Της Χριστίνας Κοντόγιωργα,
Το drag show είναι μια μορφή ψυχαγωγίας που εκτελείται από drag καλλιτέχνες, υποδυόμενους άνδρες ή γυναίκες, συνήθως σε ένα μπαρ ή νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Οι εκπομπές μπορούν να ποικίλλουν όπως σε στιλ μπουρλέσκ με θέμα ενήλικες έως εκδηλώσεις όλων των ηλικιών με τραγούδια και ώρες ιστορίας. Το σύγχρονο drag show ξεκίνησε στα υπόγεια μπαρ του 1920 και του 1930 του Prohibition America, σε αυτό που ήταν γνωστό ως Pansy Craze. Το Drag έγινε μέρος της ομοφυλοφιλικής κουλτούρας.
Τυπικά, ένα drag show περιλαμβάνει καλλιτέχνες που τραγουδούν ή συγχρονίζουν τα χείλη σε τραγούδια, ενώ εκτελούν μια προσχεδιασμένη παντομίμα ή χορεύουν. Μπορεί, επίσης, να υπάρχει κάποια κωμωδία, σκετς και αλληλεπίδραση κοινού. Στους ερμηνευτές δίνονται συχνά μετρητά από τα μέλη του κοινού. Οι ερμηνευτές φορούν περίτεχνα κοστούμια και μακιγιάζ, και μερικές φορές ντύνονται για να μιμηθούν διάφορους διάσημους τραγουδιστές ή προσωπικότητες του αντίθετου φύλου. Παράλληλα, έχουν συμπεριληφθεί νέοι άντρες χορευτές. Ορισμένες εκδηλώσεις επικεντρώνονται γύρω από την ψυχαγωγία τύπου drag show, όπως το Southern Decadence όπου η πλειονότητα των εορτασμών διευθύνεται από τους Grand Marshals, οι οποίοι παραδοσιακά είναι drag queens.
Τα πρώτα γνωστά drag balls στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν στο Χάρλεμ τη δεκαετία του 1920, στο παλάτι Rockland. Αυτά τα σόου παρουσίαζαν εξωφρενικές παραστάσεις γκέι και λεσβιών που υποδύονταν το αντίθετο φύλο και ανταγωνίζονταν η μία την άλλη σε επιδείξεις μόδας. Οι συρόμενες μπάλες του Χάρλεμ αποτελούνταν κυρίως από έγχρωμους ανθρώπους. Οι λευκοί δεν αποκλείστηκαν αλλά δεν συμμετείχαν τυπικά. Τα drag balls ήταν κοινωνικές εκδηλώσεις που έφεραν κοντά ανθρώπους που βρίσκονταν στο περιθώριο της κοινωνίας και συχνά έπρεπε να συναντηθούν κρυφά. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα σόου παρωδίας με drag ήταν επίσης ένα κανονικό είδος ψυχαγωγίας για στρατιώτες που ντύθηκαν γυναίκες με χιουμοριστική εμφάνιση και έκαναν παραστάσεις ο ένας για τον άλλον.
Η μορφή της τέχνης έχει τεθεί υπό ψεύτικο φως τους τελευταίους μήνες από δεξιούς ακτιβιστές και πολιτικούς που διαμαρτύρονται για την «σεξουαλικότητα» ή την «περιποίηση» των παιδιών. Οι αντίπαλοι συχνά συντονίζουν διαμαρτυρίες σε εκδηλώσεις έλξης που παρουσιάζουν ή απευθύνονται σε παιδιά, μερικές φορές εμφανίζονται με όπλα. Μερικοί πολιτικοί έχουν προτείνει την απαγόρευση στα παιδιά από εκδηλώσεις συρμού και ακόμη και την ποινική χρέωση γονέων που πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ένα. Οι ερμηνευτές και οι διοργανωτές εκδηλώσεων, όπως ώρες παραμυθιού κατά τις οποίες πολύχρωμα ντυμένες drag queens διαβάζουν βιβλία στα παιδιά, λένε ότι οι διαδηλωτές είναι αυτοί που τρομοκρατούν και βλάπτουν τα παιδιά και τα κάνουν πολιτικά πιόνια — όπως ακριβώς έκαναν σε άλλες εκστρατείες σχετικά με την πρόσβαση στο μπάνιο και εκπαιδευτικό υλικό.
Το Drag μπορεί να έχει τις ρίζες του στην εποχή του William Shakespeare, όταν γυναικείους ρόλους έπαιζαν άνδρες. Η προέλευση του όρου συζητείται, αλλά μια πιθανότητα είναι ότι επινοήθηκε αφού κάποιος παρατήρησε ότι τα φορέματα ή τα μεσοφόρια που φορούσαν οι άνδρες ηθοποιοί στη σκηνή τα έσυραν στο πάτωμα. Κάποιος άλλος το χρησιμοποιεί ως ακρωνύμιο δηλαδή μια αναπόδεικτη ιδέα ότι οι σημειώσεις στα σενάρια θα χρησιμοποιούσαν το “DRAG” για να υποδείξουν ότι ο ηθοποιός πρέπει να «ντύνεται κορίτσι». Παραστάσεις Drag θα μπορούσαν αργότερα να φανούν στο σιρκουί των vaudeville και κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης του Χάρλεμ. Έγιναν στήριγμα στα γκέι μπαρ καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα και παραμένουν έτσι.
Ο RuPaul πήγε τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα με το ριάλιτι διαγωνιστικό σόου του RuPaul‘s Drag Race, το οποίο είναι βραβευμένη επιτυχία και επέτρεψε στο drag να εκραγεί σε δημοτικότητα και να εισέλθει στο mainstream. Πολλοί αντίπαλοι του drag αναφέρουν το γυμνό στις αντιρρήσεις τους. Κάθε καλλιτέχνης κάνει διαφορετικές επιλογές, αλλά οι drag queens φορούν συχνά περισσότερα, όχι λιγότερα ρούχα από ό,τι θα βλέπατε σε μια τυπική Αμερικανίδα του 21ου αιώνα, σε μια δημόσια παραλία ή στην τηλεόραση του δικτύου.
Τα κοστούμια τους τείνουν προς τα υπερβολικά, μερικές φορές τουαλέτες μέχρι το πάτωμα. Οι Drag queens μπορεί να χρησιμοποιούν ψεύτικο στήθος, να φορούν καθαρές στολές και να χρησιμοποιούν μακιγιάζ ή άλλα μέσα για να δείξουν το ντεκολτέ και να φαίνονται υπερβολικά θηλυκά. Η διαφορά, σημειώνουν οι ερμηνευτές, είναι ότι οι αντίπαλοι του drag βλέπουν τη σεξουαλική παρέκκλιση στην πτυχή του cross-dressing. Το σύρσιμο δεν περιλαμβάνει συνήθως γυμνό ή απογύμνωση, τα οποία είναι πιο συνηθισμένα στο μπουρλέσκ, μια ξεχωριστή μορφή ψυχαγωγίας. Η ρητή σεξουαλική και βέβηλη γλώσσα είναι κοινή σε παραστάσεις που προορίζονται για ενήλικο κοινό. Τέτοιες ρουτίνες μπορεί να αποτελούνται από stand-up κωμωδία που μπορεί να είναι θορυβώδης ή μπορεί να είναι χλωμή σε σύγκριση με ορισμένους κύριους κωμικούς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- E, Martin. 2023. From police raids to pop culture: The early history of modern drag. National Geographic
- The history of drag, and how drag queens got pulled into politics. OCBS Minnesota, 2022
