Της Γεωργίας Διπλού,
Ζούμε σε έναν «σκληρό» και «άσχημο» κόσμο. Η ρουτίνα και οι εκάστοτε περιστάσεις μάς «πάνε» εκεί που θέλουν. Οι φρενήρεις ρυθμοί και η καθημερινότητα «ξεφεύγουν». Η πραγματικότητα μάς κάνει και αναρωτιόμαστε αν το 100% μάς είναι αρκετό. Διαπιστώνουμε, μετά λύπης, ότι το καλύτερο που έχουμε να δώσουμε δεν αρκεί και αυτό είναι απογοητευτικό. Παρατηρούμε ότι καταβάλλουμε όλη μας την ενέργεια, για να κάνουμε τους άλλους να νιώσουν καλά και να νιώσουν σημαντικοί, αλλά για εμάς δεν μένει τίποτα πέρα από «ψίχουλα».
Κάποια στιγμή πιστεύουμε ότι θα υπάρξει χρόνος, αλλά αυτό δε συμβαίνει ποτέ και καταλήγουμε να καταρρέουμε ψυχή τε και σώματι. Οφείλουμε να φροντίζουμε και να προσέχουμε τον εαυτό μας, γιατί δεν θα το κάνει κανείς άλλος για εμάς. Κάθε πρωί ευχαρίστησε τον εαυτό σου. Πότε του είπες «Σ’ ευχαριστώ» για όλα αυτά τα όμορφα και τα άσχημα που έχετε περάσει μαζί; Πάντα μάς κρίνουμε, ποτέ δεν λέμε ότι «ξέρεις τι… Έχεις καταφέρει αρκετά. Μπράβο σου!». Δεν είμαστε εχθρός του εαυτού μας, αλλά ό,τι πιο πολύτιμο και σημαντικό έχει. Είσαι ο πιο μόνιμος άνθρωπος στη ζωή σου. Άλλοι θα έρθουν και άλλοι θα φύγουν. Θα γίνει ένα «σαρδάμ» με τόσα άτομα που θα πηγαινοέρχονται, φρόντισε να προσέχεις το μοναδικό που θα είναι εκεί no matter what… ΕΣΕΝΑ!
Ζήτα συγγνώμη για όσες φορές είπες ότι είσαι ανίκανος. Εγώ θυμάμαι να προσάπτω στον εαυτό μου μόνο στραβά και λάθη. Από το πιο απλού τύπου «είμαι μόνη μου, άρα είμαι ανίκανη» μέχρι το πιο σύνθετο, όπως «είχα μια αισχρή μέρα στη δουλειά, άρα πρέπει να τα παρατήσω». Έχει ένα ενδιαφέρον ότι ανάμεσα σε εκατοντάδες θετικά σχόλια εμείς ψάχνουμε το αρνητικό, διότι θεωρούμε πως αυτό ισχύει. Μέγα λάθος! Το «κλειδί» είναι η αυτοεκτίμηση. Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Οφείλεις να ξεκινήσεις τώρα για όλες τις στιγμές που νόμιζες ότι ήσουν «κομπάρσος» στη δική σου ιστορία. Στη ζωή σου είσαι ο πρωταγωνιστής και όχι ένας απλός θεατής. Εντόπισε τι κυνηγάς και στρώσου στη δουλειά. Ο δρόμος προς την κορυφή δεν είναι ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Ζεις για εσένα, το μοναδικό πράγμα που οφείλεις να κάνεις άριστα είναι να ζεις και να χαμογελάς.
Κλείνοντας, έχω την ανάγκη να αναφέρω κάτι. Πέρασε η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, η γιορτή που εξυμνεί τον έρωτα και την αγάπη. Δεν είμαι αρνήτρια, αλλά ούτε και πιστεύω σε αυτή, επειδή απλούστατα πιστεύω ότι, όταν είσαι ερωτευμένος, γιορτάζεις κάθε μέρα με τον άνθρωπό σου. Δεν χρειάζεσαι μια γιορτή, για να δείξεις τι αισθάνεσαι σε αυτούς που σε αγαπάνε. Από την άλλη, οι singles δεν πρέπει να νιώθουν κανενός είδους αυτολύπηση. Πάρε τους φίλους σου και κάνε βόλτες, κάνε τους δώρα. Γλέντησε το γεγονός ότι έχεις στη ζωή σου ανθρώπους που σε λατρεύουν και θα έκαναν τα πάντα για ένα σου χαμόγελο. Άνθρωποι που σου φέρνουν μόνο χαρά και καθόλου δάκρυα. Εστίασε στα θετικά που σου προσφέρει αυτή η ζωή και δεν θα χάσεις.
