Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1824: Πραγματοποιείται η μάχη του Ayacucho με τις αντιμαχόμενες πλευρές να είναι από τη μια η Ισπανική Αυτοκρατορία και από την άλλη οι λατινοαμερικανικές εθνότητες που ζητούσαν την ανεξαρτησία τους από αυτό το καθεστώς. Η μάχη του Ayacucho θεωρείται καθοριστικής σημασίας αφού άνοιξε τον δρόμο για την ανεξαρτησία του Περού.
Ήδη από το 1809 είχαν ξεκινήσει οι συγκρούσεις του ντόπιου πληθυσμού της Λατινικής Αμερικής, κάτι που έμεινε γνωστό στην ιστορία ως Ισπανοαμερικανικοί Πόλεμοι Ανεξαρτησίας (1809-1826), ενώ ο Περουβιανός Πόλεμος Ανεξαρτησίας (1811-1824) αποτελεί ένα μέρος του μεγάλου πρώτου πολέμου. Ωστόσο, είχαν προηγηθεί στα τέλη του 18ου αιώνα διάφορες επαναστάσεις στην ευρύτερη περιοχή του Περού με αποκορύφωμα της εξέγερση του 1780-81 με επικεφαλής τον Tuca Amaru II.
Πριν από την μάχη του Ayacucho, είχε προηγηθεί τον Αύγουστο του ίδιου έτους μια άλλη σύγκρουση, αυτή του Junin, όπου είχε ως αποτέλεσμα την υποχώρηση των ισπανικών δυνάμεων μιας που δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν. Βρήκαν, λοιπόν, τον χρόνο να ανασυνταχθούν και να εξερευνήσουν νέους δρόμους για να παγιδεύσει τους εξεγερθέντες, κάτι που διήρκεσε αρκετό καιρό.
Ως προς την μάχη αυτή καθ’ αυτή, τώρα, έλαβε χώρα στην ομώνυμη περιοχή Ayacucho σε μια εκτεταμένη υπερυψωμένη πεδιάδα. Από την πλευρά των επαναστατών επικεφαλής των εκεί δυνάμεων ήταν ο στρατηγός Antonio Jose de Sucre —που είχε λάβει την θέση αυτή έπειτα από επιθυμία του μεγάλου τοπικού επαναστάτη Simon Bolivar— με μια δύναμη που υπολογίζεται στο περίπου μεταξύ 5.500-6.000 (Βενεζουελάνοι, Κολομβιανοί, Αργεντινοί, Χιλιανοί, καθώς και Περουβιανοί). Από την άλλη συναντάμε τον αντιβασιλέα της περιοχής Jose de la Serna που ακολουθούνταν από περίπου 7.000 στρατιώτες —με κάποιους να ανεβάζουν τον αριθμό αυτό στους 9.000— και σαφώς περισσότερα πυρομαχικά και καλύτερο εξοπλισμό.
Η σύγκρουση ξεκίνησε με τα πρώτα πυρά να πέφτουν από τους Ισπανούς, δίχως, όμως, να κάμπτουν το ηθικό των επαναστατών με τον Sucre να πηγαίνει ανάμεσά τους και να λέει: «Στρατιώτες! Η μοίρα της Νότιας Αμερικής εξαρτάται από τις σημερινές προσπάθειες· άλλη μια μέρα δόξας θα στεφθεί με την αξιοθαύμαστη επιμονή σας. Στρατιώτες! Ζήτω ο Απελευθερωτής! Ζήτω ο Bolivar, ο Σωτήρας του Περού!». Η μάχη που ακολούθησε ήταν ιδιαίτερα σκληρή και κράτησε τέσσερις πυκνές και δύσκολες ώρες.
Τελικά, οι εξεγερμένοι κατόρθωσαν να νικήσουν τον φαινομενικά καλύτερο και αρτιότερα εξοπλισμένο ισπανικό στρατό που μετρούσε περίπου 1.800-2.000 νεκρούς και χιλιάδες άλλους τραυματίες και αιχμαλώτους, εν αντιθέσει με τους αντιπάλους τους που έχασαν γύρω στους 900 άντρες.
Μετά από αυτά τα γεγονότα ακολούθησε η συνθηκολόγηση του Ayacucho, δικαιώνοντας τους αγώνες των Λατινοαμερικάνων, με τη μάχη αυτή να γιορτάζεται σήμερα με μεγάλο ενθουσιασμό από τον Περουβιανό λαό.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Battle of Ayacucho, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Ayacucho, Battle of, encyclopedia.com, Διαθέσιμο εδώ
- Battlefield of Ayacucho, whc.unesco.org, Διαθέσιμο εδώ
- Battle of Ayacucho, military-history.fandom.com, Διαθέσιμο εδώ
