Της Χαράς Παπαϊωάννου,
Ενώ η ιστορία μας έχει προσφέρει απλόχερα πολλές λαμπρές μορφές, αρκετές προσωπικότητες του παρελθόντος που διαδραμάτισαν σημαντικό έργο έχουν παραμείνει άγνωστες ως σήμερα στο ευρύ κοινό. Στο άρθρο αυτό, θα αναφερθούμε σε μερικές εκ των γυναικών που αναδείχτηκαν σε ηρωίδες λόγω των πράξεων και της δύναμής τους να προσφέρουν στο σύνολο. Γυναίκες, που η ζωή και τα επιτεύγματά τους άλλαξαν την ροή της ιστορίας ή, όπως θα έλεγα εγώ, τους επέτρεψαν να σκιαγραφήσουν τα γεγονότα τους ως έχουν σήμερα, χωρίς ποτέ όμως να λάβουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για μερικές από αυτές τις γυναίκες που το έργο τους τις καθιστά άξιες αναγνώρισης.
Anniva Ben Conan
Η Αννίβα ήταν Αλγερινή επαναστάτρια που αγωνίστηκε κατά της επέκτασης των Γάλλων αποικιοκρατών στην Αλγερία τον 19ο αιώνα. Έζησε στην πόλη Tlemcen και από το 1830 που οι γαλλικές δυνάμεις εισέβαλαν στην χώρα, ασταμάτητα αγωνιζόταν εμψυχώνοντας τους συμπατριώτες της και οργανώνοντάς τους. Έγινε σύμβολο αυτοθυσίας μετά τις ατέρμονες προσπάθειές της κατά την διάρκεια του αγώνα και εν τέλει κατέληξε το 1864 στην ίδια πόλη όπου μεγάλωσε. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία θανάτου της αλλά το πιθανότερο είναι να έπεσε μαχόμενη, να συνελήφθη από τις γαλλικές αρχές ή να υπέστη κάποια άλλη βίαιης μορφής καταστολή από τους κατακτητές. Η Αλγερία δεν κατάφερε να κερδίσει τον αγώνα κατά των Γάλλων, όμως η μορφή της Αννίβα έγινε σύμβολο της Αλγερινής Επανάστασης και της αντιγαλλικής αντίστασης.
Catherine Sutling
Η Κάθριν γεννήθηκε το 1800 ως Αμερικανίδα σκλάβα μέχρι την στιγμή όπου πήγε στην Βρετανία για να αγωνιστεί για τα δικαιώματα και την ελευθερία των γυναικών, όπως και την κατάργηση της δουλείας. Έζησε ως δούλα, μέχρι την ενηλικίωσή της και βασανίστηκε λόγω αυτού. Ούσα ενήλικη, κατόρθωσε να δραπετεύσει και ξεκίνησε να αγωνίζεται για να πάψει το καθεστώτος δουλείας που επικρατούσε, καθώς πλέον ζούσε και η ίδια σε μια ελεύθερη χώρα. Ήταν μέλος του αντισκληρικιανικού κινήματος και οι προσπάθειές της ως σήμερα εμπνέουν τους ανθρώπους, που την θυμούνται για την δύναμή της, να αποδράσει από τις μη βιώσιμες συνθήκες στις οποίες μεγάλωσε και να εναντιωθεί σε αυτές. Πέθανε πολύ νέα στα 30 της χρόνια ή, σύμφωνα με μερικούς, λίγο μεγαλύτερη σε ένα γερμανικό πολεμικό νοσοκομείο κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Νανά Αστασιάδη
Η Νανά ήταν Ελληνίδα ηρωίδα που πολέμησε κατά των Γερμανών και των συμμάχων τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γεννήθηκε το 1928 και ήταν αφοσιωμένη στον αγώνα κατά του φασισμού. Αποτέλεσε μέλος διάφορων αντιφασιστικών οργανώσεων με στόχο την απελευθέρωσης της χώρας, όπως του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) και συμμετείχε ενεργά σε δράσεις αντίστασης, όπως η κρυφή μεταφορά τροφίμων και πληροφοριών για τους αντάρτες. Ήταν η ίδια αντάρτισσα αγωνίστρια και έπεσε στην μάχη το 1954, έμεινε όμως γνωστή ως ένα σύμβολο αντίστασης κατά των Γερμανών στην κατοχή. Όσο έζησε, αφοσιώθηκε στην απελευθέρωση της Ελλάδας. Η ιστορία της μας υπενθυμίζει τη σημασία της αντίστασης και του ηρωισμού, ακόμη και όταν αυτός δεν είναι ευρέως γνωστός ή δεν λαμβάνει την αναγνώριση που του αξίζει.
Sophie Scholl
Ήταν μια Γερμανίδα φοιτήτρια και μέλος του Λευκού Τάγματος, μιας αντιναζιστικής ομάδας αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μαζί με τον αδελφός της και με άλλους συμφοιτητές, δραστηριοποιήθηκαν ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία μέσω αντιπολεμικών και αντιναζιστικών προπαγανδιστικών ενεργειών. Εκείνη και η ομάδα της, συνελήφθησαν το 1943 από τη γερμανική αστυνομία και κατηγορήθηκαν για προδοσία και υπονόμευση του κράτους. Παρά την έντονη πίεση και τις απειλές που αντιμετώπισαν, παρέμειναν πιστοί στις πεποιθήσεις τους και δεν αποκάλυπταν τους συνεργούς τους. Τον ίδιο χρόνο, η Sophie και ο αδερφός της εκτελέστηκαν από τις γερμανικές αρχές. Η γενναιόδωρη αντίστασή τους έχει καταγραφεί ως ένα από τα πιο θαρραλέα και εμβληματικά παραδείγματα της αντίστασης ενάντια στο ναζισμό κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο θάνατός τους σήμανε την ανυποχώρητης αντίστασης ενάντια στην τυραννία και τον φανατισμό.
Irena Sedler
Η Ιρένα, ήταν μια Πολωνή γυναίκα που εργαζόταν ως κοινωνική λειτουργός κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η σημαντικότερη πράξη της ζωής της ήταν η συμμετοχή της στη σωτηρία χιλιάδων εβραϊκών παιδιών από το Ολοκαύτωμα των ναζί. Στη διάρκεια της κατοχής της Πολωνίας από τους ναζί, εργαζόταν στη Βαρσοβία. Χρησιμοποιώντας τη θέση της και τις συνδέσεις της με την αντίσταση, κατάφερε να διασώσει περισσότερα από 2.500 εβραϊκά παιδιά από το γκέτο της Βαρσοβίας. Μερικές φορές χρησιμοποίησε ψευδείς ταυτότητες, ενώ άλλες φορές έκρυβε παιδιά σε τσάντες ή κουτιά κάτω από τα φορτηγά που μετέφεραν σκουπίδια. Η ίδια, συνέχισε να σώζει παιδιά μέχρι το τέλος του πολέμου. Παρά το γεγονός ότι η συμβολή της δεν είχε γνωστοποιηθεί ευρέως μέχρι το 1980, όταν τιμήθηκε από το Ισραήλ με τον τίτλο «Δικαιούχος του Δένδρου του Ισραήλ», η Ιρένα αναγνωρίζεται τώρα ως μία από τις μεγαλύτερες ηρωίδες του Ολοκαυτώματος και πέθανε το 2008.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Kate Clifford Larson (2003), Bound for the Promised Land: Harriet Tubman, Portrait of an American Hero, εκδ. Ballantine Books
- Katharine Graham (1997), Personal History, εκδ. Alfred A. Knopf
- Ευγενία Αργυροπούλου (2003), Νανά Αστασιάδη: Η Γυναίκα που Αντιστάθηκε στην Κατοχή, Αθήνα: εκδ. Μαραθώνας
- Frank McDonough (2009), Sophie Scholl: The Real Story of the Woman who Defied Hitler: Heroine of the German Resistance to Hitler, εκδ. The History Press
- Anna Mieszkowska (2011), Irena Sendler: Mother of the Children of the Holocaust, εκδ. Praeger Pub Text
