Του Λάμπρου Κουρή,
«Σε μια τρύπα στο έδαφος, ζούσε ένα Χόμπιτ»
Αυτή η φράση εισήγαγε τον κόσμο στο έργο του Τolkien, πίσω στο 1937. Από τότε, τα έργα του Τolkien έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο και θα συνεχίσουν να διαβάζονται. Σε αυτό το άρθρο, όμως, θα πούμε τι επηρέασε τον Tolkien, όταν δημιουργούσε τον κόσμο της Μέσης Γης. Θα παρελάσουν μπροστά μας ήρωες και τέρατα, μεγάλα κακά και συμβάντα που συνετάραξαν τον κόσμο της Μέσης Γης. Πρώτα, όμως, θα ξεκινήσουμε από κάτι απλό.
Μέση Γη: Το όνομα αυτού του κόσμου προέρχεται από τις πεποιθήσεις των βορειοευρωπαίων παγανιστών. Στη μυθολογία των γερμανικών λαών, ο κόσμος χωρίζεται σε εννέα βασίλεια. Ένα από αυτά είναι η Γη, αλλιώς Midgard. Φυσικά, δύο λαοί, από τους οποίους ο Tolkien εμπνεύστηκε, ήταν οι Άγγλοι και οι Σάξονες. Σε αυτούς θα επανέλθουμε αργότερα. Αυτά για το όνομα του κόσμου.
Τώρα θα προχωρήσουμε στις υπόλοιπες επιρροές του Tolkien, σχετικά με τους χαρακτήρες των έργων του. Θεοί, λαοί, συμβάντα κ.α. Ας ξεκινήσουμε με τις θεότητες, αφού αυτές εμφανίστηκαν πρώτες.
Eru Iluvatar: Ο πατέρας όλων των θεών. Ο ίδιος ο Tolkien είχε στον νου του τον Eru ως έναν χαρακτήρα εμπνευσμένο από τον Θεό. Στο Silmarillion, ο Eru ήταν μόνος στην αρχή και δημιούργησε τα παιδιά του, τους Ainur. Τους διέταξε να του τραγουδήσουν ένα μουσικό θέμα, το οποίο τους απεκάλυψε, αλλά μόνοι τους δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά. Μαζί, όμως, μπόρεσαν να φτιάξουν τέλεια μουσική. Όταν ένας από τους γιους του, ο Melkor, άρχισε να φτιάχνει τη δική του μουσική, επειδή ζήλευε τα αδέρφια του, ο Eru είπε ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει κάτι ξεχωριστό, αφού τα πάντα είναι μέρος του Σχεδίου. Συνήθως, ο Eru δεν συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα της Μέσης Γης. Η πιο γνωστή περίπτωση ενεργούς συμμετοχής του ήταν στη Δεύτερη Εποχή της Μέσης Γης (διάρκεια: 0-3443 Δ.Ε.), προς το τέλος της. Πολλοί άνθρωποι του νησιού του Numenor είχαν αρχίσει να δοξάζουν τον Melkor. Αυτό εξόργισε τους θεούς, οι οποίοι ζήτησαν βοήθεια από τον πατέρα τους για να τιμωρήσουν τον υπαρχηγό του Melkor, Sauron. Το Numenor βυθίστηκε και όσοι είχαν μείνει πιστοί στους θεούς, σώθηκαν και πήγαν να μείνουν στη Μέση Γη. Εκεί, δημιουργήθηκαν τα βασίλεια της Gondor και Arnor.
Ainur: Τα παιδιά του Eru. Δημιουργήθηκαν για να φέρουν εις πέρας το σχέδιο του πατέρα τους. Οι Ainur ήταν αγγελικά όντα, αλλά είχαν φύλο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Melkor, αλλά εκδιώχθηκε από τις τάξεις τους. Παρά τη στενή τους συγγένεια, μερικοί από αυτούς είχαν γίνει σύντροφοι. Όταν όλοι οι Ainur εγκατέλειψαν τη Μέση Γη, ο μόνος που έμεινε πίσω, ήταν ο Ulmo, κύριος της θάλασσας. Βοήθησε τα ξωτικά και τους ανθρώπους στην Πρώτη Εποχή (διάρκεια: 0-587 Π.Ε.) να αντιμετωπίσουν τον Melkor, όταν ο τελευταίος είχε γίνει παντοδύναμος. Μετά την Πρώτη και τη Δεύτερη εποχή, οι Ainur δεν επενέβησαν ξανά στις υποθέσεις της Μέσης Γης. Τέλος, τα ονόματα τον Ainur είναι τα εξής: Manwe, Ulmo, Aule, Orome, Mandos, Irmo, Tulkas και Melkor οι άντρες. Οι γυναίκες λέγονταν Varda, Yavanna, Nienna, Este, Vaire, Vana, Nessa.
Maiar: Είναι τα πνεύματα που βοήθησαν τους Ainur στη δημιουργία των πλασμάτων της Μέσης Γης. Θα μπορούσαν να θεωρηθούν κατώτεροι άγγελοι. Τα πιο γνωστά μέλη αυτής της κατηγορίας ήταν τα ακόλουθα: Melian, Sauron, Gandalf, Radagast, Saruman, Pallando, Alatar, Gothmog και το Balrog της Moria. Η πρώτη έγινε βασίλισσα των ξωτικών του Doriath και σύζυγος του βασιλιά Thingol. Λέγεται ότι, όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα δάσος, έμειναν ακίνητοι για χρόνια ενώ τα δέντρα γύρω τους μεγάλωναν. Γύρω από το Doriath, η Melian είχε σηκώσει μια μεταφυσική «ζώνη», ώστε να μην μπορεί ο Melkor να το βρει. Κόρη της ήταν η Luthien, η οποία παντρεύτηκε τον άνθρωπο Beren, μετά από μια δοκιμασία που του επιβλήθηκε από τον Thingol. Απόγονοι του Beren και της Luthien ήταν ο Dior, η Elwing, κόρη του Dior και τα παιδιά της Elwing ήταν ο Elrond και ο Elros. Ο πρώτος από τα αδέρφια, ο Elrond, προτίμησε να παραμείνει με τα ξωτικά. Ο αδερφός του προτίμησε να ζήσει ως άνθρωπος και να πεθάνει σαν άνθρωπος. Ο Elros ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Numenor. Η γενιά τους πάει μέχρι και την Τέταρτη Εποχή, αφού επιβίωσε μέχρι τον Aragorn, την Arwen και τα παιδιά τους. Για τον Sauron και τα Balrog θα δούμε παρακάτω.
Οι 5 μάγοι της Μέσης Γης ήταν και αυτοί Maiar. Δηλαδή ο Gandalf, o Saruman, o Radagast, o Pallando και ο Alatar. Οι 5 μάγοι στάλθηκαν στη Μέση Γη για να βοηθήσουν τους λαούς της να αντιμετωπίσουν τον Sauron στην Τρίτη Εποχή (διάρκεια: 0-3021). Για να μην φανερωθεί η πλήρης δύναμή τους, μεταμορφώθηκαν σε γενειοφόρους γέροντες και περιπλανιούνταν στη Μέση Γη. Ο μόνος που έμεινε πιστός στην αποστολή του, ήταν ο Gandalf. O Saruman άρχισε να επιθυμεί το Ένα Δαχτυλίδι και συμμάχησε με τον Sauron. Ο Pallando και ο Alatar, γνωστοί και ως Μπλε Μάγοι, πήγαν στην Ανατολή και δεν επέστρεψαν ποτέ. Τέλος, ο Radagast αποφάσισε να μείνει με τα ζώα και δεν ασχολήθηκε πολύ με τις υποθέσεις της Μέσης Γης.
Melkor Morgoth: Αυτός ήταν ο υπεύθυνος για όλα τα κακά της Μέσης Γης. Η πρώτη του κακή πράξη ήταν να ψάξει την Άσβεστη Φλόγα, την πηγή της δύναμης του Eru. Δεν ήξερε, όμως, ότι ήταν μαζί με τον Eru. Ζηλεύοντας τα αδέρφια του, άρχισε να παίρνει ό,τι δημιουργούσαν και να το διαφθείρει. Μια από τις δημιουργίες του ήταν και τα Ork. Αυτά ήταν κάποτε Ξωτικά, μέχρι που αιχμαλωτίστηκαν και βασανίστηκαν. Όταν εναντιώθηκε στα αδέρφια του, μόνο ο Tulkas μπορούσε να τον νικήσει και έφυγε για τη Μέση Γη. Οι Ainur μπόρεσαν να ολοκληρώσουν το έργο τους. Όταν επέστρεψε, κατέστρεψε τους Φανούς που φώτιζαν τον κόσμο. Φτιάχτηκαν τα δυο Δέντρα, το Telperion και το Laurelin, αλλά καταστράφηκαν και αυτά, με τη βοήθεια της αράχνης Ungoliant. Ακολούθησαν κι άλλες μάχες, ακόμα και με τα Ξωτικά και τους Ανθρώπους. Σε μια από αυτές, ο Melkor μονομάχησε με τον Fingolfin, έναν Ξωτικοβασιλιά της Πρώτης Εποχής της Μέσης Γης.
Σε αυτή τη μάχη, ο Fingolfin πέθανε, όχι, όμως, πριν τραυματίσει τον Melkor στο πόδι του. Από τότε, ο τελευταίος κούτσαινε. Επίσης, κάποια στιγμή, ο Beren με τη Luthien πήγαν να κλέψουν τρία πετράδια από το στέμμα του Melkor και τα κατάφεραν. Μετά τη Μάχη των Αναρίθμητων Δακρύων, το 472 Π.Ε., ο Melkor νίκησε κατά ενός συνασπισμού Ξωτικών και Ανθρώπων. Αιχμαλώτισε έναν Άνθρωπο, τον Hurin, ο οποίος ήταν αρχηγός του στρατού του και τον έβαλε σε ένα θρόνο στο πιο ψηλό σημείο του κάστρου του, του λεγόμενου Angband. Τον καταράστηκε να βλέπει και να ακούει όλες τις συμφορές του οίκου του, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Τον κράτησε αιχμάλωτο για πάνω από είκοσι χρόνια, μετά και από τον θάνατο των παιδιών του. Το τελευταίο γεγονός, στο οποίο εμφανίζεται, είναι ο Πόλεμος της Οργής. Μετά από αυτή την ήττα, του κόπηκαν τα πόδια και αφαιρέθηκαν από το στέμμα του τα εναπομείναντα 2 πετράδια. Εξορίστηκε στο Άχρονο Κενό. Λέγεται ότι θα εμφανιστεί ξανά στο τέλος του Κόσμου, στην τελευταία μάχη, την Dagor Dagorath.
Εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος του άρθρου. Στο επόμενο, θα δούμε για τον Sauron, τους Ανθρώπους, τους Νάνους και τα Ξωτικά, ενώ θα αναλυθούν, επίσης, κι άλλες επιρροές του Tolkien.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Tolkien Gateway, tolkiengateway.net, Διαθέσιμο εδώ
- John Ronald Reuel Tolkien (1996), Το Σιλμαρίλλιον, Εκδόσεις Αίολος
