Της Μαρίας Κουλούρη,
Η περίοδος της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών στη χώρα μας αποτέλεσε τομή στην πολιτική κατάσταση και Ιστορία της Ελλάδας. Ασφαλώς, ένα τόσο σημαντικό γεγονός θα επηρέαζε και την κοινωνική ζωή της χώρας, ιδίως αυτήν των νέων ανθρώπων, οι οποίοι έβλεπαν τις ελευθερίες τους να καταπατώνται η μία μετά την άλλη. Την κοινωνική ζωή των νέων κατά τον πρώτο χρόνο της Δικτατορίας περιγράφει ο Γιώργος Συμπάρδης στο βιβλίο του Πλατεία Κλαυθμώνος που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ο Γιώργος Συμπάρδης είναι γεννημένος στην Ελευσίνα το 1945, ενώ ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει στην Αθήνα και το Λονδίνο Νομικά και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και ασχολείται, παράλληλα, με τη συγγραφή. Το συγγραφικό του έργο ξεκινά με τη νουβέλα Μέντιουμ (1987), η οποία, μάλιστα, λαμβάνει διθυραμβικά σχόλια, ενώ πολλά από τα μετέπειτα έργα του λαμβάνουν τιμητικές διακρίσεις. Το μυθιστόρημά του Υπόσχεση γάμου (2012) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη) και με το Βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού Κλεψύδρα. Επίσης, το βιβλίο του Αδέρφια τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος 2019 από το ηλεκτρονικό περιοδικό Ο Αναγνώστης. Τέλος, για τη σπουδαία του προσφορά στην πεζογραφία της χώρας μας τιμήθηκε το 2013 με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη.
Το βιβλίο μέσα σε 41 κεφάλαια περιγράφει τις εμπειρίες του ήρωα σχετικά με τους ανθρώπους που συνδέθηκε ερωτικά. Η ανελευθερία του έρωτα, η ενοχοποίησή του και ο κοινωνικός ρατσισμός απέναντι στους ομοφυλόφιλους διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο μέσα στο έργο. Ο ήρωας του βιβλίου, ένας δεκαεννιάχρονος φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται στο κηπάριο της πλατείας Κλαυθμώνος, ενώ καθόταν σ’ ένα παγκάκι δίπλα σε έναν νεαρό 21 ετών, με την κατηγορία ότι προσέγγισε τον νεαρό ερωτικά. Κάτι τέτοιο ήταν αντίθετο με τα ήθη της εποχής, γι’ αυτό συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στην ασφάλεια, όμως αφέθηκαν ελεύθεροι, αφού οι κατηγορίες ήταν αβάσιμες.
Στη συνέχεια, ο συγγραφέας προχωρά σε μια αναδρομή στο παρελθόν του ήρωα και, συγκεκριμένα, στα χρόνια της εφηβείας του. Εκεί περιγράφονται τα σχολικά του χρόνια, η σχέση του με τους φίλους και τις φίλες του, αλλά και η κακή σχέση που είχε με τους γονείς του. Η τελευταία φαίνεται πως επηρεαζόταν ιδιαίτερα από τη ρήξη που υπήρχε ανάμεσα στη μητέρα του και τον πατέρα του, των οποίων οι σχέσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από κακές έως ανύπαρκτες. Επίσης, περιγράφεται η εφηβική του σχέση με μία φίλη του, τη Μιμή, η οποία αποτελεί την πρώτη του γνωριμία με τον έρωτα, μια σχέση, όμως, που χαρακτηρίζεται –μάλλον– προβληματική.
Το Πλατεία Κλαυθμώνος αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή, καθώς χαρακτηρίζεται από άρτια γραφή και ροή γεμάτη ενδιαφέρον, με αναδρομικές αφηγήσεις που εμπλουτίζουν την πλοκή και την πληρότητα του έργου. Το βιβλίο περιγράφει μοναδικά την ερωτική ζωή των νέων σε μια «σκοτεινή» εποχή, όπου ο έρωτας και η ελευθερία τιμωρούνταν βαρύτατα, αφού τα συντηρητικά ήθη της εποχής ωθούσαν αυτές τις καταστάσεις να μοιάζουν περισσότερο με «δεσμά» παρά με επιλογές των ανθρώπων. Τέλος, θα μπορούσαμε να πούμε πως το έργο αποπνέει μοναδικότητα, αφού δεν μένει στην πολιτική κατάσταση της εποχής, αλλά εστιάζει στις «ερωτικές» ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες αποτελούσαν «ταμπού» για εκείνη την περίοδο.
