Της Άννας-Νικολέτας Γρίβα,
Η περασμένη εβδομάδα ξεκίνησε με την εξαιρετικά δυσάρεστη είδηση του συλλαλητηρίου που διοργανώθηκε σε σημείο κεντρικό, στο Σύνταγμα, κατά του πολιτικού γάμου και της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, όπου αρκετός κόσμος, υπό τη συνοδεία του επικεφαλής της «Νίκης», Δημήτρη Νατσιού, αλλά και αρκετών ιερέων, —χωρίς παρ’ όλα αυτά την υποστήριξη της επίσημης Εκκλησίας— διαμαρτυρήθηκε, κρατώντας ελληνικές σημαίες, σταυρούς και πανό με συνθήματα μίσους. Και το πιο θλιβερό, κατ’ εμέ, πως μεταξύ των διαμαρτυρόμενων υπήρξαν και αρκετοί νέοι. Η εβδομάδα, όμως, τελείωσε με νέα πανηγυρικά, με την Ελλάδα να γίνεται την Πέμπτη, 15/2 η πρώτη Χριστιανική Ορθόδοξη στο θρήσκευμα και η 37η χώρα παγκοσμίως, που αναγνωρίζει την ισότητα στον γάμο, με την τροποποίηση του άρθρου 1350 του Αστικού Κώδικα, και την εισαγωγή του κανόνα πως ο γάμος συνάπτεται μεταξύ δύο προσώπων, ίδιου ή διαφορετικού φύλου. Έτσι, λοιπόν, παρά τους αγώνες της ακροδεξιάς και συντηρητικής δεξιάς, αλλά και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, το νομοσχέδιο «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό, επί της αρχής, από την ολομέλεια με 176 «ναι», 76 «όχι» και 2 «παρών».
Τα επιχειρήματα των συντηρητικών κατά του νομοσχεδίου, πέραν του συνθήματος «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», που έγινε ανάρπαστο στα πανό των συγκεντρώσεων κατά του νομοσχεδίου, συνοψίζει, θεωρώ, στην ομιλία του στη Βουλή ο κ. Σαμαράς. Μεταξύ άλλων, δήλωσε πως «αλλάζουν τον ίδιο τον ορισμό της οικογένειας, καταργούν τη πυρηνική οικογένεια με μάνα και πατέρα. Το νομοσχέδιο αφορά άμεσα ελάχιστα άτομα, αλλά στην ουσία «αγγίζει» τους πάντες.» και «Να μη μπερδεύουμε τη Δύση με τις παθογένειές της. Κάποια πράγματα ψηφίζονται και ανακαλούνται, «ανθίζουν» λουλούδια και αγκάθια και «ανθεί» το woke culture. Ανήκω στη Δύση δε σημαίνει ότι «μαϊμουδίζω» κάθε συρμό και κάθε μόδα». Η ιδέα πως ο πολιτικός γάμος μεταξύ δύο ενηλίκων θα μπορούσε να προσβάλλει τις ίδιες τις ηθικές αξίες της χώρας, και κυρίως, να διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό, καταργώντας τις έννοιες της μητρότητας, της πατρότητας και της πυρηνικής οικογένειας, είναι, φυσικά, το λιγότερο αβάσιμη. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, μια έκφραση αγάπης μεταξύ δύο ατόμων να επηρεάζει, και πόσο μάλλον, να βλάπτει τον οποιονδήποτε άλλο; Γιατί να στερείται ένα μέρος της κοινωνίας ενός δικαιώματος που απλόχερα προσφέρεται σε όλους τους υπολοίπους, και το οποίο δεν πειράζει κανέναν;
Όσον αφορά δε το κομμάτι της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, εξαιτίας της, κατά τη συντηρητική άποψη, θα μεγαλώσουν παιδιά σε μη φυσιολογικές συνθήκες, δίχως το απαραίτητο μητρικό και πατρικό πρότυπο, και παράλληλα, δεχόμενα εκφοβισμό από συνομηλίκους για την «ιδιαίτερη» οικογενειακή τους κατάσταση. Η απάντηση, φυσικά σε αυτό είναι απλή: κανείς δεν αρνήθηκε πως είναι ιδανικό ένα παιδί να λαμβάνει και τα δύο πρότυπα, όμως στην τελική, με βεβαιότητα θα υποστηρίξω ότι η αγάπη της οικογένειας, την οποία πλήθος παιδιών σε οικογένειες με πατέρα και μητέρα στερείται, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη σωστή ανατροφή ενός παιδιού, και υπάρχουν πολλά ομόφυλα ζευγάρια εκεί έξω με πολλή αγάπη να προσφέρουν. Και όσον αφορά το επιχείρημα του εκφοβισμού, εγώ ρωτάω: θα έλεγε κανείς σε ένα παιδί που δέχεται εκφοβισμό, εξαιτίας της εμφάνισής του, ότι το πρόβλημα είναι η εμφάνισή του; Ή μήπως είναι πρόβλημα κοινωνικό, και θα πρέπει να εξαλειφθεί;
Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την ομιλία του κ. Χρηστίδη στη Βουλή: «Για εμάς, γι’ αυτά που πιστεύουμε, δε χωρά σε μια αστική δημοκρατία διάκριση, λόγω φυλής, λόγω θρησκείας ή λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Και αυτή ακριβώς η ελεύθερη απόφαση των δύο ενηλίκων, δε προσβάλλει την ελευθερία κανενός άλλου». Θα υπενθυμίσω, τέλος, ότι καμία ριζική κοινωνική αλλαγή δεν ήρθε ποτέ, χωρίς αντίσταση: η ψήφος των γυναικών, η κατάργηση του προικοσύμφωνου, ο πολιτικός γάμος. Κι όμως, οι αλλαγές αυτές είναι που έφεραν την εξέλιξη. Έτσι, παρόλο που, πράγματι, ο αγώνας για την ισότητα όλων των ατόμων δε σταματά ποτέ, η ελληνική κοινωνία έκανε, αναμφίβολα, ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Σύνταγμα: Συλλαλητήριο κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών (φωτογραφίες), naftemporiki.gr. Διαθέσιμο εδώ
- Ομόφυλα ζευγάρια: Τι έπραξαν οι 300-Όλα τα ονόματα με τα «ναι» και τα «όχι», in.gr. Διαθέσιμο εδώ
- Αντώνης Σαμαράς: ”Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα-Η παράταξή μας δεν έπρεπε να το φέρει”, thetoc.gr. Διαθέσιμο εδώ
- Χρηστίδης για ομόφυλα ζευγάρια: «Στηρίζουμε άρση των διακρίσεων, δεν δικάζουμε ούτε διχάζουμε», in.gr. Διαθέσιμο εδώ
