Της Κωνσταντίνας Δημάκα,
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, 75 εκατομμύρια άνθρωποι «διολίσθησαν» στην ακραία φτώχεια μεταξύ του 2020 και του 2023, ενώ άλλοι 90 εκατομμύρια άνθρωποι πλέον βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτά τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η φτώχεια υπάρχει σε έντονο βαθμό στις μέρες μας και επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις. Υπάρχουν, όμως, και τρόποι αντιμετώπισης.
Πρώτον, ο υποσιτισμός είναι η πιο κοινή επίπτωση της φτώχειας. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που ζουν στα όρια της φτώχειας, συνήθως δε λαμβάνουν την απαραίτητη ποσότητα τροφής που χρειάζεται ο οργανισμός τους, με αποτέλεσμα να υποσιτίζονται. Επίσης, παρατηρείται ότι επιλέγουν τρόφιμα μη θρεπτικά και ποιοτικά, επειδή είναι πιο οικονομικά. Επιπλέον, οι ασθενείς που ζουν σε συνθήκες φτώχειας δε διαθέτουν τους πόρους, για να ζήσουν σε ένα υγιές περιβάλλον και η διατροφή τους είναι ελλιπής από υγιεινά τρόφιμα, με επακόλουθο ο οργανισμός τους να μην αντιμετωπίζει τις ασθένειες. Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι η φτώχεια επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την υγεία, διότι όταν ο οργανισμός δεν τρέφεται σωστά και επαρκώς, δεν έχει αντοχές και, έτσι, μειώνεται και το προσδόκιμο ζωής.
Παράλληλα, αυτή η «μάστιγα» έχει τεράστιο αντίκτυπο και στον τομέα της εκπαίδευσης. Δηλαδή, «οδηγεί» τα νέα παιδιά στο να μη μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα πράγματα για το σχολείο και πολλές φορές δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα ούτε για αγορά φαγητού, με συνέπεια πολλά παιδιά να μη μορφώνονται. Μάλιστα, στις χώρες με υψηλά ποσοστά φτώχειας, η οικονομία παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, αφού, δυστυχώς, οι άνθρωποι που δεν έχουν πόρους και έχουν ελλιπή μόρφωση είναι αδύνατο να βρουν μια θέση εργασίας. Επομένως, το εργατικό δυναμικό μειώνεται και πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από αντίξοοες συνθήκες διαβίωσης. Όσον αφορά την ίδια την κοινωνία, τα μέλη της, τα οποία ζουν στα όρια της φτώχειας και είναι άστεγοι και άνεργοι, στρέφονται σε παραβατικές πράξεις, όπως είναι η κλοπή. Άρα, γίνεται αντιληπτό ότι αυξάνεται η εγκληματικότητα.
Παρ’ όλα αυτά, το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα μέτρα. Η οικονομική ενίσχυση με ένα μηνιαίο επίδομα στους ανθρώπους που ζουν στα όρια της φτώχειας θα ήταν, σίγουρα, ένα μέτρο που θα τους έδινε μεγάλη βοήθεια. Η ύπαρξη περισσότερων συσσιτίων θα ήταν, επίσης, μια λύση, γιατί θα διευκόλυνε αρκετά τους ανθρώπους που δεν τρέφονται σωστά. Τέλος, η οργάνωση συχνότερης συγκέντρωσης ρούχων, παιχνιδιών και σχολικών ειδών σε εκκλησίες ή κοινωνικά παντοπωλεία θα βοηθούσε ιδιαίτερα τις οικογένειες που αδυνατούν να τα προσφέρουν στα παιδιά τους. Συνεπώς, η μείωση της φτώχειας θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για κάθε χώρα στον σύγχρονο κόσμο. Με τη βελτίωση της παγκόσμιας φτώχειας οι άνθρωποι θα ζουν σε καλύτερες συνθήκες, και γενικότερα, κάθε χώρα θα ευημερεί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- 5 επιπτώσεις της φτώχειας, sitisisfoodbank.gr. Διαθέσιμο εδώ
- ΟΗΕ: 165 εκατομμύρια άνθρωποι διολίσθησαν κάτω από το όριο της φτώχειας σε τρία χρόνια κρίσεων, kathimerini.gr. Διαθέσιμο εδώ
