Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Ο «μίνι ανασχηματισμός» που έλαβε χώρα με την αυγή του 2024 είχε ως βασικό του περιεχόμενο την απομάκρυνση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Οι Γιάννης Οικονόμου και Κώστας Κατσαφάδος, τέως Yπουργός και Yφυπουργός αντίστοιχα, απηλλάγησαν των καθηκόντων τους, εξαιτίας της παταγώδους αποτυχίας με την οποία στέφθηκε η όποια προσπάθεια εκπλήρωσης αυτών. Μια αποτυχία η οποία φέρει σίγουρα την υπογραφή και του ίδιου του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη…
Πριν από έξι μήνες, ο Γιάννης Οικονόμου αντικατέστησε τον Νότη Μηταράκη στο Υ.ΠΡΟ.ΠΟ. Η θητεία του δεύτερου απεδείχθη βραχύβια εξαιτίας των δημόσιων τοποθετήσεών του αναφορικά με την Πανεπιστημιακή και την Έφιππη Αστυνομία. Το ζήτημα είναι ότι ο Μηταράκης δεν αντικαταστάθηκε από κάποιο στέλεχος με γνώσεις εφαρμοσμένης πολιτικής και δημόσιας διοίκησης που είχε εμβαθύνει στα πολύπλοκα ζητήματα δημοσίας τάξεως. Αντικαταστάθηκε από ένα παιδί του κομματικού σωλήνα με ευδόκιμο θητεία στη Σπουδάζουσα και στη Νεολαία της Ν.Δ. και μεγάλο προσόν τη διαχρονική ταύτιση με την οικογένεια Μητσοτάκη. Λες και δεν έφτανε αυτό, ο νέος Υπουργός δεν πλαισιώθηκε ούτε έναν συνεργάτη που, έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις και ικανότητες, θα μπορούσε να τον επικουρεί αποτελεσματικά. Κάτω από αυτόν τοποθετήθηκε ένα άλλο άξιο τέκνο της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ, ο Κώστας Κατσαφάδος. Αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι διορίστηκε σε αυτή τη θέση κάποιος ο οποίος έγινε γνωστός για τους τραμπουκισμούς του στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, με αποκορύφωμα την επίθεση με πυροσβεστήρα στον τότε Πρύτανη του Ιδρύματος για την οποία και παραπέμφθηκε σε δίκη. Μέχρι και η τότε ηγεσία της γαλάζιας φοιτητικής παράταξης αναγκάστηκε να τον διαγράψει!
Το ζήτημα είναι, όμως, ότι το χαρτοφυλάκιο της Δημόσιας Τάξης είναι πολύ βαρύ. Απαιτεί ουσιαστικές πολιτικές ικανότητες και μεγάλη διαχειριστική επάρκεια. Από τη χάραξη πολιτικών κατευθύνσεων και την εποπτεία της μάχης κατά των διαφόρων μορφών εγκληματικότητας μέχρι την άσκηση ισορροπίας στον ιστό που υφαίνουν τα διάφορα συμφέροντα εντός των σωμάτων ασφαλείας. Ο συγκεκριμένος τομέας δεν προσφέρεται ούτε για να βγουν υποχρεώσεις στους εσωκομματικούς φίλους ούτε για να «μοιραστεί η πίτα» μεταξύ των εκπροσώπων των διαφόρων φατριών. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν και ήταν τραγικά…
Στις αρχές του Αυγούστου, εκατοντάδες Κροάτες νεοναζί χούλιγκανς εισήλθαν ανενόχλητοι στην Ελλάδα και διέσχισαν, επίσης ανενόχλητοι, σχεδόν τη μισή ηπειρωτική χώρα για να καταλήξουν στην Αθήνα, να συναντηθούν με Έλληνες οπαδούς του Π.Α.Ο., με τους οποίους είναι αδελφοποιημένοι, να εξοπλιστούν και να επιτεθούν κατά οπαδών της Α.Ε.Κ. στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αποτέλεσμα της συμπλοκής, ένας νεκρός Έλληνας οπαδός. Ήταν ο τρίτος νεκρός επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη στο πλαίσιο της λεγομένης «οπαδικής βίας», μετά από τους δύο οπαδούς του ΑΡΗ που δολοφονήθηκαν από οπαδούς του Π.Α.Ο.Κ. στη Θεσσαλονίκη. Ο Οικονόμου δήλωσε πλήρη άγνοια για την κάθοδο των εισαγόμενων αυτών εγκληματιών και επέρριψε ευθύνες στην ηγεσία και στους υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες της ΕΛ.ΑΣ. Τελικά, «το μάρμαρο πλήρωσαν» αξιωματικοί, οι οποίοι βρίσκονταν χαμηλότερα στην ιεραρχία σε μια κίνηση επικοινωνιακής σκοπιμότητας. Η δε δολοφονία δεν έχει εξιχνιαστεί ακόμη, με τους Κροάτες που είχαν κριθεί προσωρινώς κρατούμενοι να έχουν αναχωρήσει ήδη για την πατρίδα τους ελεύθεροι.
Η έκτοτε αντιμετώπιση των περιστατικών «οπαδικής» βίας αντί να βελτιώσει την κατάσταση έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα: η Αστυνομία φαίνεται πως έχει «ανοίξει» μια ιδιότυπη βεντέτα με τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Η επιχειρησιακή διαχείριση των επεισοδίων στο Πανθεσσαλικό Στάδιο στον αγώνα Βόλου – Ολυμπιακού δημιούργησε στις τάξεις των οπαδών του δευτέρου την πεποίθηση ότι η υπερβολική χρήση χημικών από πλευράς ΜΑΤ στόχευε στη διακοπή της αναμέτρησης και στην τιμωρία της ομάδος τους. Λίγες ημέρες αργότερα σε νέα σύγκρουση μεταξύ των δύο πλευρών, θα δολοφονηθεί άντρας των ΜΑΤ για να ακολουθήσουν ιλαροτραγικές καταστάσεις, με την εκδικητική «ομηρία» του συνόλου του άρρενος πληθυσμού που βρισκόταν εντός του γηπέδου βόλεϊ του Ολυμπιακού. Η κυβέρνηση πανικόβλητη θα κλείσει όλα τα ποδοσφαιρικά γήπεδα της χώρας (με αφορμή επεισόδια που έλαβαν χώρα έξω από γήπεδο βόλεϊ…) και θα τιμωρήσει τον Ολυμπιακό, στερώντας του τη δυνατότητα να έχει στο πλευρό του φιλάθλους στο τελευταίο παιχνίδι της φάσης των ομίλων του Europa League. Την ίδια ημέρα, έλαβε χώρα για λίγες ώρες «λευκή απεργία» των ΜΑΤ, όταν δύναμη που ήταν επιφορτισμένη με την τήρηση της τάξης στο ματς του Παναθηναϊκού με τη Μακάμπι στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας θα αρνηθεί να πειθαρχήσει στη διαταγή, δηλώνοντας ότι αρνείται να μεταβεί στο γήπεδο! Επρόκειτο για μια πρωτοφανή κι επονείδιστη για την εικόνα και τη συνοχή της Αστυνομίας κίνηση, που κηλίδωσε ανεξίτηλα την εικόνα της πολιτικής της ηγεσίας.
Γενικότερα, η Δημόσια Τάξη της χώρας επιδεινώθηκε ραγδαία επί ημερών της απερχόμενης ηγεσίας του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ., με τις ευθύνες φυσικά να βαρύνουν και τους προηγούμενους πολιτικούς προϊσταμένους: Έξαρση της εγκληματικότητας, έλλειψη αστυνόμευσης και ανεξέλεγκτη δράση ποινικών σε συγκεκριμένες περιοχές, ειδικά της Αθήνας. Μείωση περιπολιών ΔΙΑΣ και ΟΠΚΕ και αποψίλωση Αστυνομικών Τμημάτων. Δυσλειτουργίες στην Τροχαία, άμεσα συνδεδεμένες με την αύξηση των ατυχημάτων στην άσφαλτο. Μη εκπλήρωση της δέσμευσης Μητσοτάκη για την αφαίρεση 1.500 αστυνομικών που υπηρετούσαν στη φύλαξη «υψηλών προσώπων». Πρόκειται για μια καταφανώς χαοτική κατάσταση, η οποία έχει άμεσες, δυσμενείς επιπτώσεις στην ασφάλεια των πολιτών. Έτσι, Οικονόμου και Κατσαφάδος αποτελούν παρελθόν για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να μεταβαίνει για πέμπτη φορά εκεί, ως δοκιμασμένη (και υπερ-διαφημισμένη…) λύση, τον Άδωνι Γεωργιάδη να επιστρέφει, επίσης, σε γνώριμα μέρη, αντικαθιστώντας τον στο Υπουργείο Υγείας και τη Δόμνα Μηχαϊλίδου να πέφτει για πρώτη φορά σε πραγματικά «βαθιά πολιτικά νερά», παίρνοντας τη θέση του Γεωργιάδη στο Υπουργείο Εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, η Ν.Δ. κινδυνεύει να χάσει μια πολιτική μάχη σε ένα προνομιακό πεδίο δράσης για κάθε Κεντροδεξιό κόμμα: αν ο μέσος πολίτης ήθελε «μπάχαλο» στα πανεπιστήμια, άοπλους αστυνομικούς να παρακολουθούν διακριτικά τη βαριά εγκληματικότητα και φρουρούς –θεραπαινίδες «δήθεν VIPs», θα ψήφιζε ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η εντολή που ο Μητσοτάκης ζήτησε και πήρε ήταν διαφορετική. Οι μέχρι σήμερα επιλογές του σε πρόσωπα και οι επιδόσεις του αρμοδίου Υπουργείου είναι ανεπαρκέστατες. Σε αυτό, βεβαίως, παίζει ρόλο και η αλαζονεία του Πρωθυπουργού που «παίζει μπάλα μόνος του».
Σήμερα, ο Μητσοτάκης δεν έχει μια σοβαρή εκ δεξιών του απειλή. Ο χώρος αυτός δεν έχει κάποιον χαρισματικό ηγέτη, παρά «ψεκασμένους», συνωμοσιολόγους, θρησκόληπτους, λούμπεν χουντοβασιλικούς. Ταυτόχρονα, Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι ένα κόμμα που στα ζητήματα νόμου και τάξης πάσχει από ανίατη ιδεοληπτική σχιζοφρένεια. Εφόσον λοιπόν, δεν υπάρχει μια δύναμη που είτε είναι ικανή να του στερήσει ένα κρίσιμο ποσοστό δεξιών ψηφοφόρων είτε έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την κυβέρνηση της χώρας προβάλλοντας ένα σοβαρό σχέδιο για την ασφάλεια των πολιτών, ο Πρωθυπουργός δε δίνει την αρμόζουσα βάση. Βασικά ασχολείται με την επέκτασή της προς τα αριστερά. Μόνο που όσο αυτός παρέχει άδεια εργασίας σε παράνομους μετανάστες και ετοιμάζεται να δώσει τη δυνατότητα σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων να υιοθετούν παιδιά, η εγκληματικότητα καλπάζει. Στην πορεία του προς τα αριστερά, κινδυνεύει να χάσει τη βάση του, που βρίσκεται στα δεξιά.
Μέχρι σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν πράγματι πολύ τυχερός: Άνετες διαδοχικές εκλογικές νίκες, απουσία αντιπολίτευσης, εσωκομματική νηνεμία. Μάλλον, όμως, «βολεύτηκε υπερβολικά στις δάφνες του» και πλέον έχει αρχίσει να χάνει την επαφή του με την πραγματική διάσταση των πολιτικών ζητημάτων. Και τα αποθέματα τύχης δεν είναι ανεξάντλητα…
