Του Δαμιανού Λιακάκη,
Ο John Nash γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1928 στο Μπλούφιλντ, στη Βιρτζίνια, με πατέρα ηλεκτρολόγο μηχανικό και μητέρα δασκάλα. Το πάθος του για τα Μαθηματικά ξεκίνησε από μικρή ηλικία, αφού διάβαζε αρκετά βιβλία για αυτά. Επίσης, παρακολουθούσε διαλέξεις στο κολέγιο, ενώ ακόμα φοιτούσε στο σχολείο. Το 1945 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Κάρνεγκι, αρχικά ως χημικός μηχανικός, αλλά κατάληξε το 1948 να έχει πτυχίο και μεταπτυχιακό στα Μαθηματικά. Στη συνέχεια, σε ηλικία μόλις 22 ετών, ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Πρίνστον, όπου και του είχε δοθεί υποτροφία από το πρόεδρο του τμήματος των Μαθηματικών.
Τον Απρίλιο του 1950 δημοσίευσε την πρώτη του εργασία, την οποία ακολουθήσε μια άλλη το 1951, με τίτλο “Non-Cooperative Games”, θέτοντας με αυτό τον τρόπο τις αρχές της Θεωρίας των Παιγνίων. Απέδειξε ότι σε κάθε πεπερασμένο παιχνίδι (παιχνίδι που είναι σίγουρο ότι θα τελειώσει μετά από ένα αριθμό κινήσεων) όλοι οι παίχτες μπορούν να φτάσουν σε ένα βέλτιστο αποτέλεσμα, ονομαζόμενο και ως ισορροπία Nash, αφού έχει γίνει ανάλυση των πιθανών κινήσεων των άλλων παιχτών. Η έρευνά του πάνω στη Θεωρία των Παιγνίων είναι ο λόγος που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά το 1994 (μαζί με τον Reinhard Selten και τον John C. Harsanyi). Η θεωρία αυτή χρησιμοποιείται σε διάφορους κλάδους εκτός της Οικονομίας, όπως είναι η Πληροφορική, η Πολιτική, η Βιολογία, η Ψυχολογία, η Κοινωνιολογία και πολλοί άλλοι. Αφού τελείωσε με τις σπουδές του έγινε καθηγητής μαθηματικών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) το 1951, μέχρι την παραίτησή του το 1959.
Η μάχη με τη σχιζοφρένεια
Το 1959 η σύζυγός τον εισήγαγε σε ψυχιατρική κλινική χωρίς τη θέλησή του, αφού είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια και είχε κριθεί επικίνδυνος. Είχε διαφορές παραισθήσεις και αυταπάτες που τον είχαν επηρεάσει και στη δουλειά του, αφού σε κάποιες του διαλέξεις του οι ακροατές δεν έβγαζαν νόημα από αυτά που έλεγε. Νοσηλεύτηκε αρκετές φορές σε νοσοκομεία όπου και έπαιρνε αντιψυχωσικά φάρμακα και του γινόταν θεραπεία με ινσουλίνη. H κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται σιγά σιγά και κατάφερε να σταματήσει την αγωγή το 1970 και να μην ξαναμπεί σε κάποιο νοσοκομείο. Η πρώην σύζυγός του (είχαν πάρει διαζύγιο το 1963) στάθηκε δίπλα του, αφού τον δέχτηκε στο σπίτι της και τον φρόντιζε. Αυτός ο ήρεμος τρόπος ζωής και η εργασία του στο Πρίνστον τον βοήθησαν να αναρρώσει πλήρως και το 1995 δήλωσε ότι δεν κατάφερε να δει πλήρως τις ικανότητές του, λόγω της ασθένειας του που τον ταλαιπώρησε 30 χρόνια.
Η επιτυχία
Εκτός του Νόμπελ Οικονομικών το 1994 κέρδισε επίσης το Βραβείο Άμπελ, το οποίο χαρακτηρίζεται ως το Νόμπελ των Μαθηματικών, στις 19 Μαΐου 2015 μαζί με τον Louis Nirenberg. Στις 23 Μαΐου 2015 έχασε τη ζωή του σε ηλικία 86 ετών μαζί με τη σύζυγό του (ξαναπαντρεύτηκαν το 2001) σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όταν ο οδηγός του ταξί στο οποίο επέβαιναν έχασε τον έλεγχο.
Η ζωή του έγινε βιβλίο με τίτλο A Beautiful Mind από τη Sylvia Nasar το 1998 και ταινία το 2001 με τον ίδιο τίτλο. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, κατάφερε και άφησε πίσω του ένα τεράστιο έργο και για αυτό άλλωστε θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς της ιστορίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- “Beautiful Mind” John Nash’s Schizophrenia “Disappeared” as He Aged, scientificamerican.com, διαθέσιμο εδώ
- John Nash, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Τζον Νας, https://www.sansimera.gr/biographies/1356, διαθέσιμο εδώ
