Του Νικολάου Σαμαρά,
2014: Μια μέρα σαν σήμερα άφησε την τελευταία του πνοή ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα, σε ηλικία 70 ετών, έχοντας αφήσει τεράστια παρακαταθήκη στις ομάδες που αγωνίστηκε.
Ο «μαύρος πάνθηρας» ή το «μαύρο διαμάντι», όπως του είχε αποδοθεί ως προσωνύμιο, αγωνιζόταν ως επιθετικός και διέπρεψε με τα χρώματα της Μπενφίκα, κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, 11 φορές το πρωτάθλημα και 5 φορές το Κύπελλο Πορτογαλίας, ενώ σημείωσε συνολικά πάνω από 600 γκολ με τα χρώματα των αετών της Λισαβόνας. Σε εθνικό επίπεδο, αν και καταγόταν από τη Μοζαμβίκη, απέκτησε διπλή υπηκοότητα και αγωνίστηκε με τη φανέλα της Πορτογαλίας, με την οποία πέτυχε 41 γκολ σε 64 εμφανίσεις και, παράλληλα, κατέκτησε και την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, γεγονός που αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία της εθνικής Πορτογαλίας μέχρι σήμερα στη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Ο Εουσέμπιο γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης (τότε Λορέντζο Μαρκές), η οποία την εποχή εκείνη αποτελούσε αποικία της Πορτογαλίας, κάτω από αρκετά δύσκολες συνθήκες σε μια ιδιαίτερα φτωχή κοινωνία. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και την ανατροφή του ανέλαβε αποκλειστικά η μητέρα του. Το ποδόσφαιρο διαχρονικά αποτελεί κοινωνικό αδιέξοδο και βοηθά να ξεχαστούν οι όποιες δυσκολίες στην καθημερινότητα του καθενός, έστω προσωρινά, και είναι προσβάσιμο για κάθε κοινωνική ομάδα και αυτό επιβεβαιώνεται από την ιστορία του «μαύρου πάνθηρα». Στα παιδικά του χρόνια συνήθιζε να φεύγει από το σχολείο και να παίζει ποδόσφαιρο στις αλάνες ξυπόλητος με αυτοσχέδιες μπάλες που ήταν φτιαγμένες από κάλτσες και εφημερίδες και, όντας θαυμαστής της θρυλικής Βραζιλίας της δεκαετίας του ’50, δημιούργησε μαζί με την παρέα του την ομάδα “Os Brazileiros”.
Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί. Εκρηκτικότητα, υψηλή τεχνική κατάρτιση, τρίπλα και ευχέρεια στο σκοράρισμα δημιούργησαν έναν σπάνιο συνδυασμό χαρακτηριστικών που θα ζήλευε κάθε επιθετικός. Το πρώτο βήμα της ποδοσφαιρικής του καριέρας έγινε το 1957, όταν εντάχθηκε στο δυναμικό της Σπόρτινγκ Λορέντζο Μαρκές, ομάδα-φυτώριο της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, και κατέκτησε το τοπικό και περιφερειακό πρωτάθλημα της Μοζαμβίκης. Παρά το τεράστιο ταλέντο του, υπήρξαν στιγμές που ο νεαρός Εουσέμπιο απορρίφθηκε από κάποιες ομάδες, όπως η Γκρούπο Ντεπορτίβο που προωθούσε τα ταλέντα της στη Μπενφίκα, το αντίπαλον δέος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, και λίγο αργότερα είχε απορριφθεί από τη Σάο Πάολο της Βραζιλίας, μετά από εισήγηση ενός παλαίμαχου Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή εν ονόματι Ζοζέ Κάρλος, ο οποίος στη συνέχεια πρότεινε τον νεαρό στον προπονητή της Μπενφίκα (Μπέλα Γκούτμαν) και έτσι πρότεινε αμέσως την απόκτησή του, ξεκινώντας τη θρυλική καριέρα του στους αετούς. Όλη του η καριέρα στη Μπενφίκα συνδυάστηκε από δόξες και μεγάλες επιτυχίες, κατακτώντας δεκάδες τίτλους, εγχώριους και διεθνείς, ενώ σε ατομικό επίπεδο κατέκτησε τη «Χρυσή Μπάλα» το 1965 ως ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής, 2 φορές το «Χρυσό Παπούτσι», το 1968 και 1973, ως κορυφαίος Ευρωπαίος σκόρερ, ενώ στο πορτογαλικό πρωτάθλημα αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ 7 φορές.
Ο Εουσέμπιο αποτέλεσε θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και θεωρήθηκε από πολλούς ο διάδοχος του Πελέ, του μεγαλύτερου θρύλου όλων, καθώς ήταν ό,τι καλύτερο είχε αναδείξει το παγκόσμιο ποδοσφαίρου μετά τον Βραζιλιάνο. Στην Πορτογαλία λατρεύεται από το σύνολο του ποδοσφαιρικού και όχι μόνο κοινού, ενώ στο γήπεδο της Μπενφίκα (Ντα Λουζ) υπάρχει άγαλμά του. Αγωνίστηκε για περίπου 14 χρόνια με τους αετούς και στη δύση της καριέρας του αγωνίστηκε σε ομάδα της βόρειας Αμερικής, κατέκτησε και εκεί το πρωτάθλημα και επέστρεψε για λίγα χρόνια στην Πορτογαλία σε ομάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους, όπου κρέμασε τα παπούτσια του.
Αφού αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο, ανέλαβε πόστο στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Μπενφίκα που αγάπησε και αγαπήθηκε, ενώ αργότερα ανέλαβε πόστο της τεχνικής επιτροπής της εθνικής Πορτογαλίας. Μπορεί να άφησε την τελευταία του πνοή μια μέρα σαν σήμερα, ωστόσο ο θρύλος του και η ποδοσφαιρική του κληρονομιά θα μείνουν στην αιωνιότητα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Εουσέμπιο, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ