Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο τιμόνι, συνεχίζει να παίζει χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο από το 2019, όταν και ανέλαβε τα ηνία της χώρας. Παρά τα μικρής ή μεγαλύτερης σημασίας ζητήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της, δεν απώλεσε την πρωτοκαθεδρία της, όπως αποδείχθηκε και με το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών λίγους μήνες νωρίτερα.
Όμως, όπως έχει επισημανθεί αρκετές φορές, αντίπαλός της μπορεί να είναι είτε ο κακός της εαυτός είτε η αντίδραση ορισμένων στελεχών που αντιτίθενται στις επιλογές της Κυβέρνησης. Με τον πιο εμφατικό τρόπο εκφράστηκε η αντίθεση του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, σχετικά με την τροπολογία που αφορούσε τους μετανάστες-εργάτες, καθώς δημοσίως δήλωσε πως δεν επρόκειτο να στηρίξει τη συγκεκριμένη ενέργεια, όπως και έκανε. Αλλά και νωρίτερα από αυτό είχε εκφράσεις τις διαφωνίες του αναφορικά με τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις και με την απόκτηση παιδιών από τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ο κίνδυνος μαζικότερων αντιδράσεων δεν πέρασε απαρατήρητος από το επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, γι’ αυτό και τέθηκε σε εφαρμογή κομματική πειθαρχία, ώστε οι Βουλευτές της Ν.Δ. να ψηφίσουν την τροπολογία και, έτσι, να μειωθεί, έστω προσωρινά, το ενδεχόμενο μεγαλύτερης εσωκομματικής κρίσης.
Παρά την επιβολή της πειθαρχίας, ορισμένοι Βουλευτές εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους σχετικά με ζήτημα ή την αντίθεσή τους με τον τρόπο χειρισμού του επίμαχου θέματος. Ωστόσο, η συγκεκριμένη τροπολογία δεν είναι η μοναδική που προβληματίζει την Πειραιώς, καθώς αρκετά στελέχη δεν προτίθενται να υποστηρίξουν και άλλες αποφάσεις, όπως την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, ακόμη κι αν τεθούν εκτός κόμματος. Σε καμία περίπτωση ο Πρωθυπουργός δεν θα ήθελε να διαρραγεί η σταθερότητα της Κυβέρνησής του, όμως δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα στους διαφωνούντες, οι οποίοι, άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό, εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους του κόμματος.
Οι τελευταίες μέρες, πάντως, «δοκίμασαν» αρκετά το Μαξίμου, καθώς υπήρξε και το περιστατικό με τον Υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, ο οποίος ζήτησε την απόσυρση έργου τέχνης από έκθεση, με αποτέλεσμα να δεχθεί κριτική τόσο από «γαλάζιους» συναδέλφους του όσο και από την Αντιπολίτευση.
Πάντως στη Νέα Δημοκρατία προσέχουν για να έχουν, καθώς τα ζητήματα που προκαλούν συζητήσεις είναι αρκετά και οι αντιδράσεις θεωρούνται δεδομένες, αλλά με την επιβολή κομματικής πειθαρχίας εξασφαλίζουν κατά κάποιον τρόπο ότι ορισμένοι Βουλευτές δεν θα παραστρατήσουν, φοβούμενοι ενδεχόμενη διαγραφή. Παράλληλα, δεν πρέπει να λησμονούμε και κυρίως το κυβερνητικό επιτελείο ότι δεν αντιδρούν σε κάποια θέματα μόνο τα στελέχη, αλλά και οι ψηφοφόροι, οι οποίοι ενίοτε δυσανασχετούν με τη στροφή προς το κέντρο.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση εξακολουθεί να μην χάνει δυνάμεις, καθώς παρά τους όποιους λανθασμένους χειρισμούς ή τις «ατασθαλίες» Υπουργών και Βουλευτών διατηρεί τα κεκτημένα της. Ο λόγος είναι απλός: έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό, δεν υπάρχει κάποιο κόμμα ή κάποιος ηγέτης που μπορεί να σταθεί ισάξια απέναντι στον Μητσοτάκη κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών.
