Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1525: Διεξήχθη η μάχη της Παβίας με τις αντιμαχόμενες πλευρές να είναι από τη μια το Βασίλειο της Γαλλίας, υπό την ηγεμονία του Φραγκίσκου Α΄, και από την άλλη η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το Βασίλειο των Αψβούργων της Ισπανίας με τον Κάρολο Ε΄. Η μάχη αυτή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των ευρύτερων Ιταλικών Πολέμων που είχαν ξεσπάσει από τα τέλη του 15ου αιώνα και έλαβε χώρα, κυρίως, στην Ιταλική Χερσόνησο, αλλά αργότερα επεκτάθηκαν στη Φλάνδρα, τη Ρηνανία και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Προς τα τέλη του 1924, οι γαλλικές δυνάμεις κινήθηκαν, πολιόρκησαν και κατέλαβαν την πόλη της Παβίας, με τον Κάρολο να σχεδιάζει άμεσα την ανακατάληψη αυτής της στρατηγικής του περιοχής. Έτσι, αποφάσισε να στείλει τον στρατηγό Marchese di Pescara για να λύσει την πολιορκία και λίγο μετά έλαβαν θέσεις μάχης.
Το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου του 1525 ο στρατός του Καρόλου είχε βρεθεί στο πάρκο Visconti της Παβίας, λίγο έξω από το αριστερό μέρος του τείχους της πόλης. Η ομίχλη που επικρατούσε μπέρδεψε τους Γάλλους, οι οποίοι διέσπασαν τις δυνάμεις τους για να καλύψουν όλο το μήκος των τειχών. Οι δυνάμεις των δύο στρατών είχαν σχεδόν ίσο αριθμό, με τους Γάλλους να διαθέτουν περίπου 26.000 άντρες, ενώ η πλευρά των Αψβούργων αποτελούνταν από περίπου 28.000. Τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσουν.
Πρώτος στόχος ήταν η δημιουργία ρήγματος στα τείχη της πόλης, ώστε να μπορέσουν να εισβάλουν οι πολιορκητές, κάτι που τελικά πέτυχαν λίγη ώρα αργότερα. Πριν χαράξει, γύρω στις 05:00 το πρωί, μια μονάδα 3.000 στρατιωτών με διοικητή τον Alfonso d’ Avalos μπαίνει και επιτίθεται στους Γάλλους, ενώ και το ιππικό ήταν έτοιμο να επιτεθεί. Κατά τις 07:20, ο Φραγκίσκος σχεδιάζει και εξαπολύει την αντεπίθεση στους εισβολείς, καταφέρνοντας να διασπάσει και να απομακρύνει ένα μέρος τους στρεφόμενοι προς το παρακείμενο δάσος.
Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι Αψβούργοι για να περικυκλώσουν με το ιππικό τους τους Γάλλους και να τους εξολοθρεύσουν. Η προσπάθεια αποστολής κι άλλων αντρών δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, με τις ενισχύσεις να έχουν την ίδια τύχη. Είναι ενδεικτικό πως και ο ίδιος ο βασιλιάς Φραγκίσκος ήταν παρών και συμμετείχε στη μάχη, προσπαθώντας να δώσει κουράγιο στους στρατιώτες του, αλλά το αποτέλεσμα ήταν πλέον διαμορφωμένο με τον ίδιο να αιχμαλωτίζεται από τους αντιπάλους του, όπως και πολλοί άλλοι Γάλλοι ευγενείς.
Έτσι, λοιπόν, έληξε η μάχη με την επικράτηση των Αψβούργων, με τις απώλειες να είναι μεγάλες για τους Γάλλους που κυμαίνονταν στους 8.000, ενώ οι αντίπαλοί τους είχαν περί τους 1.000. Με τη συνθήκη της Ρώμης που υπογράφηκε λίγο αργότερα, η Παβία πέρασε στα χέρια του Δούκα Francesco II Sforza που ήταν υποτελής του Καρόλου, ενώ το επόμενο έτος (1526) ο Βασιλιάς Φραγκίσκος απελευθερώνεται με τη συνθήκη της Μαδρίτης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Battle of Pavia, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- The battle of Pavia 24 February 1525, henryviiithereign.co.uk, Διαθέσιμο εδώ
