Του Θανάση Μάριζα,
«Αναταράξεις» προκάλεσε η δήλωση του Προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Στέφανου Κασσελάκη, περί τοποθέτησης διεθνών παρατηρητών (τόσο για τις επικείμενες Ευρωεκλογές του Ιουνίου, όσο και τις εκλογές… γενικότερα), στη χώρα. Εντάξει, δεν επρόκειτο και για πολιτικό «τσουνάμι», αλλά τουλάχιστον προσέφερε κάτι το ελαφρώς εναλλακτικό, από το «μονοπώλιο» που διέθετε, μέχρι προσφάτως, η πρόταση μομφής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην ελληνική πολιτική επικαιρότητα. Οι κυβερνητικές αντιδράσεις, εξάλλου, δεν προδίδουν κάτι περαιτέρω από τη συνηθισμένη «πυρόσβεση».
Έτσι, λοιπόν, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, επέδειξε την ανάλογη ευθιξία και συμπεριέλαβε όλα τα απαραίτητα στοιχεία αντίκρουσης του αφηγήματος Κασσελάκη, στην επίσημη κυβερνητική απάντηση: τον απαράδεκτο χαρακτήρα της ανωτέρω τοποθέτησης (δεν είναι, δα, και… Ζιμπάμπουε η Ελλάδα), την υπονόμευση της ίδιας της Δημοκρατίας ως θεσμό, αλλά και τη γελοιοποίηση της Αντιπολίτευσης. Τα πρώτα δύναται να τα αγνοήσουμε (δεν είναι μόνο αναμενόμενα σχόλια, αλλά και μάλλον εκείνα στα οποία στόχευε ο Κασσελάκης, όταν σκαρφιζόταν την εν λόγω φράση). Το τελευταίο, όμως, πιθανώς χρήζει μιας πιο εξονυχιστικής εξέτασης.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Όσο «εκρηκτικές» και υπερβολικές να είναι οι εκάστοτε αντιπολιτευτικές προκλήσεις, δεν πρόκειται να λαβώσουν ουσιαστικά μια Κυβέρνηση που κρατάει την «ασπίδα» μιας (επίσημα καταγεγραμμένης, τουλάχιστον) αποδοχής που ξεπερνά, σε ποσοστό, το 40%. Μπορούν, ωστόσο, να γυρίσουν «μπούμερανγκ» και να πλήξουν τους ίδιους τους «καταπέλτες» τους. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αμηχανία που επέδειξαν δημοσίως στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σε συνδυασμό με την ευρύτερη δυσφορία του αντιπολιτευτικού χώρου, είναι ενδεικτική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ερώτημα που έθεσε ο Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ανδρέας Σπυρόπουλος, ο οποίος παρατήρησε πως ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. «κάθε φορά που η κυβέρνηση έχει πρόβλημα, με αυτά που λέει, λειτουργεί ως ναυαγοσώστης. Πετάει, δηλαδή, ένα σωσίβιο και προσπαθεί να τη σώσει. Είναι αυτή σοβαρή Αντιπολίτευση;» Πράγματι, σε μια περίοδο που το δυστύχημα στα Τέμπη έχει (δικαίως) «ταλανίσει» την υπάρχουσα κρατική ηγεσία, στον απόηχο και άλλων ζητημάτων που έχουν «ταρακουνήσει» τα θεμέλια του ελληνικού κράτους δικαίου, τέτοιου είδους παρατηρήσεις δε λειτουργούν ως το απαραίτητο σπρώξιμο για να καταρρεύσει ολόκληρη η κατασκευή, αλλά ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, που αποσπούν τον προβολέα, από τις υπάρχουσες κυβερνητικές και θεσμικές ρωγμές.
Βρισκόμαστε, έτσι, μπροστά σε μια μεταφορική διχάλα: είναι ο Κασσελάκης… διπλός πράκτορας, που έχει εισχωρήσει στα άδυτα μιας Αντιπολίτευσης που είναι με το ένα πόδι στον τάφο, ώστε να την αποτελειώσει, για λογαριασμό της Κυβερνήσεως Μητσοτάκη, ή είναι, πολύ απλά, ακόμη άπειρος και αναποτελεσματικός στη δουλειά του, ως (κατά τα άλλα) «φιλότιμος» συνεχιστής μιας «ποδοπατημένης» κομματικής κληρονομιάς; Όσο ιντριγκαδόρικη κι αν είναι η πρώτη επιλογή, κι όσο απλοϊκά πιστευτή η δεύτερη, η αλήθεια, μάλλον, πιθανώς να ανήκει σε ένα τρίτο ενδεχόμενο.
Κάπου εδώ ταιριάζει και το επικρατέστερο σενάριο που κυκλοφορεί για τις δηλώσεις Κασσελάκη, ότι, δηλαδή, ο ίδιος προσπάθησε αδέξια να πραγματοποιήσει πλειοδοσία της προαναφερθείσας πρότασης δυσπιστίας από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Νίκο Ανδρουλάκη. Επιχείρησε, έτσι, με έναν άτσαλο τρόπο, να μην επιτρέψει μια αντιπολιτευτική νίκη (σε όποια επίπεδα αυτή μπορεί να υπάρξει) στον αντίπαλό του για τη… δεύτερη θέση. Στην πολιτική, βέβαια, ο σωστός κομματικός αρχηγός πρέπει να διαλέγει τις μάχες του. Με το να «πυροβολεί» στο πόδι το ίδιο του το κόμμα, αλλά και την ευρύτερη ελληνική Αριστερά, ο Κασσελάκης δεν βοηθά κανέναν, πολλώ δε μάλλον τον ίδιο του τον εαυτό. Σε μια περίοδο, εξάλλου, που η επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αδιαμφισβήτητη, ίσως είναι ωφελιμότερο να υφίσταται μια συλλογική δράση που έχει περισσότερες πιθανότητες να «χαράξει» την πανοπλία. Το ποιος θα γίνει, τελικά, ο «ήρωας» που θα πάρει τη δόξα, είναι (ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να είναι) μεταγενέστερο ζήτημα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Νέα «τριγωνική» σύγκρουση για τους «διεθνείς παρατηρητές» Κασσελάκη, Η Καθημερινή, διαθέσιμο εδώ
- Κασσελάκης: Ζητάει παραίτηση Μητσοτάκη και διεθνείς παρατηρητές και στις ευρωεκλογές, Η Καθημερινή, διαθέσιμο εδώ
