Της Ξένης Μουστάκα,
Ήταν 2004 όταν ο σκηνοθέτης Robert Zemeckis χρησιμοποίησε τον ήχο μιας σφυρίχτρας τρένου σε μια πόλη με χιονοθύελλα, την παραμονή των Χριστουγέννων, για να ζωντανέψει το Πολικό Εξπρές του Κρις Βαν Άλσμπουργκ. Γνωστός για τα έργα του, ο Άλσμπουργκ αφηγήθηκε την ιστορία ενός μικρού παιδιού που πρόκειται να εγκαταλείψει την πίστη του στον Άγιο Βασίλη, μέχρι που ένα αινιγματικό τρένο εμφανίζεται στην πόλη του και τον περιμένει. Στη χριστουγεννιάτικη ιστορία, ο Χανκς παρέχει τις φωνές πολλών χαρακτήρων, όπως ο Άγιος Βασίλης, ο μαέστρος, το φάντασμα του τρένου και ο πρωταγωνιστής καθώς μεγαλώνει. Το Πολικό Εξπρές εξακολουθεί να είναι η αγαπημένη ταινία πολλών, λόγω της αναζήτησης του Άγιου Βασίλη, του soundtrack και του συναρπαστικού μηνύματος που περνά.
Η ιστορία ξεκινά με ένα ανήσυχο αγόρι, το οποίο παραμένει ανώνυμο, να κοιτάζει αποκόμματα εφημερίδων από άρθρα, σχετικά με τη φάρσα του Άγιου Βασίλη. Θυμάται τους γονείς του να μιλούν για «το τέλος της μαγείας» ενώ προσποιούνται να κοιμούνται, κάτι που υποδηλώνει ότι το αγόρι δεν πιστεύει στον Άγιο Βασίλη. Τότε, μαζί με μια νεαρή κοπέλα που θα παραμείνει ανώνυμη και ένα αγόρι, τον Μπίλι, που πιστεύουν και οι δύο ακλόνητα στον Άγιο Βασίλη, ξεκινάει την περιπέτεια της ζωής του, όταν ένα ενοχλητικό σφύριγμα τρένου κροταλίζει το σπίτι. Υπονοείται ότι το τρένο είναι μαγικό γιατί μόνο τα παιδιά που πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη μπορούν να το ακούσουν, καθώς κανένας άλλος στη γειτονιά δεν ξύπνησε από αυτό. Καθώς η ταινία πλησιάζει στο τέλος της, γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι αυτό είναι αναληθές.
Υπάρχουν στιγμές που συμβαίνουν ανεξήγητα φαινόμενα καθώς το τρένο κατεβαίνει με ταχύτητα στο Glacier Gulch, διασχίζει βαρέλια σε έναν παγωμένο ποταμό και πλέει σε μια διάβαση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν εισιτήρια τρένου που εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται λίγες στιγμές αργότερα, ένα φάντασμα που βοηθά περιστασιακά το αγόρι που μένει στην κορυφή του τρένου και σερβιτόρους που εμφανίζονται από το πουθενά και θέτουν το ερώτημα: «Τι είναι αυτό το τρένο και πού πηγαίνει;».
Οι καμπάνες που χτυπούν ανακαλύπτονται από τον Μπίλι και το κορίτσι, αφού το τρίο χάνεται στον Βόρειο Πόλο. «Τι καμπάνες;» ρωτάει επανειλημμένα το αγόρι. Ανακαλύπτει ένα από τα κουδούνια του έλκηθρου του Άγιου Βασίλη να κυλά προς το μέρος του, το σηκώνει και το χτυπάει δίπλα στο αφτί του, αλλά ακόμη δεν μπορεί να το ακούσει. Καθώς η ταινία εξελίσσεται, το κουδούνι αποκτά μεγαλύτερη σημασία από οτιδήποτε άλλο, καθώς φανερώνει την πίστη του αγοριού στον Άγιο Βασίλη. Ακόμα και μετά από 16 χρόνια, το ερώτημα αν ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός εξακολουθεί να κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους, επειδή αφορά τόσο ενήλικες όσο και παιδιά. Τίποτα άλλο δεν μπόρεσε να αποτελέσει πιθανώς ένα ενιαίο, συνεκτικό θέμα γύρω από το οποίο επικεντρώνονται τα Χριστούγεννα πέρα από την πίστη.
Το επαναλαμβανόμενο θέμα, που εμφανίζεται κατά διαστήματα σε όλη την ταινία, αψηφά την περιγραφή. Ένα μικροσκοπικό κουτί είναι ορατό κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο όταν το αγόρι τοποθετεί εσφαλμένα το κουδούνι που του έδωσε ο Άγιος Βασίλης. «Περίμενε, είναι άλλος», παρατηρεί η αδερφή του αγοριού. Καταλαβαίνουμε πόσο βαθιά ήταν η εμπειρία του αγοριού στο τρένο όταν ανακαλύπτουμε ότι εξακολουθεί να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη όσο μεγαλώνει.
Πολλοί από εμάς έχουμε πιστέψει κάποια στιγμή στο παρελθόν σε έναν χοντρό άνδρα με κόκκινο κοστούμι που γλιστράει από τις καμινάδες μας, βάζει δώρα κάτω από το δέντρο μας και δεν αφήνει ποτέ ένα μπισκότο. Το μήνυμα του Πολικού Εξπρές είναι ότι μια έννοια, όπως το πνεύμα των Χριστουγέννων, έχει τόση δύναμη όσο οι άνθρωποι πιστεύουν σ’ αυτό. Η ταινία έχει την ικανότητα να αγγίζει τις καρδιές τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών, καθώς είναι νοσταλγική και ξυπνά πολλές από τις πρώτες μας αναμνήσεις. Αυτό εξηγεί γιατί, παρά τα 20 χρόνια που έχουν ήδη περάσει, το Πολικό Εξπρές συνεχίζει να είναι μία από τις καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
-
The Polar Express and the Era of Motion Capture, byrdtheatre.org, Διαθέσιμο εδώ.
