Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1945: Στα πλαίσια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου το Ανατολικό θέατρο των επιχειρήσεων γνωρίζει μια από τις κρισιμότερες στιγμές στην ιστορία του. Ο λόγος, λοιπόν, για τη μάχη του Iwo Jima, ένα νησί που βρισκόταν πολύ κοντά στην Ιαπωνία —περίπου 1.220 χλμ. μακριά από το Τόκιο— και αποτελούσε στρατηγικό σημείο, καθώς διέθετε τρία αεροδρόμια από τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εγκαταστάσεις για να στρατοπεδεύσουν τα αμερικανικά αεροσκάφη και να πλήξουν την ηπειρωτική Ιαπωνία. Έτσι, έγινε στόχος των Αμερικανών πεζοναυτών, οι οποίοι εισέβαλαν μια μέρα σαν σήμερα στο νησί και θα επιχειρούσαν για τις επόμενες εβδομάδες.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως το ιαπωνικό ναυτικό είχε χάσει αρκετές δυνάμεις το προηγούμενο διάστημα, μιας που ο πόλεμος μαινόταν για καιρό και πλέον βρισκόταν στη δύση του έχοντας εξαντλήσει μεγάλο αριθμό των δυνάμεών του. Η χώρα, λοιπόν, του ανατέλλοντος ηλίου με δυσκολία μπορούσε να υπερασπιστεί τα νησιά του Ειρηνικού που ήταν υπό την εξουσία της, ενώ και η αεροπορία της αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι Αμερικανοί ετοίμαζαν μια εισβολή στο Iwo Jima με το σκεπτικό πως θα το κατακτούσαν εύκολα και σύντομα, εντός μερικών ημερών. Ωστόσο, οι Ιάπωνες σχεδίαζαν από καιρό μυστικά την ανανέωση των αμυντικών τους συστημάτων και δυνάμεων τόσο στο νησί όσο και στην ευρύτερη περιοχή.
Οι Αμερικανοί είχαν προχωρήσει σε μια σειρά από αεροπορικές επιθέσεις και βομβαρδισμούς πριν από την απόβαση, πιστεύοντας πως θα πλήξουν την άμυνα του νησιού. Τη 19η Φεβρουαρίου 1945 έκαναν το επόμενο βήμα και μια μονάδα πεζοναυτών αποβιβάστηκε στο Iwo Jima, αλλά από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν αντιμέτωποι με δυσκολίες. Αρχικά, το έδαφος που αποτελούνταν από μαλακή ηφαιστειακή τέφρα δυσκόλευε τη διέλευση τόσο των ίδιων των ανθρώπων όσο και των οχημάτων που είχαν φέρει. Όταν ξεπέρασαν αυτό το εμπόδιο και είδαν πως δεν υπήρχε κάποιος αντίπαλος για να τους σταματήσει αναθάρρεψαν και θεώρησαν πως θα ήταν πια μια εύκολη υπόθεση. Όμως, ο Ιάπωνας στρατηγός Tadamichi Kuribayashi είχε δώσει εντολή οι δυνάμεις του να περιμένουν κρυμμένες στα βουνά ώσπου να φτάσει πάνω στο νησί ένα ικανός αριθμός πεζοναυτών και μετά έδωσε εντολή για να ανοίξουν πυρ προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες. Όσο περνούσε η ώρα οι Αμερικανοί κατόρθωσαν να περάσουν στα ενδότερα και να καταλάβουν το ένα από τα αεροδρόμια.
Οι επόμενες μέρες ήταν αρκετά δύσκολες για τους Αμερικανούς πεζοναύτες που κατέκλυσαν το νησί —υπολογίζονται σε 70.000— με πολλούς να τραυματίζονται, αλλά και οι Ιάπωνες ήρθαν αντιμέτωποι με δυσκολίες, καθώς τους τελείωναν τόσο τα πολεμοφόδια όσο και οι προμήθειες σε τρόφιμα. Παρόλα αυτά, οι καταδρομείς κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το όρος Suribachi και να υψώσουν την αμερικανική σημαία με τον φωτογράφο του Associated Press Joe Rosenthal να απαθανατίζει τη σκηνή (μάλιστα, κέρδισε το βραβείο «Πούλιτζερ» για αυτή του τη λήψη).
Οι μάχες συνεχίστηκαν με σκληρότητα μέχρι τα μέσα του Μαρτίου, ενώ το τέλος γράφτηκε στις 26 του μήνα, κλείνοντας έναν μεγάλο κύκλο αίματος με την Αμερική να βγαίνει τελικά νικήτρια. Ο αριθμός των νεκρών υπολογίζεται γύρω στους 20.000 Ιάπωνες, σχεδόν το σύνολο των ανδρών που βρίσκονταν στο Iwo Jima, ενώ οι Αμερικανοί ήταν περίπου στους 7.000.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Battle of Iwo Jima, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Iwo Jima, history.com, Διαθέσιμο εδώ
- 75th Anniversary of the Battle of Iwo Jima, usmcmuseum.com, Διαθέσιμο εδώ
