Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
1940: Πραγματοποιείται η πρεμιέρα μιας από τις δημοφιλέστερες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Walt Disney, ο αγαπημένος μας ξύλινος ήρωας «Πινόκιο». Η ταινία αποτελεί διασκευή του ιταλικού μυθιστορήματος The Adventures of Pinocchio (Οι περιπέτειες του Πινόκιο), έργο του Carlo Collodi που κυκλοφόρησε το 1883.
Η υπόθεση της ταινίας είναι λίγο πολύ γνωστή. Η μη απόκτηση παιδιών από τον δεξιοτέχνη ξυλουργό Τζεπέτο τον οδηγεί στη δημιουργία μια ξύλινης μαριονέτας που είχε τα χαρακτηριστικά αγοριού. Ο καλοσυνάτος και αγνός χαρακτήρας του ξυλουργού αποτελεί την κινητήριο δύναμη για μια νεράιδα να πραγματοποιήσει τον πιο κρυφό του πόθο, να αποκτήσει ένα παιδί και έτσι μια ξάστερη νύχτα έρχεται και δίνει ζωή στη μαριονέτα. Το επόμενο πρωί ο γεροτζεπέτο βλέπει τον Πινόκιό του ζωντανό, να μιλάει, να περπατάει και να αντιδρά όπως κάθε άλλο παιδί, παρόλο που ήταν από ξύλο, ενώ ένα ακόμα χαρακτηριστικό που είχε και τον ξεχώριζε ήταν πως κάθε φορά που έλεγε ψέματα του μεγάλωνε η μύτη. Αυτό δεν εμπόδισε τον Τζεπέτο να τον στείλει στο σχολείο, αν και παρέκκλινε της διαδρομής του ήδη από την πρώτη μέρα.
Από την άλλη, ο διακαής πόθος του μικρού Πινόκιο ήταν να γίνει «αληθινό αγόρι» και να έχει μια κανονική ζωή δίπλα στο πλευρό του πατέρα του. Ο ευκολόπιστος και αγνός χαρακτήρας του ξύλινου αγοριού θα είναι αυτός που θα τον μπλέξει στις περιπέτειές του, αψηφώντας τις συμβουλές της συνείδησής του, ενός γρύλου, του Τζίμινι, που τον είχε ορίσει ως προστάτη του η νεράιδα που τον έφερε στη ζωή. Ο μικρός πρωταγωνιστής μας, λοιπόν, θα παρασυρθεί και θα αποκλίνει της πορείας του, πηγαίνοντας στο κουκλοθέατρο του Στρόμπολι, ο οποίος θα τον φυλακίσει, προκειμένου να τον εκμεταλλευτεί για τις παραστάσεις του.
Ο Τζεπέτο, όταν συνειδητοποιεί πως το αγόρι του δεν έχει γυρίσει, πηγαίνει να τον ψάξει, αλλά καθώς ταξίδευε στη θάλασσα τον καταπίνει μια τεράστια φάλαινα. Ο Πινόκιο, τελικά, καταφέρνει να ξεμπλέξει από τους μπελάδες του και μαθαίνει για τις περιπέτειες του πατέρα του εξαιτίας του και αποφασίζει να πάει να τον βοηθήσει. Κατορθώνουν και φεύγουν από την κοιλιά της φάλαινας, αλλά ο Τζεπέτο δεν θα μπορέσει να κολυμπήσει για πολύ ώρα, καθώς η σχεδία που είχαν φτιάξει είχε καταστραφεί και ο Πινόκιο με αυτοθυσία τον οδηγεί με ασφάλεια σε έναν όρμο, σώζοντάς τον, ενώ μέσα σε μια στιγμή η φάλαινα πέφτει πάνω στον Πινόκιο και φαίνεται πως σκοτώνεται. Η καλή νεράιδα, βλέποντας την αυτοθυσία της μικρής μαριονέτας και τη μεταμέλεια που επέδειξε, αποφασίζει να δώσει ξανά ζωή στον Πινόκιο, κάνοντάς τον αυτή τη φορά «κανονικό αγόρι».
Η ταινία αυτή κέρδισε τους κριτικούς, οι οποίοι αναγνώρισαν τα ωραία μηνύματα που περνάει στα παιδιά. Το διάστημα της κυκλοφορίας της, δυστυχώς, συνέπεσε με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για αυτό δεν γνώριζε μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά μετά το πέρας του πολέμου έλαβε την αρμόζουσα αγάπη από το κοινό. Αξίζει να αναφέρουμε, επίσης, πως η ταινία έλαβε και δύο Όσκαρ, αυτό της «Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής» και του «Καλύτερου Τραγουδιού» για το τραγούδι When You Wish Upon A Star που ερμήνευσε ο Cliff Edwards.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
