Της Ρένας Δανατζή,
Το βράδυ της 1ης Φεβρουαρίου 2022, δολοφονήθηκε ο Άλκης Καμπανός από οπαδούς της βίας, επειδή ήταν υποστηρικτής της ομάδας του Άρη. Τις επόμενες ημέρες, τα social media γέμισαν από σεντόνια συμπαράστασης και καταδίκες της τυφλής οπαδικής βίας. Χαρακτηριστική φράση, μάλιστα, ήταν το «Ποτέ Ξανά!». Μετά τον Άλκη ακολούθησαν κι άλλα περιστατικά, με πιο πρόσφατο τον τραυματισμό του νεαρού αστυνομικού από ναυτική φωτοβολίδα σε επεισόδια που έγιναν στον αγώνα του League Cup μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού έξω από το κλειστό γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη».
Τότε, είχα πει πως θεωρώ τις περισσότερες από αυτές τις δηλώσεις εντελώς υποκριτικές. Ο λόγος είναι απλός και τον πιστεύω έως και σήμερα. Η οπαδική βία είναι μία πολύ καλά οργανωμένη και κερδοφόρα επιχείρηση. Όλες οι μεγάλες ομάδες της χώρας έχουν ένα μικρό ή μεγάλο «σάπιο» κομμάτι μέσα τους, το οποίο για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Είναι οι λεγόμενοι οργανωμένοι οπαδοί που δίνουν «ραντεβού θανάτου», κάνουν επιθέσεις είτε σε αστυνομικούς είτε σε οπαδούς άλλων ομάδων και, γενικότερα, εγκληματούν, όχι απλά ανενόχλητοι, αλλά οργανωμένοι κάτω από μία πολύ ορθά δομημένη ιεραρχία.
Πάνω από αυτούς βρίσκονται άνθρωποι που κινούν χρήμα και έχουν εξουσία στα χέρια τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλους τους υπόλοιπους ως μαριονέτες. Οι μαριονέτες είναι όσοι βλέπουμε στα δεκάδες video και τις φωτογραφίες να κρατάνε λοστούς και οποιοδήποτε άλλο φονικό όπλο και να επιτίθενται σε οπαδούς άλλων ομάδων. Είναι αυτοί που πίνουν ασταμάτητα ώρες πριν από κάθε αγώνα, μετατρέποντας σε «άβατο» διάφορα σημεία του γηπέδου. Είναι όσοι δρουν για κάποιον άλλον «βγαίνοντας μπροστά».
Η διεξαγωγή αγώνων κεκλεισμένων των θυρών όχι απλά δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το διογκώνει. Με αυτόν τον τρόπο οι οργανωμένοι βίαιοι οπαδοί έχουν έναν παραπάνω λόγο να βρίσκονται εκτός γηπέδου σε «ραντεβού θανάτου», αλλά και όλοι οι υγιείς φίλαθλοι τιμωρούνται, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους να υπάρχει αυστηρός και τακτικός έλεγχος σε όλους τους συνδέσμους της χώρας, αλλά και αυστηροποίηση της διαδικασίας εισόδου στο γήπεδο. Κάμερες παντού και άμεση τιμωρία σε παραβάτες.
Οι χιλιάδες αλήτες που προσπαθούν χρόνια να κάνουν τον χουλιγκανισμό συνώνυμο του αθλητισμού δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κρατούν εμάς και τα παιδιά μας μακριά από τα γήπεδα. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας χτυπούν και να μας δολοφονούν στον δρόμο. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να σμπαραλιάζουν ό,τι βρουν μπροστά τους. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας στερούν οποιοδήποτε δικαίωμα. Και το κράτος πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί πως έχει κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να προστατέψει το υγιές μέρος του αθλητισμού, πριν σαπίσει ως το μεδούλι.
