Του Δημήτρη Μάνδαλου,
Οδεύοντας προς το τέλος του 2023, πιστεύω πως είναι μια γενική παραδοχή ότι ζούμε πλέον στην εποχή της τεχνολογίας. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο, τα smartphones, τις «έξυπνες» τηλεοράσεις, ακόμα και στα «έξυπνα» αυτοκίνητα, τα οποία με τη βοήθεια της τεχνολογίας οδηγούν μόνα τους, χρησιμοποιώντας αισθητήρες! Παρόμοια βήματα φαίνεται να ακολουθεί και το κράτος μας, καθώς καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να ψηφιοποιηθεί. Όλα τα Υπουργεία έχουν δημιουργήσει ιστοσελίδες, για να ενημερώνονται ευκολότερα οι πολίτες, ενώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για τον σκοπό αυτόν. Κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά γίνονται για καλό σκοπό, γιατί πράγματι η τεχνολογία έχει διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας. Αλλά στην περίπτωση του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μήπως η κατάσταση έχει ξεφύγει;
Τις τελευταίες μέρες γίνεται λόγος για την απόφαση του εν λόγω Υπουργείου να θεσπίσει την ψηφιακή μεταβίβαση ακινήτων, κάτι το οποίο, τελικά, αποφασίστηκε. Ύστερα από αρκετές διαπραγματεύσεις με τον Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Ελλάδος, εν τέλει θεσπίστηκε μια μορφή συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου και των Συμβολαιογράφων. Η διαδικασία έχει ως εξής: Αρχικά, ο Συμβολαιογράφος θα δημιουργεί έναν ψηφιακό φάκελο, από τον οποίο θα μπορεί να αντλεί όλα τα απαραίτητα έγγραφα για τη μεταβίβαση από τον ΕΦΚΑ, το Κτηματολόγιο ή την ΑΑΔΕ, ύστερα από εξουσιοδότηση των συμβαλλομένων. Στη συνέχεια, μετά τον απαραίτητο έλεγχο των εγγράφων, θα συντάσσεται το συμβόλαιο και ο Συμβολαιογράφος θα έχει τη δυνατότητα να υπογράψει ψηφιακά το αρχείο και να το αναρτήσει στην αντίστοιχη εφαρμογή, προκειμένου να επικυρωθεί η μεταβίβαση.
Η μεγάλη ανάπτυξη που έχει γνωρίσει το Υπουργείο αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον τομέα της ηλεκτρονικής μεταβίβασης ακινήτων. Μεταξύ των άλλων δυνατοτήτων που μας παρέχει το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, είναι το να κάνουμε υπεύθυνες δηλώσεις, εξουσιοδοτήσεις και γνήσιο υπογραφής, με την απλή αποστολή ενός κωδικού στο κινητό μας. Ακόμα, μέσω της εφαρμογής Gov.gr Wallet, μπορούμε να χρησιμοποιούμε την ψηφιακή μας ταυτότητα ή το δίπλωμα οδήγησης, χωρίς την ανάγκη να επιδείξουμε τα πρωτότυπα έγγραφα, ενώ μόνο με τους κωδικούς taxisnet υπάρχει η δυνατότητα να κλείνουμε ραντεβού με γιατρούς ή να υποβάλλουμε αίτηση για ηλεκτρονικό ραντεβού μέσω τηλεδιάσκεψης στα ΚΕΠ.
Φυσικά, όλα τα προαναφερθέντα αποσκοπούν στη διευκόλυνση των πολιτών. Οι ατέλειωτες ουρές για απλές διαδικασίες στις Δημόσιες Υπηρεσίες έχουν μειωθεί. Οι πολίτες που δεν διαθέτουν τον απαραίτητο χρόνο για να μεταβούν στις υπηρεσίες έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε διεργασία ηλεκτρονικά, οποιαδήποτε στιγμή, ενώ ο χρόνος αναμονής που χρειαζόταν για την έκδοση εγγράφων έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.
Από την άλλη πλευρά, το γεγονός που προσωπικά με προβληματίζει και θα έπρεπε να μας προβληματίζει όλους είναι το κατά πόσο οι τακτικές του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ωφελούν τη συλλογική ανάπτυξη της χώρας μας. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αρμόδιου Υπουργού, Δημήτρη Παπαστεργίου, η ψηφιοποίηση αποσκοπεί «στη μείωση της ταλαιπωρίας των πολιτών». Βοηθάει, όμως, πραγματικά αυτό σε μια χώρα η οποία μαστίζεται από τη ανεργία; Είναι άραγε όλοι οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες που ψηφιοποιούνται απαραίτητοι ή μήπως το εργατικό δυναμικό των Δημοσίων Υπηρεσιών πρέπει να μειωθεί, για να δοθεί έμφαση σε τεχνικό δυναμικό που θα μπορεί να «χτίσει» τα ψηφιακά Υπουργεία; Με λίγα λόγια, η τεχνολογία μπορεί να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, αλλά αυτές είναι περιορισμένες μόνο στον συγκεκριμένο χώρο, απειλώντας τους υπόλοιπους. Για παράδειγμα, η ψηφιοποίηση του κρατικού μηχανισμού δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, καθώς είναι απαραίτητη η πρόσληψη προσωπικού με γνώσεις πληροφορικής, αλλά, ταυτόχρονα, οι διοικητικοί υπάλληλοι καθίστανται αχρείαστοι, διότι η εργασία που επιτελούσαν εκτελείται πλέον μέσω διαδικτύου.
Συνοπτικά, είναι εμφανές ότι η τεχνολογία μας έχει ωφελήσει πολύπλευρα. Τα πάντα απλοποιούνται και γίνονται πιο προσιτά. Παντού, όμως, θα πρέπει να εφαρμόζεται ένα μέτρο. Όταν, λοιπόν, η τεχνολογία «απειλεί» την κοινωνία μας, συντελώντας στην αύξηση των ποσοστών ανεργίας, τότε θα πρέπει να σταματά η κυριαρχία της και να περιορίζεται μόνο στους χώρους που η συμβολή της είναι αναγκαία.
