Της Μαρίας Κουλούρη,
Από τη γέννηση του ανθρώπου εμφανίζονται τα πρέπει και οι προκαθορισμένοι κανόνες που οφείλει να ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Οι κανόνες αυτοί υπάρχουν από την κοινωνία για να τηρούν την «τάξη», όμως, κάποιες φορές, «ταλανίζουν» τους ανθρώπους και τους ωθούν στη φυγή. Αυτοί οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται συχνά ως τυχοδιώκτες και «παλεύουν» συνεχώς για την επιβίωσή τους σε μέρη αφιλόξενα και άγνωστα, τα οποία, ωστόσο, τους γοητεύουν. Μια τέτοια ιστορία πραγματεύεται και η Cara Hoffman στο βιβλίο της Οι κράχτες (μτφ. Παναγιώτης Κεχαγιάς), που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Gutenberg.
Η συγγραφέας του βιβλίου, Cara Hoffman, γεννήθηκε σε μια μικρή κωμόπολη της Νέας Υόρκης και ζει στην Αθήνα, συγκεκριμένα στα Εξάρχεια. Επίσης, έχει σπουδάσει κλασικό τραγούδι και έχει συμμετάσχει σε διάφορες χορωδίες. Αν και καλή μαθήτρια, όπως δηλώνει η ίδια, σταμάτησε το σχολείο για να ταξιδέψει και να εργαστεί σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 εργάστηκε ως δημοσιογράφος καλύπτοντας εγκληματικά και περιβαλλοντικά δελτία. Το συγγραφικό της ντεμπούτο έγινε με το βιβλίο So Much Pretty (2011), το οποίο, μάλιστα, αναδείχτηκε ως ένα από τα βιβλία της χρονιάς από το New York Times Book Review. Ένα ακόμα βιβλίο της είναι το Be Safe I Love You (2014), που απέσπασε το βραβείο Sundance Institute Global Film Making Award.
Το βιβλίο δεν παρουσιάζει κάποιον συμβατικό διαχωρισμό σε κεφάλαια, αλλά θυμίζει περισσότερο αφήγηση ενός ημερολογίου. Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι ο Μάιλο, ο Τζάσπερς και η Μπράιντι. Ο Μάιλο είναι ένας νέγρος ποιητής και μποξέρ και βρίσκεται σε σχέση με τον Τζάσπερς, έναν λευκό αλκοολικό, ενώ και οι δύο κατάγονται από την Αγγλία. Οι δυο νεαροί Άγγλοι, λοιπόν, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τη δωρεάν διαμονή τους, εργάζονται ως «κράχτες» στα τρένα από τη Βόρεια Ελλάδα με προορισμό την Αθήνα, με σκοπό να προσεγγίσουν υποψήφιους «πελάτες» για το ξενοδοχείο όπου διαμένουν, κοντά στον Σταθμό Λαρίσης.
Τότε, γνωρίζουν την Μπράιντι, μια νεαρή περιπλανώμενη Αμερικανίδα, η οποία έχει έρθει στην Ελλάδα για να εργαστεί στα χωράφια, αφού, όμως, πρώτα έχει περιπλανηθεί σε αρκετές χώρες όπως η Τουρκία και η Συρία. Οι τρεις τους αναπτύσσουν μια δυνατή φιλία και εργάζονται μαζί ως «κράχτες» για το ξενοδοχείο, ενώ, ταυτόχρονα, διαμένουν στον τελευταίο όροφο αυτού. Οι τρεις πρωταγωνιστές μας είναι άνθρωποι που το έχουν σκάσει από το σπίτι τους και προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα του 1988, ενώ εμπλέκονται και σε περιπέτειες που τους φέρνουν αντιμέτωπους με προκλήσεις και δυσκολίες.
Το βιβλίο εμπεριέχει πολλές αναδρομικές αφηγήσεις και η ροή του ισορροπεί με εξαιρετικό τρόπο ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν. Μέσα από αυτές τις αναδρομές μαθαίνουμε για το παρελθόν των τριών πρωταγωνιστών, ενώ αυτές οι πληροφορίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις αποφάσεις τους στο παρόν, αλλά και την πορεία της ζωής του. Για παράδειγμα, ενημερωνόμαστε για τα σχολικά χρόνια της Μπράιντι, της οποίας δεν την άρεσε καθόλου το σχολείο, με αποτέλεσμα να αναζητεί συνεχώς διαφυγή από αυτό. Όσο η ροή του βιβλίου προχωρά, η υπόθεση εμπλουτίζεται με νέα πρόσωπα από τις ζωές των πρωταγωνιστών.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με απλή γραφή και λιτό ύφος, γεγονός που οδηγεί τον αναγνώστη στο να αφουγκράζεται τις ανησυχίες των πρωταγωνιστών και να κατανοεί τις αποφάσεις τους. Οι αντιστοιχίες του βιβλίου με τη ζωή της συγγραφέως είναι πολλές, ωστόσο, όπως δηλώνει και η ίδια, η πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι ποτέ ίδια με οτιδήποτε γράφεται στο χαρτί.
