Της Ελένης – Παναγιώτας Μινάι,
Τo 2018, η Winnie Harlow έκανε την πρώτη της εμφάνιση ως μοντέλο παγκοσμίου φήμης στην πασαρέλα της Victoria’s Secret. Το εντυπωσιακό στην περίπτωσή της είναι ότι η δική της, ιδιαίτερη ομορφιά δεν την εμπόδισε να γίνει supermodel σε ένα από τα μεγαλύτερα brands στη μόδα, όπως αυτό της Victoria’s Secret, αλλά αντιθέτως κατάφερε να ευαισθητοποιήσει το κοινό και να εκπροσωπήσει μια μειονότητα, όπως αυτή των ατόμων με Λεύκη στον χώρο της μόδας. Σύμφωνα με συνέντευξή της στο Guardian το 2015, η Winnie Harlow δήλωσε ότι: «Εάν μια μέρα είμαι σκουρόχρωμη, είμαι ακόμη ένα μοντέλο. Εάν μια μέρα είμαι λευκή, είμαι ακόμη ένα μοντέλο. Δεν είμαι το δέρμα μου. Είμαι ένα μοντέλο με μια δερματική πάθηση». Με άλλα λόγια, η ίδια έκανε σαφές ότι η πάθησή της αυτή κάθε αυτή δεν ήταν ο κύριος παράγοντας που την ανέδειξε μοντέλο σε τέτοια κλίμακα, αλλά ο επαγγελματισμός, οι ικανότητες και όλα αυτά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα καλό μοντέλο.
Η Λεύκη (Vitiligo), όπως έγινε ήδη φανερό, αποτελεί μακροχρόνια δερματική πάθηση. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής είναι τα εμφανή ανοιχτόχρωμα τμήματα δέρματος σε ακαθόριστες μορφές (κηλίδες) λόγω έλλειψης μελανίνης. Τα σημεία στα οποία εμφανίζονται είναι καθορισμένα, συνήθως στο πρόσωπο, στα χέρια και στον λαιμό και, όπως κάθε ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα, είναι πιο ευαίσθητα στην ηλιακή ακτινοβολία. Έχουν καθοριστεί 3 τύποι λεύκης με βάση τον βαθμό επέκτασης. Έτσι έχουμε την εντοπισμένη, τη γενικευμένη και την καθολική (πιο σπάνια κατάσταση που επιδρά σε όλο το σώμα). Στην εντοπισμένη, οι λευκές «κηλίδες» εμφανίζονται μόνο στη μια πλευρά του σώματος, δηλαδή δεν υπάρχουν παρόμοιες στην άλλη πλευρά. Είναι λιγότερο συχνή από τη γενικευμένη και παρουσιάζεται συνήθως σε παιδιά (το 30% των παιδιών με λεύκη).
Αντίθετα, στη γενικευμένη η παρουσία των λευκών τμημάτων γίνεται συμμετρικά. Για παράδειγμα, στο πάνω μέρος του χεριού, γύρω από τα μάτια, τα γόνατα, τους αγκώνες, τους βραχίονες κ.α. Η γενικευμένη λεύκη εμφανίζεται στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που πάσχει από λεύκη με ποσοστό 90%. Τα συμπτώματα της λεύκης περιορίζονται στις λευκές κηλίδες, οι οποίες μπορεί να παρουσιάζουν ερεθισμό και ξηρότητα, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Πιο συγκεκριμένα, οι περιοχές που κυρίως παρουσιάζουν λεύκη μπορεί να είναι τα δάχτυλα και οι καρποί, τα γεννητικά όργανα, οι μασχάλες και τα σημεία γύρω από το στόμα, καθώς και τα μάτια. Η έκταση των κηλίδων δεν μπορεί να καθοριστεί και ποικίλει ανάμεσα στους ασθενείς.
Η διάγνωσή της καθορίζεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στην κλινική εξέταση, δηλαδή στην κλινική εκδήλωση της πάθησης. Ωστόσο, λαμβάνεται οικογενειακό και ατομικό ιστορικό για πιο αξιόπιστο και ορθό συμπέρασμα. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με λεύκη δικαιολογημένα αναρωτιούνται πώς είναι δυνατό κάποια σημεία του δέρματος να μην παράγουν μελανίνη και κάποια άλλα να παράγουν. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι ακόμη γνωστό τι προκαλεί την καταστροφή του μηχανισμού παραγωγής μελανίνης σε αυτά τα σημεία. Έτσι λοιπόν, οι επιστήμονες κατέληξαν στο γεγονός ότι η πάθηση αυτή εξηγείται μόνο με αυτοάνοσο τρόπο. Επίσης, έχει παρατηρηθεί γενικότερα ότι η ύπαρξη μιας αυτοάνοσης πάθησης σχεδόν πάντοτε συνεπάγεται την ύπαρξη ακόμη μιας ανάλογης πάθησης. Έτσι, λοιπόν, υπάρχει συννοσηρότητα και η λεύκη μπορεί να συνυπάρχει με θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ερυθηματώδη λύκο, σακχαρώδη διαβήτη, ψωρίαση και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.
Όπως ισχύει και σε όλες τις αυτοάνοσες παθήσεις, δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, παρά μόνο αντιμετώπιση και διαχείριση των συμπτωμάτων σε όσο μεγαλύτερο βαθμό είναι δυνατό. Όσοι ασθενείς επιθυμούν, έχουν τη δυνατότητα για θεραπευτικό πλάνο, ωστόσο υπάρχουν ασθενείς οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν κάποια σοβαρή εκδήλωση ή η πάθησή τους αισθητικά δεν αποτελεί πρόβλημα, οπότε είναι απολύτως δεκτό να μην προσφύγουν σε καμιά από τις παρακάτω μεθόδους. Στην πρώτη περίπτωση, η αντιμετώπιση σήμερα περιλαμβάνει αρκετές εναλλακτικές επιλογές: αγωγή, φωτοθεραπεία, laser, χειρουργική αντιμετώπιση και αποχρωματισμό φυσιολογικού χρώματος του δέρματος.
Φαρμακευτικά η τοπική χρήση επιθεμάτων ή κρεμών με στεροειδή μπορεί να έχει κάποια κάλυψη ή επιχρωματισμό αντίστοιχα. Όσον αφορά τη φωτοθεραπεία, υπάρχουν διάφορες μορφές που χρησιμοποιούν διαφορετικού μήκους υπεριώδεις ακτινοβολίες και, μετά από συγκεκριμένο αριθμό συνεδριών, υπάρχει κάποιος χρωματισμός των κηλίδων. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν είναι μόνιμο, αφού δεν αποκαθιστά πλήρως το πρόβλημα της παραγωγής μελανίνης. Άλλη μια σύγχρονη μέθοδος είναι το laser, το οποίο εντοπίζει τις περιοχές που έχουν υποστεί βλάβη και συμβάλλει στην αναστολή της εξάπλωσης. Επιπλέον, η αυτόλογη μεταμόσχευση κυττάρων ή μοσχευμάτων χειρουργικά είναι μια πιο επεμβατική μέθοδος με σταθερότερο αποτέλεσμα που προτιμάται αναλόγως με την εκδήλωση της λεύκης στον κάθε ασθενή. Τέλος, ο αποχρωματισμός αφορά ασθενείς με ελάχιστο φυσιολογικό χρώμα δέρματος, κατά την οποία δίνεται πολύμηνη αγωγή και, μετά από ένα τρίμηνο, παρατηρείται ο αποχρωματισμός. Είναι μόνιμη μέθοδος, αλλά συνιστάται η αποφυγή της ηλικιακής έκθεσης.
Συμπερασματικά, θα ήθελα να αναφέρω μια φράση που συνήθιζε να λέει η μητέρα της Winnie Harlow στην ίδια εξαιτίας του εκφοβισμού που υπέστη λόγω της πάθησης της: «Είσαι πολλά περισσότερα από το κάλυμμά σου. Είσαι πολλά περισσότερα από την λεύκη σου». Είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στο αναγνωστικό κοινό ότι αυτή, όπως και κάθε άλλη πάθηση, δεν πρέπει να στέκεται τροχοπέδη στην προσωπική και επαγγελματική καταξίωση. Τα προβλήματα υγείας είναι ακόμα μια δύσκολη πρόκληση της ζωής που είτε δύναται να ξεπεράσουμε είτε μαθαίνουμε να ζούμε με αυτά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Chantelle Winnie: ‘I’m proud of my skin’, amp-theguardian-com.cdn.ampproject.org. Διαθέσιμο εδώ
- Vitiligo, nhs.uk. Διαθέσιμο εδώ
- Λεύκη: Αίτια & Αντιμετώπιση, euroclinic.gr. Διαθέσιμο εδώ
