Της Βρισηίδας Τζιόρτζου,
Αν θέλαμε να υπογραμμίσουμε το κύριο χαρακτηριστικό της καθημερινότητάς μας, αυτό θα ήταν ο γρήγορος ρυθμός ζωής, με απότοκο την απουσία ελεύθερου χρόνου. Έτσι, για να μην αφήνουμε αδιάβαστα ή μισοτελειωμένα βιβλία σε γραφεία και βιβλιοθήκες, σας προτείνουμε έξι ενδιαφέροντα βιβλία που μπορεί κανείς να διαβάσει σε μόλις μια εβδομάδα, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα διαλείμματα ή ακόμα και προτού αποκοιμηθείτε.
- «Άκου ανθρωπάκο!» (2014)
Γράφτηκε από τον Wilhelm Reich το 1946 και εκφράζει την απογοήτευσή του σχετικά με την πνευματική πανούκλα του μέσου ανθρώπου εξαιτίας της μικρότητας και της αχαριστίας που τον διακατέχει. Είναι η καταγγελία του ως προς τον φασισμό και τον ολοκληρωτισμό που πηγάζει από τους ανθρώπους, για την οποία και καταδικάστηκε. Με λίγα λόγια, είναι ένα βιβλίο που προσφέρει βαθιές σκέψεις για τη φύση της ζωής και τη σημασία της εσωτερικής αναζήτησης και αυτογνωσίας.
- «Φάρμα των Ζώων» (1945)
Το βιβλίο «Η Φάρμα των Ζώων» του George Orwell είναι μια αλληγορική αφήγηση που αναφέρεται στην εξέγερση των ζώων ενάντια στους ανθρώπους σε μια φάρμα, με σκοπό τη δημιουργία μιας ιδανικής κοινωνίας, όπου θα δεσπόζει η ισότητα και η δικαιοσύνη. Απεικονίζει τη μάταιη προσπάθεια των ζώων για τη δημιουργία μιας δημοκρατικής συμβίωσης, που καταλήγει, με ολιγαρχικές τάσεις, από τα «ανώτερα ζώα», στην εγκαθίδρυση ενός χειρότερου καθεστώτος.
- «Βρώμικος Κόσμος» (1983)
Το βιβλίο «Βρώμικος Κόσμος» του Charles Bukowski είναι μια αυτοβιογραφική αφήγηση που αναφέρεται στη ζωή του Χένρι Τσίνασκι, ενός νεαρού συγγραφέα που ζει στο Λος Άντζελες τη δεκαετία του 1940. Ο Τσίνασκι, με ύφος περιγραφικό, αναλύει την αφήγηση και αποτυπώνει τον ρεαλισμό δηλαδή τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής στον υπόκοσμο, ενώ, παράλληλα αναδεικνύει την ανθρώπινη ανθεκτικότητα και την προσπάθεια για επιβίωση σε έναν ανελέητο κόσμο με την καθημερινότητά του, τις εμπειρίες του, τον εθισμό του στο αλκοόλ και την συναναστροφή του με τις γυναίκες.
- «Το Υπόγειο» (1821)
Το βιβλίο «Το Υπόγειο» είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση του Fyodor Dostoyevsky. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ένας άντρας που ζει στο Πετρούπολη του 19ου αιώνα, μιλά για τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες του σε ένα υπόγειο δωμάτιο. Ο συγγραφέας με ιδιαίτερα αλληγορικό τρόπο αναφέρεται στην «απόδραση» από την κοινωνία και την «κάθοδο» στον υπόκοσμο (υπόγειο). Θίγει θέματα άμεσα συσχετισμένα με την ανάγκη και την έλλειψη ανθρώπινης επαφής, καθώς και την απόγνωση και τη μοναξιά. Κυκλώνει τέλος, τις αντιφάσεις των εσωτερικών επιθυμιών με την πραγματικότητα.
- «Ο Κύκλος με την Κιμωλία» (1945)
Το βιβλίο «Ο Κύκλος με την Κιμωλία» του Bertolt Brecht, περιγράφει την πορεία του Τίγκρη, ενός αντιφασιστή, που εξεγείρεται κατά του Χίτλερ και του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία. Ένα θεατρικό έργο, που απευθυνόμενο στον αναγνώστη, θίγει τις συνέπειες της δικτατορίας και της καταπίεσης, θέτοντας ακόμη ερωτήματα για την ελευθερία της ανθρώπινης υπόστασης. Με δομή που απευθύνεται στον θεατή, το έργο επιδιώκει να προκαλέσει σκέψη και αναζήτηση της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
- «Άνθρωπος και Ποντίκια» (1937)
Το βιβλίο «Άνθρωπος και Ποντίκια» του John Steinbeck είναι μια αλληγορική αφήγηση που ακολουθεί την περιπέτεια του Γιώργη, ενός φτωχού αγρότη, και του φίλου του, ενός έξυπνου ποντικού που ονομάζεται Leny. Παρουσιάζεται, λοιπόν, η ασταμάτητη προσπάθειά τους για επιβίωση, σε έναν κόσμο γεμάτο αδικίες και ανισότητες. Με την πάροδο του χρόνου, ο συγγραφέας σκιαγραφεί την αλληλεξάρτηση μεταξύ τους, και την έλλειψη ελέγχου στην κοινωνία. Αναδεικνύει τέλος τη σκληρότητα της ζωής και τη σημασία της αλληλεπίδρασης με τους άλλους, καθώς η συγκίνηση κατακλύζει αυτό το δραματουργικό έργο.
Τα παραπάνω βιβλία, αν και κλασσικά έργα τέχνης και μικρά σε έκταση, καθηλώνουν τον αναγνώστη με την αναπαράσταση των εικόνων και τη βίωση των συναισθημάτων. Η απλότητα της γραφής διευκολύνει την πρόσβαση σε πολλά επίπεδα σημασιών και αναγνώσεων, ενώ οι αλληγορίες και οι συμβολισμοί εμπλουτίζουν την εμπειρία του αναγνώστη. Επιπλέον, η ρεαλιστική αναπαράσταση των συναισθημάτων και της ανθρώπινης φύσης προσδίδει στα έργα βάθος και αυθεντικότητα. Εσφαλμένα έχουν χαρακτηριστεί ως πεσιμιστικά, καθώς, εκφράζουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης εμπειρίας και επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης των αναγνωστών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ