Της Μαριαλένας Κουντούρη,
Οι περισσότεροι –αν όχι όλοι– άνθρωποι έχει τύχει να παρακολουθήσουμε κάποιο βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο οποίο καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες φαγητού. Αυτού του είδους τα βίντεο ονομάζονται mukbang. Αυτή η μόδα μάς έρχεται από την Νότια Κορέα και το 2014 καθιερώθηκε στην νούμερο ένα θέση στην κατηγορία των viral video. Στα mukbang video οι «οικοδεσπότες» επιλέγουν φαγητά, όπως ζυμαρικά, sushi, και κάποιες δημοφιλείς εταιρείες fast food. Τα εν λόγω βίντεο έχουν τη δυνατότητα να προσελκύουν εκατομμύρια προβολές και να αποσπούν εκατοντάδες likes. Οι streamers εκμεταλλεύονται, κατά κάποιον τρόπο, τη «λατρεία» του κόσμου για αυτό το περιεχόμενο και τα χρησιμοποιούν, συνάπτοντας συμφωνίες με αλυσίδες fast food, με σκοπό να διαφημίσουν τα προϊόντα τους.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν η συνήθεια της προβολής mukbang βίντεο ξεπερνά τα όρια και γίνεται εμμονή; Συγκεκριμένα, η επίμονη παρακολούθηση τέτοιων βίντεο μπορεί να αποβεί «μοιραία» για ανθρώπους που είναι ευάλωτοι με αυτά τα ζητήματα. Άνθρωποι που αγωνίζονται κόντρα στις διατροφικές διαταραχές, «παλεύουν» να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και η προσπάθειά τους αυτή «πάει στράφι» μετά από ένα τέτοιο βίντεο. Έτσι, οι viewers αποπροσανατολίζονται από τον προσωπικό τους στόχο και «διογκώνουν» το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Σαφώς, τόσο οι viewers όσο και οι «οικοδεσπότες» αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο. Οι δεύτεροι μοιάζουν ευάλωτοι και προτιμούν να «θυσιάσουν» την υγεία τους, ψυχική και σωματική, στον «βωμό» των προβολών και της φήμης.
Παρά το γεγονός ότι αυτά τα βίντεο επηρεάζουν αρνητικά, μερικοί έχουν αποκομίσει πολλά θετικά χαρακτηριστικά χάρη στα βίντεο mukbang. Άνθρωποι που είναι αντιμέτωποι με διατροφικές διαταραχές τα βρίσκουν αρκετά βοηθητικά. Νιώθουν ευχαρίστηση και πληρότητα, δηλαδή, όταν το φαγητό καταναλώνεται από άλλους αντί για τους ίδιους, αποτρέπουν τις διατροφικές τους κρίσεις. Άλλοι «παίρνουν δύναμη» από αυτά τα βίντεο και ξεκινούν να τρέφονται επαρκώς.
Τέλος, οφείλουμε να κρίνουμε ορθά αυτά τα οποία παρακολουθούμε και να σκεφτούμε ότι ένα βίντεο ή μια δήλωση μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά τον κάθε άνθρωπο. Έτσι, θα μπορέσουμε να «φιλτράρουμε» την εκάστοτε πληροφορία και είτε να την κρατήσουμε είτε να την «πετάξουμε».
