Της Αντωνίας Πετρολέκα,
Μια σύζυγος, μια ερωμένη και μια μητέρα «μάχονται» για το ποια έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για τη δωρεά οργάνων του κλινικά νεκρού «άντρα της ζωής της». Στη νουβέλα της Για την καρδιά και το συκώτι του, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη, η Λένα Διβάνη σκιαγραφεί ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ψυχοσύνθεση τριών γυναικών που συγκρούονται γύρω από τον ετοιμοθάνατο άντρα της ιστορίας.
Μέσα σε λίγες σελίδες η Διβάνη πλάθει χαρακτήρες πολυδιάστατους, καθώς με τον πολύ ζωηρό και παραστατικό διάλογό τους φέρνουν στην επιφάνεια τις δικές τους ελπίδες, απογοητεύσεις και προσδοκίες. Κάθε μία από τις τρείς αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό κομμάτι της γυναικείας εμπειρίας και του ρόλου που καλούνται, θέλουν και εν τέλει παίζουν στη ζωή ενός άντρα, αναδεικνύοντας, έτσι, την πολυπλοκότητα των σχέσεων και των ανθρώπινων συναισθημάτων.
Η νουβέλα ξεκινάει με τη Μάγια, την ερωμένη του κλινικά νεκρού άντρα, ο οποίος αποτελεί «το μήλο της έριδος» μεταξύ των τριών γυναικών. Η Μάγια, λοιπόν, «ορμάει» αλαφιασμένη στην καφετέρια του νοσοκομείου και κάθεται, δήθεν τυχαία, στο ίδιο τραπέζι με την Ειρήνη, η οποία, όπως επιμένει να αναφέρει, είναι η νόμιμη σύζυγος. Η Μάγια προσπαθεί να αλιεύσει πληροφορίες, η Ειρήνη, όμως, γνωρίζει ποια είναι και, για λίγο, δεν διστάζει να «παίξει το παιχνίδι της».
Η συνέχεια είναι καταιγιστική, οι δυο γυναίκες έρχονται ανοικτά αντιμέτωπες με αιτία τη δωρεά των οργάνων του κλινικά νεκρού, η πραγματικότητα, όμως, βρίσκεται αλλού. Οι δυο γυναίκες συγκρούονται για τη θέση που είχε η κάθε μια στη ζωή του άντρα, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ενδιαφερόταν για κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό του. Στην ήδη έκρυθμη κατάσταση προστίθεται και η μητρική φιγούρα, μια μητέρα που για εκείνη ο γιος της είναι όλη της η ζωή, ενώ της είχε υποσχεθεί ότι θα είναι για πάντα μαζί, τώρα μένει ολομόναχη.
Εν κατακλείδι, ο άντρας, ο μεγάλος απών της νουβέλας, είναι καθώς φαίνεται και ο πρωταγωνιστής, ένας άνθρωπος εγωιστής που όσο ζούσε χρησιμοποιούσε και τις τρεις για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Μέσα στις μόλις 100 σελίδες αυτής της ζωηρής, με σχεδόν θεατρικό ρυθμό, νουβέλας η Διβάνη αναλύει τις εξιδανικεύσεις, τους έρωτες και τις προσμονές που καταλήγουν σε συμβιβασμούς, μίσος και πικρίες. Σίγουρα η νουβέλα εμπερικλείει τα συναισθήματα και τις καταστάσεις, που πολλές γυναίκες έχουν βιώσει στην καθημερινή ζωή τους, και το δίχως άλλο αξίζει μια ανάγνωση.
