Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Η τέχνη της Ποίησης συνιστά έναν τρόπο μοναδικό για την πραγμάτωση της έκφρασης σκέψεων, συναισθημάτων, ακόμα και μηνυμάτων, με αποδέκτη είτε κάποιο τρίτο πρόσωπο είτε τον ίδιο μας τον εαυτό. Μιλάμε, δηλαδή, για μία μορφή της Τέχνης μέσω της οποίας καλλιεργούμε το πνεύμα μας και ανακαλύπτουμε τις εσώτερες ανησυχίες μας και σε αυτό μας βοηθούν οι ακάματοι λειτουργοί της.
Ο λόγος σήμερα για την ποιήτρια Μυρτώ Βρανά και τη συλλογή της με τίτλο Χνάρια με λέξεις και χρώματα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μωβ, μέσω της οποίας ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με μία ποίηση συγκινητική. Ήδη από τον τίτλο της συλλογής αντιλαμβανόμαστε πως η Ποίηση μπορεί να βρίσκεται σε συνάρτηση με τη Ζωγραφική και δεν έχουμε άδικο. Η έκδοση διανθίζεται με την παρουσίαση ορισμένων έργων ζωγραφικής της καλλιτέχνιδος, προσφέροντας ένα μοναδικό αποτέλεσμα από την ένωση των δύο τεχνών.
Η Μυρτώ Βρανά γεννήθηκε το 1948 στο Πλωμάρι της Λέσβου και ζει στην Αθήνα. Πνεύμα δημιουργικό με καλλιτεχνικές ανησυχίες, αναπόφευκτα οδήγησε σε σπουδές τεχνικού σχεδίου, γραφικών τεχνών, ζωγραφικής και υποκριτικής. Αποτέλεσμα της ενασχόλησής της με τον γραπτό λόγο είναι η έκδοση του ποιητικού της έργου.
Στην εν λόγω συλλογή περιλαμβάνονται ποιήματα από το σύνολο της παραγωγής της Βρανά, μιας λειτουργού της Τέχνης, που καταφέρνει να εκφράσει μέσω του λόγου της υψηλά συναισθήματα και προσωπικούς στοχασμούς σε ζητήματα θεμελιώδη. Στην καλαίσθητη έκδοση παρουσιάζονται τα ποιήματά της, τα οποία διανέμονται σε τέσσερις ενότητες: Μοναξιά: Ποίηση Περιόδου 1967-1972, Ανθολόγιο: Ποίηση Περιόδου 1973-1975, Κύθηρα – Θάσος, αρμενίζοντας στο παρελθόν: Ποίηση Περιόδου 1974-1975, Ο Γολγοθάς μου: Ποίηση Περιόδου 1976-1981 (Ρώμη). Πρόκειται, λοιπόν, για μία συλλογή η οποία περιλαμβάνει ποιήματα προερχόμενα από διαφορετικές περιόδους της προσωπικής μα και ποιητικής διαδρομής της δημιουργού και, έτσι, μπορούμε να διακρίνουμε την τέχνη της να ωριμάζει.
Στην ποίηση της Βρανά πρωταγωνιστεί το β’ ενικό πρόσωπο, καθώς απευθύνεται σε οικεία της πρόσωπα, με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται η αμεσότητα. Οι στίχοι σφύζουν από το συναισθηματικό φορτίο του ποιητικού υποκειμένου, προκαλώντας, ακολούθως, συγκινησιακή φόρτιση στους αναγνώστες. Με τον τρόπο αυτό, ο αναγνώστης διαβάζει στίχους που προκύπτουν από την καρδιά της δημιουργού τους, που καταφέρνουν να αγγίξουν την ψυχή τους και να τους βοηθήσουν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους δικά τους βιώματα.
Η ανισότητα στα μεγέθη των ποιημάτων, καθώς κινούνται από ολιγόστιχα έως πολύστιχα, προσδίδει τη δική της «νότα» στην αναγνωστική απόλαυση, καθώς, από τη μία, τα μηνύματα μεταφέρονται περιεκτικά, ενώ, από την άλλη, στα ποιήματα μεγαλύτερης έκτασης η χρήση του ελεύθερου στίχου και η λιτότητα, που εντοπίζεται στην έκφραση, τη σύνταξη, αλλά και την επιλογή του λεξιλογίου, συμβάλλουν σε ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Ποίηση, λοιπόν, ένα «φάρμακο» για την ψυχή, που προσφέρει αναγνωστική απόλαυση και, παράλληλα, μας ωθεί να προβληματιστούμε για θέματα είτε προσωπικά είτε κοινωνικά. Τα Χνάρια με λέξεις και χρώματα συστήνονται ανεπιφύλακτα σε όλους όσοι την αγαπούν!
