Της Άννας Καρρά,
Πλήθος διαμαρτυριών «φθάνουν» καθημερινά στα αυτιά μας για τη δυσλειτουργία των ελληνικών δημοσίων νοσοκομείων. Αλλά και μια βόλτα από εκεί αρκεί, για να αντιληφθεί κανείς την τραγικότητα της κατάστασης. Οι συνθήκες αυτές σε τίποτα δε μοιάζουν με τα δημόσια νοσοκομεία αναπτυγμένων χωρών, γεγονός που προκαλεί ανησυχία και «γεννά» αμφιβολίες για το αν το ελληνικό κράτος εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ικανοποίηση του κοινωνικού δικαιώματος των πολιτών στην υγεία.
Πιο αναλυτικά, καθημερινά καταφθάνουν στις πύλες των νοσοκομείων χιλιάδες άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, είναι πιθανό να οδηγήσουν ακόμα και σε θάνατο και εκείνοι αναγκάζονται να αναμένουν ώρες για ένα άδειο κρεβάτι. Επιπρόσθετα, είναι συνηθισμένο φαινόμενο να μη λειτουργούν τομογράφοι και άλλα «ζωτικής σημασίας» μηχανήματα, με αποτέλεσμα ο όγκος των ασθενών και των εξετάσεων που πρέπει να διενεργηθούν να αυξάνεται δραματικά μέρα με τη μέρα. Συμπληρωματικά, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί πως πολλά νοσοκομεία αδυνατούν είτε να περιθάλψουν ασθενείς είτε να πάρουν την «ευθύνη», με συνέπεια να τους αποστέλλουν σε άλλα και η ταλαιπωρία τους να εντείνεται σε μεγάλο βαθμό. Και η τραγική αυτή κατάσταση κορυφώνεται με τις τεράστιες λίστες αναμονής επεμβάσεων που «κοσμούν» τους τοίχους και τα γραφεία των δημοσίων νοσοκομείων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που γνωστοποίησε το Υπουργείο Υγείας, πάνω από 15.000 ασθενείς περιμένουν περισσότερο από ένα χρόνο να χειρουργηθούν στα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας. Με μικρή διαφορά στους αριθμούς ακολουθούν στον «μαραθώνιο» αυτόν τα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής, καταδεικνύοντας τη σοβαρότητα του προβλήματος.
Είναι όντως δημόσια η υγεία; Αν κρίνουμε ότι πολλοί, για να αποφύγουν όλη αυτήν την ταλαιπωρία προτιμούν να απευθυνθούν σε εξωτερικό ιδιώτη γιατρό ή σε ιδιωτικά νοσοκομεία θα απαντούσαμε σίγουρα όχι. Αν κρίνουμε ότι αρκετοί αφήνουν «φακελάκια» σε τσέπες ιατρικών στολών, με την ελπίδα ότι θα λάβουν καλύτερη μεταχείριση, σίγουρα θα απαντούσαμε όχι. Γιατί θα πρέπει να δελεάσουμε κάποιον με χρήματα, για να κάνει απλώς τη δουλειά του και να τηρήσει τον όρκο του Ιπποκράτη που χρόνια πριν με λαχτάρα και προσμονή έδωσε; Γιατί ενώ πληρώνοντας μηνιαίως κοινωνικοασφαλιστικές εισφορές να μην απολαμβάνουμε στοιχειώδη δικαιώματα;
Στον αντίποδα όλων όσων αναφέρθηκαν, υπάρχουν νοσοκομεία, και πιο συγκεκριμένα μονάδες τους, που είναι σε μεγάλο βαθμό αμβλυμένα τα παραπάνω προβλήματα. Οι εξαιρέσεις αυτές οφείλονται, κυρίως, στα πρόσωπα, δηλαδή στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό, οι οποίοι διαπνέονται από ενσυναίσθηση και ανθρωπιά και με μεγάλη όρεξη προσφέρουν αρωγή στους «πονεμένους». Ωστόσο, όσο σημαντικό και αν είναι το καθημερινό έργο των επαγγελματιών αυτών, χρειάζονται βαθύτερες αλλαγές από τα αρμόδια κρατικά όργανα, ώστε να εγκαθιδρυθεί ένα σύστημα «υγιές», απαλλαγμένο από τις μακροχρόνιες «ασθένειες» της ελληνικής νοοτροπίας. Πιο συγκεκριμένα, είναι αδήριτη ανάγκη να προσληφθεί νέο προσωπικό, προκειμένου να καλυφθούν τα «κενά» και η εξυπηρέτηση και η διάγνωση των ασθενών να είναι πιο άμεση και γρήγορη. Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, ένα επιπλέον βήμα για την καταστολή του προβλήματος είναι η οικονομική ενίσχυση των νοσοκομείων, με σκοπό την αντικατάσταση του παλιού εξοπλισμού με νέο πιο εξελιγμένο και η αγορά κρεβατιών για τη φιλοξενία περισσότερων ασθενών. Ιδιαίτερα βοηθητική θα ήταν και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, προκειμένου αυτή να υποβοηθάει και να διευκολύνει το έργο του προσωπικού.
Συμπερασματικά, για να επέλθουν όλες αυτές οι πολυπόθητες αλλαγές θα πρέπει να αλλάξει πρώτα η ελληνική νοοτροπία που κυριαρχεί σε όλους τους τομείς του Δημοσίου. Άλλωστε, στην παγίωσή της συνέβαλε σημαντικά και ο απλός λαός που υποδαυλίζει την κατάσταση αυτή, εκλέγοντας ξανά και ξανά τους «ίδιους» βουλευτές, αλλά και αναμασώντας τον ίδιο τρόπο ζωής και δράσης που κληρονόμησαν από τις προηγούμενες γενιές. Προτού «λιθοβολήσουμε» το προσωπικό και τα δημόσια νοσοκομεία, ας αναλογιστούμε τι κάναμε οι ίδιοι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, που σε πολλά μοιάζει με αυτήν τριτοκοσμικών χωρών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ποιες περιοχές της Ελλάδας έχουν την μεγαλύτερη αναμονή για επέμβαση σε δημόσιο νοσοκομείο, Euro2day, διαθέσιμο εδώ
- Δημόσια Υγεία, Τάσος Καραμήτσος, Πρώτο Θέμα, διαθέσιμο εδώ
