Της Μαρίας Κουλούρη,
Η πορεία της ζωής μας δεν είναι ποτέ δεδομένη. Θεωρούμε την καθημερινότητά μας κουραστική τη στιγμή που τη ζούμε, όμως, την αναπολούμε νοσταλγικά όταν αυτή περνά στο παρελθόν. Γενικά, σκεφτόμαστε τι «έχουμε περάσει» και το συγκρίνουμε με το παρόν μας. Την ανασκόπηση της ζωής μιας γυναίκας, της Γκρέις Άνταμς, πραγματεύεται στο βιβλίο της Η απίθανη Γκρέις Άνταμς η Fran Littlewood που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Η Fran Littlewood είναι Βρετανίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος. Είναι παντρεμένη, έχει τρεις κόρες και ζει στο βόρειο Λονδίνο μαζί με την οικογένειά της. Για πολλά χρόνια διετέλεσε δημοσιογράφος επιχειρηματικών και οικονομικών θεμάτων στην εφημερίδα The Times έως ότου ξεκινήσει να ασχολείται με τη συγγραφή. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Δημιουργικής Γραφής στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το μυθιστόρημα Η απίθανη Γκρέις Άνταμς αποτελεί το πρώτο της συγγραφικό έργο και κυκλοφόρησε το 2023, ενώ ξεκίνησε να γράφεται το 2020. Την ελληνική μετάφραση αναλαμβάνει η πολύπειρη Ελληνίδα μεταφράστρια, Φωτεινή Πίπη.
Η Γκρέις Άνταμς είναι μια γυναίκα που ζει στο Λονδίνο, αρκετά πετυχημένη, καθώς έχει κερδίσει τον τίτλο «Γλωσσομαθής» το 2002, επειδή μιλά γαλλικά, ιαπωνικά, ρωσικά, δανικά και ισπανικά. Στη διάρκεια αυτού του διαγωνισμού γνώρισε τον σύζυγό της, ερωτεύτηκαν και έκαναν μαζί την κόρη τους. Η οικογένειά τους για πολλά χρόνια παρέμενε ενωμένη και ευτυχισμένη, ώσπου όλα άλλαξαν. Η Γκρέις χώρισε με τον σύζυγό της και η κόρη τους δεν θέλει να έχει επικοινωνία μαζί της, επειδή θεωρεί πως ο «αγαπημένος» της καθηγητής μουσικής έφυγε από το σχολείο ύστερα από παρέμβαση της μητέρας της, γι’ αυτό πλέον ζει μόνιμα μόνο με τον πατέρα της.
Στο βιβλίο γίνονται συχνά αναδρομές στο παρελθόν, ενώ η ροή του λειτουργεί με κινηματογραφικό τρόπο, αφού η ζωή της στο παρόν παραλληλίζεται με αυτή του παρελθόντος μέσα από μικρά κεφάλαια-flashbacks. Αυτά τα μικρά κεφάλαια προσδιορίζονται χρονικά από τη συγγραφέα με τους τίτλους «2002», «2012», «2015», «2019», «Τέσσερις μήνες πριν», «Τώρα» κ.ά. και εναλλάσσονται μεταξύ τους όπως εναλλάσσονται οι αναμνήσεις της Γκρέις μεταξύ τους. Το πρώτο πράγμα που συγκρίνεται με το παρελθόν είναι η σχέση με τον σύζυγό της, δηλαδή το πόσο ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι υπήρξαν αρχικά και το πώς έχουν καταλήξει χωρισμένοι στο τώρα. Το δεύτερο που συγκρίνεται είναι η επαγγελματική της πορεία, αφού στο παρελθόν η Γκρέις υπήρξε μια πολύ πετυχημένη γυναίκα, ενώ στο παρόν το αφεντικό της την απολύει ύστερα από 20 χρόνια εργασίας. Τέλος, συγκρίνεται η σχέση της με την κόρη της, με παράδειγμα τα χαρούμενα οικογενειακά γενέθλια της μικρής στο παρελθόν σε αντιδιαστολή με τα 16α γενέθλιά της στο παρόν, στα οποία δεν επιθυμεί να βρίσκεται η μητέρα της.
Η τελευταία σχέση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και υψίστης σημασίας, αφού οι λόγοι σύγκρουσης δεν είναι τόσο επιφανειακοί όσο φαίνονται αρχικά. Ο βασικός λόγος που μητέρα και κόρη έχουν ρήξη στη σχέση τους είναι ο καθηγητής μουσικής του σχολείου της, με τον οποίο η κόρη της, Λότι, είναι ερωτευμένη. Οι πολλές και αδικαιολόγητες απουσίες της Λότι, όμως, κάνουν τη Γκρέις να ανησυχεί για το παιδί της, το οποίο έχει αλλάξει λόγω αυτού του έρωτα, που δεν είναι καθόλου αθώος. Όταν η Γκρέις ενημερώνεται πως ο συγκεκριμένος καθηγητής έχει ξαναενοχλήσει μαθήτριες όπως την κόρη της, αντιδρά έντονα και μιλάει με τον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος τον απομακρύνει από το σχολικό περιβάλλον. Η Λότι, ωστόσο, δεν πιστεύει τη μητέρα της, με αποτέλεσμα την απόφασή της να την εγκαταλείψει, ώστε να μείνει με τον πατέρα της.
Η «καινούρια» Γκρέις φαίνεται χαμένη και αναζητά τη Γκρέις του παρελθόντος, εκείνη που οι άνθρωποι γύρω της σέβονταν και εκτιμούσαν, ιδιαίτερα η κόρη της. Πλέον είναι αποφασισμένη να προσπαθήσει μέχρι τέλους για να κερδίσει ξανά όλα όσα νιώθει πως χάνει μέρα με τη μέρα. Η απίθανη Γκρέις Άνταμς είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως μυθιστόρημα, καθώς η ηρωίδα του μπορεί να ταυτιστεί με κάθε γυναίκα που «ακροβατεί» ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία, προσπαθώντας να κερδίσει όσα αξίζει, μα περισσότερο απ’ όλα τον σεβασμό των ανθρώπων που αγαπά.
