Της Στέλλας Πετρακάκη,
Έχουν περάσει ήδη τέσσερα γεμάτα χρόνια από την στιγμή που «χτύπησε» την πόρτα της καθημερινότητας μας η πανδημία της COVID-19. Κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων χρόνων, η υπομονή δοκιμάστηκε, τα όρια ξεπεράστηκαν, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων αναπροσαρμόστηκαν και μπήκαν στο «μικροσκόπιο», ενώ η αύξηση της εγκληματικότητας έκανε, πλέον, φανερές τις ευρύτερες ζοφερές επιπτώσεις, όπως αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Συγχρόνως, φυσικά, ο πληθωρισμός και η ανέχεια αποτέλεσαν τα πιο δημοφιλή δευτερεύοντα ζητήματα προς συζήτηση στα δελτία ειδήσεων, πάντα σε παραλληλισμό με την πανδημία παρουσιαζόμενη στο «όλον» της.
Όπως σε ολόκληρο τον πλανήτη, έτσι και στη Γερμανία, το 2023 ήταν το πρώτο έτος μετά την απομόνωση των τεσσάρων ετών του κορονοϊού και η αποτίμηση πήρε τη σκυτάλη στα φλέγοντα ζητήματα που, πλέον, κρατάει τα ηνία η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία κατά του Εγκλήματος (ΒΚΑ), για να ενημερώσει σχετικά με τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών της. Η έκθεση που παρουσιάστηκε την Τρίτη (09.04.2024), από την Υπουργό Εσωτερικών της χώρας, Nancy Faeser, τον Υπουργό Εσωτερικών του Βρανδεμβούργου, Michael Stübgen, καθώς και τον Επικεφαλής της ΒΚΑ, Holger Münch, εστιάζει σχεδόν συνολικά στην αύξηση της εγκληματικότητας που παρατηρείται στη Γερμανία μεταξύ μεταναστών και νέων, με τα αποτελέσματα να δείχνουν τρεις βασικούς πυλώνες, που δημιούργησαν το «έδαφος», τόσο για τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, όσο και για τη στροφή που έχουν πάρει οι αυτουργοί των εγκλημάτων. Με την επιμονή της Faeser να παρουσιάζει τη Γερμανία ως μια ασφαλή χώρα, παρά την αισθητή ύπαρξη του εγκλήματος, οι άλλοι δυο εισηγητές καλούνται να πάρουν τη δική τους θέση, στα τεκταινόμενα.
Ο Münch αποδίδει τις συνέπειες της πανδημίας στην απομόνωση, τον πληθωρισμό, καθώς και τον υπέρογκο αριθμό μεταναστών που έφτασαν στην Γερμανία, σε πολύ σύντομο χρονικά διάστημα, πράγμα που σημαίνει πως η κοινωνική και οικονομική τους ενσωμάτωση κυλάει με βραδύτατους έως και ανύπαρκτους ρυθμούς. Έτσι, παρουσιάζεται ένα διάστημα οκτώ ετών, κατά το οποίο η εγκληματικότητα συνεχώς αυξάνεται. Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση αυτή είναι πως, μετά το μεταναστευτικό κύμα που δέχτηκε η χώρα, ο αριθμός των εγκληματιών που καταγράφονται ως μη Γερμανοί υπήκοοι είναι ανησυχητικός, καθώς καλύπτοντας ένα ποσοστό διαμένοντων μεταναστών περί το 15%, οι μονάδες αύξησης της εγκληματικότητας αγγίζουν το 3.7%. Οι συντάκτες της έρευνας δεν αμελούν να τονίσουν πως οι οικονομικά ασθενέστερες περιοχές είναι εκείνες που μαστίζονται από την εγκληματικότητα. Φυσικά, εάν λάβει κανείς σοβαρά υπόψη τις συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας των μεταναστών, θα αντιληφθεί πως οι άθλιες καταστάσεις επιφέρουν παραβατικότητα.
Η Faeser τόνισε πως οι διαμένοντες στη Γερμανία χωρίς γερμανικό διαβατήριο, εάν περιπίπτουν σε εγκληματικές ενέργειες, εκτός των άμεσων ποινικών συνεπειών, είναι απαραίτητο να απελαθούν από τη χώρα. Το σκεπτικό εκφράζει πως οι κανόνες έχουν οριστεί για να τηρούνται, επομένως η άρνηση ενσωμάτωσής τους στην καθημερινότητα δεν χρήζει ειδικής μεταχείρισης, σε καμία περίπτωση. Με τη σειρά του, ο Stübgen δήλωσε πως ο συσχετισμός ανάμεσα στην εγκληματικότητα και την εισροή μεταναστών στη χώρα αποτελεί μια ορθή σκέψη, και είναι απαραίτητη μια αναδιατύπωση των καθημερινών δυσχερειών που αντιμετωπίζει η χώρα. Η έκθεση, σε συνδυασμό με μελέτες και των τριών εισηγητών της, αναφέρει ρητά πως οι αλλοδαποί που μετατρέπονται σε εγκληματίες, ανεξαρτήτως αιτιών, αποτελούν έναν αριθμό μεγαλύτερο του μέσου όρου.
Μέσω της ίδιας αυστηρή ρητορική, η οποία αντικατοπτρίζει τον γερμανικό «καταπέλτη» στις ποινές, συνέχισε τον σχολιασμό των ανακοινώσεων ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και μέλος του Κόμματος των Πρασίνων, Cem Özdemir, και δήλωσε πως ναι μεν η Γερμανία προσφέρει άσυλο, προστασία και ασφάλεια, ωστόσο αυτό σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να είναι εκμεταλλεύσιμο προϊόν, επομένως καθένας που διαπράττει έγκλημα δεν θα λαμβάνει την παραμικρή επιείκεια, στην επιβολή της ποινής του. Συμφωνεί με την Faeser στο θέμα της απέλασης των παραβατών, όμως συγκρούεται με τον επίσης «Πράσινο» Ευρωβουλευτή Erik Marquardt, ο οποίος δηλώνει πως οι απλοϊκές λύσεις δεν αποτελούν κίνητρο για βελτίωση αλλά, κάθε άλλο, φαίνεται να επιστρέφουν σε εποχές σκοταδισμού και άσκοπων κυνηγητών. Τονίζει, επίσης, την σημαντικότητα της επίλυσης του προβλήματος και όχι απλά της απομάκρυνσής του από τα γερμανικά δεδομένα. Στο μοτίβο του Özdemir κινείται και ο κρατιδιακός Βουλευτής του CDU Andreas Deuschle, ο οποίος επιμένει στην αναγνώριση του ζητήματος ως πραγματικό πρόβλημα για τη χώρα, επιθυμώντας να αποφευχθεί η εισχώρησή του κάτω από… το χαλάκι.
Δεν είναι μεγάλο το διάστημα από τη στιγμή που οι ισορροπίες του κόσμου ανατράπηκαν, λόγω της προαναφερθείσας πανδημίας, πολλαπλών κρίσεων, αλλά και αλλεπάλληλων πολέμων, που ξέσπασαν σε διάφορα σημεία του κόσμο. Με τον πλανήτη να «αναθερμαίνεται» κάθε μέρα κοινωνικά και οικονομικά, ο επαναπροσδιορισμός ορισμένων «φλεγουσών» εννοιών κρίνεται αναγκαίος και κρούει τον «κώδωνα» του κινδύνου, ώστε να υπάρξει άμεση επανεξέταση τόσο στα ευρωπαϊκά πλαίσια συνολικά όσο και σε κάθε κράτος – μέλος της Ε.Ε. που αντιμετωπίζει την εγκληματικότητα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Γερμανία: Πληθωρισμός, μετανάστευση και… κορονοϊός αύξησαν την εγκληματικότητα, CNN Greece, διαθέσιμο εδώ
