Συνέντευξη στον Νικόλαο Ερμή,
Ήταν Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023, Παραμονή των Χριστουγέννων, όταν γνωστοποιήθηκε η απώλεια του σπουδαίου λαϊκού τραγουδιστή, Βασίλη Καρρά. Από τη στιγμή εκείνη έως και την ταφή του λαϊκού βάρδου πριν δύο ημέρες στο Κοκκινοχώρι Καβάλας, τα κοινωνικά δίκτυα και τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης κατακλύσθηκαν από αφιερώματα, ενώ σε υπαίθριους χώρους της χώρας συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου για να τιμήσει τη μνήμη του πηγαίου ερμηνευτή.
Ο επί σαράντα χρόνια μαέστρος του τραγουδιστή, Γιάννης Γκιούρας, μίλησε στο OffLine Post και τον Νικόλαο Ερμή για τον αγαπημένο του συνεργάτη και σε μία από καρδιάς συνέντευξη αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην τελευταία τους συνάντηση και ανακαλεί στη μνήμη του τη γνωριμία και την πρώτη συνεργασία τους στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, μιλά για τον φιλάνθρωπο Βασίλη Καρρά και τα ακυκλοφόρητα κομμάτια που άφησε ο τραγουδιστής ως παρακαταθήκη.
- Σε δηλώσεις σας για τον Βασίλη Καρρά μετά την εξόδιο ακολουθία, αναφερθήκατε στην τελευταία σας συνάντηση, πριν από λίγες ημέρες. Σας είχε εκμυστηρευτεί κάτι; Αφότου αναχωρήσατε από την κατοικία του, σκεφτήκατε ότι ίσως δεν τα καταφέρει και φύγει τόσο σύντομα από κοντά μας;
Όχι, με τίποτα! Όταν τον επισκεφθήκαμε, μας έβγαλε μία εικόνα ότι είναι πάρα πολύ δυνατός και ότι θα καταφέρει να το ξεπεράσει. Μου είπε χαρακτηριστικά «Γιάννη, δεν μασάω τίποτα. Σε έναν μήνα θα σηκωθώ από το κρεβάτι, θα μπορώ να περπατήσω και, μάλιστα, έχω στον νου μου να κάνω στο κτήμα μου ένα μικρό μοναστηράκι και να πάω εκεί να ηρεμήσω». Έτσι, ο Βασίλης μας πέρασε το μήνυμα ότι αντέχει και ότι θα το ξεπεράσει. Ούτε μια στιγμή δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να «φύγει», γι’ αυτό και πάθαμε όλοι σοκ, μόλις μάθαμε το κακό νέο.
- Τι άνθρωπος ήταν ο Καρράς και πόσο, κατά τη γνώμη σας, θα λείψει η προσωπικότητά του από το λαϊκό τραγούδι;
Ήταν μοναδικός άνθρωπος. Αυτό που λένε ότι ήταν ντόμπρος και τα έλεγε ισχύει. Δηλαδή μπροστά σου μπορεί να έλεγε κάτι που να σε πείραζε, αλλά πάντα μπροστά σου, ποτέ από πίσω, όπως γίνεται συνήθως. Σου έλεγε την αλήθεια, η οποία αλήθεια καμία φορά μπορεί να πονάει, αλλά την έλεγε για καλό. Και δεν υπήρχε περίπτωση να κρατήσει κακία. Τόσα χρόνια, αν έχετε παρατηρήσει, μπορεί κάποιοι καλλιτέχνες να βγαίνουν στα κανάλια και να μαλώνουν μεταξύ τους. Ο Βασίλης δεν θυμάμαι να είπε μια κακιά κουβέντα για κάποιον καλλιτέχνη. Τους αγαπούσε όλους και προσπαθούσε να βοηθήσει τα νέα παιδιά να εξελιχθούν. Όλους όσοι έβλεπε ότι αξίζουν, τους έδινε μια βοήθεια παραπάνω, μια ώθηση για να ανεβούν στο μουσικό στερέωμα.
Επίσης, ήταν πολύ δοτικός και με εμάς τους μουσικούς. Τόσα χρόνια που είμαστε μαζί μάς είχε κάτω από τη σκέπη του και μας προστάτευε, εμείς είχαμε να κάνουμε μόνο με τον Βασίλη. Μας προστάτευε, βγαίναμε όλοι μαζί σαν οικογένεια, τρώγαμε. Μας κατέβασε για πρώτη φορά στην Αθήνα, καθώς είμαστε Θεσσαλονικείς. Μας καθιέρωσε στα μαγαζιά, μας έβαλε στις εταιρείες. Ανδρωθήκαμε μαζί του. Και, επειδή με ρωτήσατε σαν άνθρωπος, βγαίνει τώρα, γιατί όλοι, ένας ένας, το λένε ότι έχει βοηθήσει πάρα πολύ κόσμο και, μάλιστα, δεν ήθελε αυτό να βγαίνει προς τα έξω. Δηλαδή βοηθούσε κόσμο οικονομικά, επειδή το ένιωθε και ήθελε να το κάνει και όχι για να φανεί προς τα έξω. Γι’ αυτό και δεν μας επέτρεπε ποτέ να δημοσιοποιήσουμε τις πράξεις βοήθειας που έχει κάνει. Ήταν πολύ κάθετος σε αυτό.
Θα λείψει πάρα πολύ από το τραγούδι μας. Ήταν ο μόνος που όταν έβγαινε στην πίστα, έλεγε «καλησπέρα και καλή βραδιά» και σειόταν το μαγαζί! Δεν το έχουμε ξαναδεί σε άλλον καλλιτέχνη. Σειόταν όλο το μαγαζί μόνο που έβγαινε, ήταν τόσο επιβλητικός… Τι να πω, σίγουρα θα λείψει. Αλλά θα υπάρχει πάντα, γιατί τα κομμάτια του τα τραγουδάνε όλοι! Θυμάμαι, όταν πηγαίναμε να κάνουμε κάποια συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες, εκείνοι έλεγαν: «Εμείς τώρα τι λαϊκό πρόγραμμα να κάνουμε, αφού σχεδόν όλο το λαϊκό μας πρόγραμμα είναι τραγούδια του Βασίλη Καρρά». Συνεπώς, θα υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα.
- Θυμάστε πότε γνωριστήκατε και συνεργαστήκατε για πρώτη φορά; Ήταν την εποχή της Θεσσαλονίκης, πριν κατέβει στην Αθήνα;
Ναι, βέβαια, γιατί πρώτα εδώ στη Θεσσαλονίκη συνεργαστήκαμε. Η πρώτη επαφή που είχα εγώ μαζί του ήταν όταν, πολύ μικρός ακόμη, δούλευα σε ένα ποντιακό μαγαζί στην Ηλιούπολη, στους Ακρίτες του Πόντου, και είχε έρθει εκεί ο Βασίλης σαν guest star. Ήταν η πρώτη μας επαφή, που βρεθήκαμε στο πατάρι μαζί. Και μετά, η δεύτερη επαφή, από την οποία και ύστερα συνεχίσαμε να είμαστε μαζί ήταν στην Καλαμαριά το 1987, στα Νέα Δειλινά του Κυργιώτη, όπου τότε ήμουν μαέστρος του μαγαζιού, δηλαδή είχα την επιμέλεια του προγράμματος και ο Κυργιώτης έκλεισε σαν φίρμα του μαγαζιού τον Βασίλη Καρρά. Όταν ήρθε ο Βασίλης στις πρόβες, γύρισε και μου είπε: «Για να δούμε πιτσιρίκο, τι μπορείς να κάνεις, τι μπορούμε να παρουσιάσουμε». Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας και από τότε ήμασταν αυτοκόλλητοι, ήμασταν μαζί για πάντα.
- Αναφέρατε πριν ότι βοήθησε όλη την ορχήστρα, σας κατέβασε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και σας «επέβαλε». Αυτήν τη δυνατότητα την είχε με το που κατέβηκε στην Αθήνα, να επιλέγει άτομα ή, ακόμα, και τραγούδια;
Ο Βασίλης «μυριζόταν» τα τραγούδια. «Μύριζε» ότι αυτό το τραγούδι είναι επιτυχία, γιατί συνήθως οι στιχουργοί του κατέθεταν διάφορα τραγούδια και έλεγε «αυτό δεν είναι καλό, βγάλε τα άλλα που έχεις στο συρτάρι από κάτω, τα καλά βγάλε». Επέλεγε, δηλαδή, ποιο τραγούδι θα πει. Είχε αυτή τη δύναμη, αλλά «μυριζόταν» την επιτυχία του τραγουδιού. Όταν λέμε ότι μας «επέβαλε», εννοούμε ότι μας είχε εμπιστοσύνη, γι’ αυτό προσπάθησε να μας βοηθήσει. Δηλαδή, είχε πει τότε στην εταιρεία ότι «στον δίσκο θα παίξουν τα δικά μου τα παιδιά». Μας είχε εμπιστοσύνη και εμείς τον βγάλαμε ασπροπρόσωπο.
- Πέραν από τις ιστορίες που βγαίνουν στη δημοσιότητα σχετικά με τις αλληλέγγυες και φιλάνθρωπες πράξεις του, ισχύει ότι και ο ίδιος, αν κάποιος συνεργάτης του αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πρόβλημα, προσωπικό ή υγείας, στεκόταν πλάι του σαν αδελφός;
Ο Βασίλης τους αγαπούσε όλους και, μάλιστα, κάποια στιγμή είχε κάνει κάποιες ενέργειες για να δημιουργήσει το Στέκι των Καλλιτεχνών. Έτσι, θυμάμαι, ήθελε να το ονομάσει. Θα ήταν ένας χώρος για να μπορούν καλλιτέχνες που δεν τα είχαν καταφέρει, να έχουν μια στέγη, να μπορέσουν μέχρι το τέλος της ζωής τους να ζήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι και όχι παραπεταμένοι, όχι στην «ψάθα» που λένε. Το είχε όνειρο, αλλά, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να το πραγματοποιήσει.
- Ο Βασίλης Καρράς είχε αναφερθεί πριν από μερικά χρόνια σε αρκετά ανέκδοτα τραγούδια που ηχογραφούσε για να τα χρησιμοποιήσει αφότου αποσυρθεί από το τραγούδι. Υπάρχει, άραγε, ακυκλοφόρητο υλικό που είχε ηχογραφήσει στο Studio New Sound;
Ναι, έχουμε πολλά τραγούδια, από τα οποία ο Βασίλης κάθε φορά έκανε επιλογή και έλεγε, «αυτά θα κυκλοφορήσουμε τώρα». Υπάρχουν πάρα πολλά τραγούδια, τα οποία δεν έχουν βγει στη δημοσιότητα. Τώρα, για το τι μέλλει γενέσθαι, θα το δούμε με την οικογένειά του και με την εταιρεία του. Πάντως, υπάρχει παρακαταθήκη για να τον θυμόμαστε για πάντα. Συγκεκριμένα, μιλάμε για λίγες επανεκτελέσεις, αλλά τα περισσότερα είναι πρωτότυπα τραγούδια, αρκετά δικά του και άλλων συνθετών και στιχουργών.
- Θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας την ωραιότερη στιγμή σας με τον σπουδαίο μας λαϊκό βάρδο;
Πιστεύω ότι από τις καλύτερες στιγμές ήταν όταν είχε κάνει τα 40 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, που πλημμύρισε όλο το λιμάνι. Μια λαοθάλασσα ανθρώπων είχε συγκεντρωθεί στο λιμάνι και ο Βασίλης εκεί είχε συγκινηθεί από την αγάπη του κόσμου. Δεν περιμέναμε τέτοια προσέλευση και έκλαιγε πάνω στο πατάρι από τη συγκίνησή του.
Επίσης, στο Θέατρο Πέτρας ήταν πολύ συγκινητικά, γιατί την πρώτη φορά που πήγαμε εκεί όταν έπιασε καταρρακτώδης βροχή, ο κόσμος με τις ομπρέλες από κάτω δεν έφευγε. Και ο Βασίλης, κάτω από τη βροχή, τραγουδούσε «Καλά που βρέχει και δεν φαίνονται τα δάκρυα». Είναι πάρα πολλές τέτοιες συγκινητικές στιγμές.
Ευχαριστούμε θερμά τον μαέστρο Γιάννη Γκιούρα για την παραχώρηση της συνέντευξης!
