Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1930: Πεθαίνει ένας από τους σημαντικότερους Ρώσους ποιητές της Επανάστασης του 1917 και της πρώιμης Σοβιετικής περιόδου, που άφησε το στίγμα του στον κόσμο των γραμμάτων, ο Vladimir Mayakovsky (Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι), ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρωσικού φουτουρισμού.
Γεννημένος τον Ιούλιο του 1893 στη Baghdati της Γεωργίας, ήταν ευγενικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του, ο οποίος ήταν δασολόγος. Από νεαρή ηλικία ο Mayakovsky ασπάστηκε τις σοσιαλιστικές απόψεις που είχαν αρχίσει να διαδίδονται με έντονους ρυθμούς στην τότε Ρωσική Αυτοκρατορία, αποκτώντας αντιτσαρικά αισθήματα, ενώ μάλιστα πήρε μέρος σε σοσιαλιστικές διαδηλώσεις στην πόλη Kutaisi. Ο ξαφνικός θάνατος του πατέρα του οδήγησε την μητέρα του να πουλήσει όλη την οικογενειακή περιουσία στην πόλη και να πάρει τα παιδιά της στη Μόσχα, όπου και εγκαταστάθηκαν. Εκεί συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές και ήρθε σε επαφή με τη μαρξιστική λογοτεχνία.
Όλες αυτές οι νέες ιδέες επιδρούσαν έντονα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του που είχε αρχίσει να διαπλάθεται. Έτσι, λίγο καιρό αργότερα, το 1908, αποφασίζει να ενταχθεί στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα, ερχόμενος αντιμέτωπος με τον νόμο και τη φυλακή για ανατρεπτική δράση. Η φυλακή ήταν και ο πρώτος χώρος στον οποίο άρχισε να συγγράφει τα πρώτα του ποιήματα, μπαίνοντας ουσιαστικά στον χώρο της λογοτεχνίας. Όταν βγήκε από τη φυλακή, μπήκε ως σπουδαστής Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας. Εκεί γνώρισε και το κίνημα των Ρώσων φουτουριστών, αξιώνοντας ηγετική θέση.
Βασικοί άξονες του κινήματος ήταν η απόρριψη του παρελθόντος με μια παράλληλη στροφή προς το μέλλον, υποστηρίζοντας παράλληλα τον εκσυγχρονισμό και την πολιτιστική αναζωογόνηση. Για τον σκοπό αυτό, εξέδωσαν το 1912 το μανιφέστο τους που τιτλοφορούνταν ως Χαστούκι στο γούστο του κοινού. Επηρεασμένος, λοιπόν, από αυτή τη νέα τάση έγραψε το πρώτο μεγάλο του ποίημα «Σύννεφο με παντελόνια» που δημοσιεύθηκε το 1915. Το έτος αυτό ήταν καθοριστικό καθώς γνώρισε και τη Λιλλή Μπρικ, την οποία ερωτεύτηκε.
Η έλευση της Ρωσικής Επανάστασης έδωσε στον λογοτέχνη νέα διέξοδο, καθώς με το έργο του υπερασπιζόταν και πρόβαλλε τις ιδέες και αξίες του νέου καθεστώτος, ενώ παράλληλα άρχισε να ασχολείται και με τη ζωγραφική και το σκίτσο, δημιουργώντας και αφίσες για την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ήταν γνωστός ο θαυμασμός του για τον ηγέτη της Επανάστασης, Βλαντιμίρ Λένιν, και ο θάνατός του το 1924 τον οδήγησε να γράψει μια ελεγεία 3.000 στίχων.
Συνέχισε και τα επόμενα χρόνια το συγγραφικό του έργο, ενώ ασχολήθηκε και με τη συγγραφή σεναρίων για κινηματογραφικές ταινίες, σε μερικές από τις οποίες έπαιξε. Ωστόσο, το 1930 αυτοκτόνησε, μόλις στα 36 του χρόνια, ύστερα από απανωτές απογοητεύσεις τόσο από το σοβιετικό καθεστώς όσο και από την προσωπική του ζωή και τις ερωτικές του απογοητεύσεις.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Vladimir Mayakovsky, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
