Του Νικολάου Σαμαρά,
1945: Ήταν 20 Ιανουαρίου όταν ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ ορκίστηκε για 4η συνεχόμενη φορά ως Πρόεδρος της Αμερικής, σε μια περίοδο που ο Β´ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στη δύση του. Για τα ιστορικά δεδομένα της Αμερικής η 4η επανεκλογή του Ρούζβελτ αποτελεί ρεκόρ το οποίο κατέχει μονάχα ο ίδιος, καθώς λίγο αργότερα, το 1947, εγκρίθηκε η 22η τροπολογία, η οποία προέβλεπε ότι ο ίδιος Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί μόνο δυο φορές και αν έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος για πάνω από δυο χρόνια λόγω αντικατάστασης εκλιπόντος θα έχει δικαίωμα εκλογής μόνο μια φορά.
Η πρώτη φορά που ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ εξελέγη στο ύπατο αξίωμα της Αμερικής ήταν το 1932, στοχοθετώντας την έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση που προκάλεσε στη χώρα του το «κραχ» του 1929 εγκαινιάζοντας το «Νιού Ντιλ», του οποίου τα αποτελέσματα άρχισαν να επιδρούν σύντομα, φέρνοντας και πάλι τις Ηνωμένες Πολιτείες σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης. Το «Νιού Ντιλ» αποτελούσε ένα οικονομικό πρόγραμμα που στόχευε στη στήριξη και ενίσχυση της θέσης των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων, την οικονομική ανάπτυξη και την ανασύσταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ένα τρίπτυχο γνωστό για τους Αμερικανούς με τους όρους “Relief, Recovery, Reform” και δικαιολογημένα όλα τα παραπάνω έχουν ταυτιστεί με το όνομα του Ρούζβελτ.
Ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα για τον Πρόεδρο της Αμερικής ήταν η καταπολέμηση της ανεργίας και η προστασία των εργαζομένων. Για τον σκοπό αυτό ξεκίνησαν μεγάλα δημόσια έργα προς αυτή την κατεύθυνση, δημιουργώντας νέα νοσοκομεία, σχολεία και μεγάλα οδικά δίκτυα, έργα στα οποία απασχολήθηκαν πάνω από 8,5 εκατομμύρια εργάτες, ενώ όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα επέτρεψε τη συμμετοχή των εργατών σε συνδικάτα, θέσπισε ανώτατο όριο εβδομαδιαίας εργασίας και κατώτατο ωρομίσθιο, ενώ προσπάθησε να καταπολεμήσει την παιδική εργασία. Επιπροσθέτως, προσπάθησε μέσω των νέων φορολογικών ρυθμίσεων να αναδιανέμει τον εγχώριο πλούτο, θεσπίζοντας αναλογική φορολογία, κυρίως για τα μεγάλα εισοδήματα.
Στη δεύτερή του θητεία βασίστηκε κυρίως στην προσπάθεια εξόδου της αμερικανικής κοινωνίας από τον απομονωτισμό, ενισχύοντας τη δημοκρατία και την εξωστρέφεια σε μια περίοδο όπου οι αλλεπάλληλες κρίσεις του Μεσοπολέμου βρίσκονταν στην κορύφωσή τους με την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία και τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο προ των πυλών, ο οποίος, εν τέλει, ξεκίνησε πριν τη λήξη της δεύτερης θητείας του. Το κύρος και η εμπιστοσύνη που ενέπνεε στο μεγαλύτερο φάσμα της αμερικανικής κοινωνίας επιβεβαιώθηκε και στις εκλογές του 1940, όπου μαινόταν ο Πόλεμος. Ο αμερικανικός λαός αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα των γεγονότων βρήκε στο πρόσωπο του Ρούζβελτ τον ηγέτη που θα καθοδηγούσε με ασφάλεια και υπευθυνότητα την Αμερική εκείνη την εποχή και τον εξέλεξε για 3η συνεχόμενη φορά, ενώ ο ίδιος αν και αρχικώς δεν ήταν ένθερμος υποστηρικτής της συμμετοχής στον πόλεμο, μετά τη μάχη του Περλ Χάρμπορ οδήγησε τις ΗΠΑ στον πόλεμο με την πλευρά των συμμάχων, αλλάζοντας τα δεδομένα υπέρ τους.
Οι στοχευμένες κινήσεις του Ρούζβελτ σχετικά με τον πόλεμο έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην 4η επανεκλογή του το 1944, η οποία θα ήταν και η τελευταία, καθώς ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου του 1945, αλλά άφησε την τελευταία του πνοή στις 12 Απριλίου του ίδιου έτους με τον Χάρι Τρούμαν να τον αντικαθιστά και να είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ έως το 1953.
Συνοψίζοντας, ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ αποτέλεσε μια βαρυσήμαντη προσωπικότητα στην αμερικανική και παγκόσμια πολιτική σκηνή, του οποίου το έργο και η πολιτική κληρονομιά μνημονεύονται μέχρι σήμερα και, αναμφίβολα, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα, ενώ πολλοί ιστορικοί των κατατάσσουν μέσα στους τρεις σημαντικότερους Προέδρους στην ιστορία των ΗΠΑ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Franklin D. Roosevelt, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Η 20ή Ιανουαρίου στην ιστορία, historyreport.gr, Διαθέσιμο εδώ
- New Deal, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
