. 

Πηγή εικόνας: flickr.com / Δικαιώματα χρήσης: Jon Friestedt

Έλαβε 4 Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, περισσότερα από καμία άλλη ηθοποιό και μάλιστα δεν ήταν παρούσα σε καμία από αυτές τις απονομές! Τελικά, εμφανίστηκε για να δώσει ένα βραβείο σε φιλικό της πρόσωπο, όπου και η ίδια είπε τα εξής «είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι κάποιος μπορεί να περιμένει 41 χρόνια για να γίνει ανιδιοτελής». Υπήρξε μία από τις λίγες γυναίκες ηθοποιούς που δεν άλλαξε τη συμπεριφορά και το στυλ μετά την ένταξή της στον κινηματογράφο. Είναι συγγενής με τον Βασιλιά Ιωάννη (από νόθο παιδί του), του οποίου τη μητέρα υποδύθηκε στο Λιοντάρι του Χειμώνα. Επαινούσε ηθοποιούς, όπως τον Harrison Ford και τη Julia Roberts, ενώ αντιπαθούσε τη Meryl Streep. H ίδια σκηνοθέτησε την αυτοβιογραφία της το 1993, όπου αυτοσαρκαζόμενη επισήμανε ότι «έχει γίνει οικεία πλέον» και «είναι όπως το Άγαλμα της Ελευθερίας για κάποιους». Το 1999 αναγνωρίστηκε από το Αμερικανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο ως η καλύτερη Αμερικανίδα «θρύλος της σκηνής». Έσπασε τα ρεκόρ των όσκαρ σε υποψηφιότητες και τιμήθηκε όσο καμία άλλη ηθοποιός. Απεβίωσε στις 29 Ιουνίου του 2003, αφήνοντας μια πλούσια κινηματογραφική κληρονομιά. Ίσως, λοιπόν, να είναι η πραγματική άξια ηθοποιός της «Χρυσής Εποχής» του Χόλιγουντ.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Katharine Hepburn, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
  • Katharine Hepburn – Trivia, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
  • Katharine Hepburn, kennedy-center.org, διαθέσιμο εδώ
  • Katharine Hepburn’s 20 best films  – ranked!, theguardian.com, διαθέσιμο εδώ 
  • Miss Independent: Katharine Hepburn’s Obsessive Originality, vanityfair.com, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ραφαήλ Παπαδόπουλος
Ραφαήλ Παπαδόπουλος
Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 2004 και μεγάλωσε στην Πτολεμαΐδα. Σπουδάζει στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο ΑΠΘ. Στον ελεύθερό του χρόνο του αρέσει, η ζωγραφική, τα ταξίδια, να ακούει μουσική, ενώ ο ίδιος ασχολείται με την κιθάρα και την δημιουργία βίντεο.