Της Κατερίνας Ζευγίτη,
Στολισμένα δέντρα, στολισμένα σπίτια, χαμόγελα, γλυκά και οικογενειακή θαλπωρή. Αυτή η εικόνα επικρατεί εδώ και δύο εβδομάδες. Μια εικόνα τόσο παραμυθένια. Μια εικόνα που μας γαληνεύει και παράλληλα μας καθησυχάζει. Και ποιος θα ήθελε να την «αποχωριστεί»; Κανείς! Δεν πρέπει, όμως, να μένουμε στάσιμοι ούτε να μας ανησυχεί, γιατί θα την ξαναδούμε σε έναν χρόνο από τώρα. Δεν χάνεται, δεν φεύγει. Οι άνθρωποι φεύγουν και πολύ καλά κάνουν και φεύγουν. Ας μην γινόμαστε παράλογοι! Οι κύκλοι κλείνουν, πρέπει να κλείνουν κι εμείς δεν θα πρέπει να προσπαθούμε να τους ανοίγουμε, καθώς δεν θα μπορέσουμε να «επουλώσουμε» ούτε τα λάθη μας ούτε να εξελιχθούμε. Μια νότα απαισιοδοξίας μέσα στις γιορτινές μελωδίες, αλλά τόσο αληθινή.
Το 2023 σιγά σιγά μας αποχαιρετά και δίνει τη θέση του στον νέο βασιλιά, ο οποίος θα αποφασίσει, χωρίς, φυσικά να μας ρωτήσει τι θα φέρει και τι θα πάρει από εμάς. Μετράμε αντίστροφα μέχρι να φύγει ο παλιός ο χρόνος, ανυπομονώντας να γνωρίσουμε τη νέα χρονιά πάντα με την ελπίδα για μια καλύτερη τύχη, για ένα καλύτερο μέλλον. Καθένας περιμένει το δικό του προσωπικό θαύμα, περιμένει τον πρίγκιπα ή την πριγκίπισσα, μια δουλειά, χρήματα και πολλά άλλα. Είναι ελεύθερος να περιμένει ό,τι αναζητά η ψυχή του, αλλά καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε ότι καμιά φορά, όταν θέλουμε κάτι τόσο πολύ, δεν έρχεται αμέσως. Έρχεται πάντα την κατάλληλη στιγμή.
Και ήρθε η ώρα να θυμηθούμε τον Άγιο Βασίλη και τα γράμματα που του στέλναμε, όταν ήμασταν παιδιά. Τι περιμέναμε; Παιχνίδια, βιβλία, ζαχαρωτά και, πλέον, στις μέρες μας gadgets. Ελάχιστοι ζητούσαμε πράγματα μικρά όπως αγάπη, υγεία, χαρά, μουσική και μικρές, όμορφες στιγμές. Νιώθω κι εγώ παιδί, καθώς ακόμη αυτά ψάχνω κι ελπίζω να μην τα χάσω ποτέ! Εύχομαι, λοιπόν, ο νέος χρόνος να έχει μόνο χαρές, πολλή αγάπη, όνειρα αληθινά και ανθρώπους που να μην πονάνε, ανθρώπους όμορφους! Τα υπόλοιπα εύκολα τα βρίσκουμε…
«Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά…
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ…
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι΄ αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω… μερικές φορές…
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν…»
Οδυσσέας Ελύτης
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία!: Το ποιήμα του Οδυσσέα Ελύτη που πρέπει όλοι να διαβάσουμε, amea-care.gr. Διαθέσιμο εδώ
