Της Μαρίας Μπαλαούρα,
Πολλοί είναι οι επιστήμονες που επηρέασαν με τις έρευνές τους τον τρόπο που οι άνθρωποι κατανοούσαν και μελετούσαν τον κόσμο. Που βοήθησαν με τον δικό τους τρόπο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και της επιστήμης τους. Ο Johannes Kepler ήταν ένας από αυτούς τους επιστήμονες, ο οποίος έχοντας μεγάλη πιστή στο Θεό, θέλησε να εξηγήσει τον πλανητικό κόσμο και κατάφερε μέσω της μελέτης και των επιτευγμάτων του να επηρεάσει και μεταγενέστερους αστρονόμους.
Ο Kepler γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1571 στη Γερμανία. Ο πατέρας του ήταν μισθοφόρος και λέγεται πως πέθανε κατά τη διάρκεια πολέμου στην Ολλανδία, όταν ο Kepler ήταν μόλις 5 ετών και έτσι μεγάλωσε με τη μητέρα του στο πανδοχείο του παππού του. Χάρις την ευφυΐα του, κέρδισε υποτροφία το 1589 στο Πανεπιστήμιο του Tubingen. Εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένο να μελετάνε μαθήματα γύρω από τα Μαθηματικά: Αριθμητική, Γεωμετρία, Μουσική και Αστρονομία. Ο Kepler στην Αστρονομία ήταν μαθητής του Micheal Mastlin, ενός από τους κορυφαίους του είδους.
Παρά τη μεγάλη αγάπη που έτρεφε για την Αστρονομία και το ταλέντο που τον διακατείχε, ο Kepler είχε, αρχικά, άλλα σχέδια για την πορεία της ζωής του. Ο γνωστός αστρονόμος είχε πολύ δυνατή πίστη στον Θεό, τον Δημιουργό, και υποστήριζε ότι ο σκοπός του ανθρώπου, ο λόγος για τον οποίο έχει γεννηθεί, είναι για να μελετήσει και να κατανοήσει το έργο Του. Πίστευε, όπως και πολλοί Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας, πως το Σύμπαν έχει δημιουργηθεί από τον Θεό με βάση κάποιο μαθηματικό σχέδιο. Ο καθηγητής του, όμως, κατάφερε να τον πείσει να μην χειροτονηθεί και έτσι το 1594 ξεκίνησε να διδάσκει στο Γκρατς. Το 1612 έρχεται ο αφορισμός, εξαιτίας της πεποίθησης που είχε σχετικά με τη σχέση του πνεύματος με την ύλη, που δεν σύναδε με τις πεποιθήσεις της Εκκλησίας. Ο αφορισμός τον πίκρανε, αλλά δεν κλόνισε την πίστη του, αν και παρά την υψηλή κοινωνική θέση του, ως Αυτοκρατορικός Μαθηματικός, ο αφορισμός δεν άρθηκε ποτέ.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Kepler υπήρξε βοηθός του Tyge Brahe. Μετά τον θάνατό του, ο Kepler κληρονόμησε τις έρευνες του Brahe και ήταν αυτές οι μελέτες που τον βοήθησαν να υποστηρίξει τον πρώτο του «νόμο». Σύμφωνα με τον νόμο των ελλειπτικών τροχών, οι πλανήτες δεν κινούνται κυκλικά γύρω από τη γη όπως διδάσκονταν τότε, αλλά ελλειπτικά. «Μετέτρεψε το ηλιοκεντρικό σύστημα του Κοπέρνικου σε ένα δυναμικό σύμπαν με τον ήλιο να σπρώχνει ενεργά τους πλανήτες σε μη κυκλική τροχιά».
Ο δεύτερος νόμος του Kepler είναι αυτός των ίσων εμβαδών και υποστηρίζει πως κάθε πλανήτης που βρίσκεται πιο κοντά στην τροχιά του ήλιου κινείται ταχύτερα. Σύμφωνα με τον τρίτο νόμο, τον νόμο των αστρικών περιφορών, αποδεικνύεται ότι αν είναι γνωστός ο χρόνος που απαιτείται για έναν πλανήτη, για να συμπληρώσει την περιφορά του γύρω από τον ήλιο, τότε μπορεί να βρεθεί και η απόσταση αυτού του πλανήτη από τον ήλιο.
Τα πιο θεμελιώδη έργα του Kepler είναι 3: το Astronomia nova, το Harmonices Mundi και το Epitome of Copernican. Αυτά τα έργα χρησιμοποίησε και ο Νεύτωνας μετέπειτα.
Όσο δούλευε το έργο του «Αρμονία του Κόσμου», η μητέρα του, Katharina, κατηγορήθηκε για μαγεία και απευθύνθηκαν στο νομικό συμβούλιο του Tubingen για να βοηθήσει. Καθώς ο Kepler βρισκόταν μέσα στο λεωφορείο για να παρευρεθεί στα δικαστήρια, διάβαζε τη μουσική θεωρία του Vincenzo, αναφορές της οποίας υπάρχουν στο έργο του “Harmony of the World”. Τελικά, η μητέρα του αθωώθηκε.
Σε προσωπικό επίπεδο, ο Kepler ήταν παντρεμένος με την Μπάρμπαρα, η οποία όμως πέθανε και έτσι ο Kepler παντρεύτηκε το 1614 την δεύτερη γυναίκα του, τη Σουζάνα, από ανάγκη, καθώς χρειαζόταν μια γυναικεία φιγούρα για τα παιδιά του. Στο γλέντι του γάμου του, παρατηρώντας την κίνηση ενός βαρελιού, ξεκίνησε και τη μελέτη των όγκων. Τα τέλη του 1611 αποτέλεσαν τη χειρότερη περίοδο της ζωής του τόσο για την επαγγελματική του καριέρα όσο και για τη προσωπική του ζωή. Τότε πέθανε ο εφτάχρονος γιος του, γεγονός που τον έριξε πολύ ψυχολογικά, αφού σε αυτό το παιδί αναγνώριζε τον εαυτό του. Την ίδια περίοδο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Πράγα και να μετοικίσει στην Αυστρία.
‘Υστερα από σύντομη ασθένεια, επήλθε ο θάνατος του στις 15 Νοεμβρίου του 1630, σε ηλικία 58 ετών. Τάφηκε στην τοπική εκκλησία, όμως αυτή κατεδαφίστηκε κατά την περίοδο του Τριακονταετή Πολέμου και πλέον δεν σώζεται τίποτα.
Κλείνοντας, ο γνωστός μαθηματικός και αστρονόμος είχε αναφέρει την αμφισβήτησή του όσον αφορά τη σύνδεση της Αστρονομίας με την Αστρολογία, που τότε συγχεόταν. Ο Kepler είχε εργαστεί ως αστρολόγος λίγες φορές κι αυτό από ανάγκη, ενώ είχε παραδεχθεί πως αμφέβαλε για το πόσο έγκυρες ήταν οι προβλέψεις του διαβάζοντας τον ουρανό και τα άστρα. Συγκριτικά με τις συντηρητικές, θρησκευτικές του ιδεολογίες, το έργο του Kepler χαρακτηρίζεται μοντέρνο και ριζοσπαστικό, ανατρέποντας τις ιδέες της εποχής.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Johannes Kepler, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Johannes Kepler, mathshistory.st-andrews.ac.uk, Mathhistory, διαθέσιμο εδώ
