Της Έλενας Παντελακάκη,
Στόχος αυτού του άρθρου είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Σημαντικό είναι όμως, αρχικά, να αναφερθούμε στον όρο «αγάπη». Τι είναι η αγάπη; Είναι ίδια για όλους; Μάλλον όχι. Ο καθένας μας προσδίδει διαφορετική σημασία στην αγάπη μέσα από τις εμπειρίες, τα βιώματα που έχει και συνακόλουθα την προσωπικότητα που έχει διαμορφώσει. Η αγάπη, συχνά, ταυτίζεται με τη στοργή, την αφοσίωση και γενικότερα με συναισθήματα που δείχνουν κατανόηση, αποδοχή, συμπόνια, υπομονή και επιμονή. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μία σωστή απάντηση για τον ορισμό της αγάπης. Ο κάθε άνθρωπος την αισθάνεται και τη δείχνει με διαφορετικό τρόπο και αυτό θεωρώ πως είναι το πιο όμορφο χαρακτηριστικό της –τίποτα δεν είναι λάθος στην αγάπη.
Γιατί, όμως, δυσκολευόμαστε πολλές φορές να αγαπήσουμε τον εαυτό μας; Ο κύριος λόγος είναι η έλλειψη αυτογνωσίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι αποφεύγουμε τη δύσκολη αυτή διαδικασία, να γνωρίσουμε, δηλαδή, τον εαυτό μας, εντοπίζοντας τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία του. Τις περισσότερες φορές είτε εθελοτυφλούμε και αποφεύγουμε να αντιληφθούμε τα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητάς μας είτε εντοπίζουμε, κυρίως, αρνητικά χαρακτηριστικά μας, χωρίς να αναγνωρίζουμε και τα πλεονεκτήματα του χαρακτήρα μας. Στην πρώτη περίπτωση «κυριαρχεί» ο εγωισμός και η ισχυρογνωμοσύνη μας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Πώς, λοιπόν, θα ανακαλύψουμε πραγματικά τον εαυτό μας και δεν θα πέσουμε σε αυτήν την παγίδα; Αυτό θα επιτευχθεί, εάν έρθουμε σε επαφή με τα αληθινά συναισθήματά μας και εξετάσουμε τις επιλογές που έχουμε κάνει στη ζωή μας, θέτοντας συνεχώς ερωτήσεις για το τι έχουμε επιλέξει και πώς νιώθουμε πραγματικά για αυτό. «Ποιους φίλους έχω επιλέξει να βρίσκονται στη ζωή μου;», «Μου συμπαραστέκονται;», «Με κάνουν να γελάω και με στηρίζουν στις δύσκολες στιγμές;». Αν η απάντηση είναι θετική, αυτό σημαίνει ότι έχω αυτοεκτίμηση και σέβομαι τον εαυτό μου, ενώ στην αντίθετη περίπτωση δυσκολεύομαι να πω «όχι» ή να απομακρυνθώ από άτομα με τοξικές συμπεριφορές, επομένως, πρέπει να θέσω τα «όριά μου», ώστε να προστατέψω τον εαυτό μου.
«Είμαι ευχαριστημένος από την καθημερινότητά μου;», «Θέτω στόχους ή είμαι αναβλητικός;», «Μου αρέσει η δουλειά μου;», «Αν όχι, μήπως πρέπει να ρισκάρω να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό;», «Πώς με κάνει να νιώθω αυτό;», «Μήπως πρέπει να γίνω πιο αποφασιστικός;» Τέτοιου είδους ερωτήσεις μπορούν να μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να εντοπίσουμε κρυφές πτυχές του χαρακτήρα μας, όπως τους φόβους μας, τις ελπίδες μας, τις βαθύτερες επιθυμίες και ανάγκες μας, τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους άλλους και τα ψυχικά τραύματα που μπορεί να «κουβαλάμε» από την παιδική μας κιόλας ηλικία.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία αντιλαμβανόμαστε, συγχρόνως, ποια συναισθήματα θέλουμε να «προσεγγίζουμε» στη ζωή μας και ποια να «αποφεύγουμε». Στον τομέα των ανθρωπίνων σχέσεων, αρχίζουμε να επιδιώκουμε από τους γύρω μας πράξεις σεβασμού, αμοιβαίας κατανόησης και στήριξης, ενώ απορρίπτουμε τη χειραγώγηση, τις προσβολές και τις γενικότερες τοξικές συμπεριφορές. Παράλληλα, είμαστε σε θέση να φροντίσουμε τον εαυτό μας, αλλάζοντας καταστάσεις στην καθημερινότητά μας που δεν μας αρέσουν ή μας «φθείρουν» ψυχικά. Για παράδειγμα, εάν έχουμε ανασφάλειες για το σώμα μας, μπορούμε να ξεκινήσουμε γυμναστήριο και διατροφή, εάν πιεζόμαστε από τη δουλειά, μπορούμε να κανονίσουμε ένα μικρό ταξίδι, για να χαλαρώσουμε και να ηρεμήσουμε. Με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε μικρά «δείγματα αγάπης» στον εαυτό μας.
Εξίσου σημαντική είναι η αποδοχή της διαφορετικότητάς μας και των συναισθημάτων μας. Προκειμένου να αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας, χρειάζεται να «αγκαλιάσουμε» τα λάθη μας και όσα γενικότερα θεωρούμε ατέλειες επάνω μας είτε αυτές είναι σωματικές είτε ψυχικές. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα και κάνουμε διαρκώς λάθη. Το σημαντικό είναι να δίνουμε ευκαιρίες και χρόνο στον εαυτό μας, ώστε να μαθαίνουμε από αυτά και να εξελισσόμαστε. Όπως, επίσης, χρειάζεται να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα συναισθήματα που νιώθουμε και μπορεί να μας προκαλέσει μια κατάσταση, πράττοντας με βάση το δικό μας καλό. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε μέρα μάς δίνεται μια ευκαιρία να αλλάξουμε προς το καλύτερο και να αγαπήσουμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας.
Το να αγαπάς τον εαυτό σου δεν θα έπρεπε να είναι κάτι δύσκολο. Η αλήθεια είναι πως εμείς οι άνθρωποι κρίνουμε πάντα αυστηρά τον εαυτό μας, κρύβοντας πολλές φορές όσα αισθανόμαστε. Τις ανασφάλειές μας… τους φόβους μας. Ίσως, υπάρχουν και φορές που περιμένουμε τους άλλους να μας προσφέρουν λίγη ή περισσότερη αγάπη, για να αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε την αξία του. Έτσι, την αποζητάμε σε γνώριμα και αγαπημένα πρόσωπα, προσπαθώντας διακαώς να την αποκτήσουμε, ενώ βρίσκεται ήδη «μέσα» μας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Η Αγάπη προς τον εαυτό μας, iparxi.gr. Διαθέσιμο εδώ
