Της Παρασκευής Κωστίνου,
333 π.Χ.: Η μάχη της Ισσού μεταξύ του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Δαρείου θεωρείται αποφασιστικής σημασίας, γιατί κατάφερε ο Μακεδόνας στρατηλάτης να καταλάβει και τη Μικρά Ασία, με αποτέλεσμα την τελική εδραίωση της θέσης του στην Ανατολή. Η μάχη δόθηκε στο στενό πέρασμα που διαμορφώνεται μεταξύ του όρους Αμανός και του Ισσικού κόλπου.
Αμέσως μετά τη νίκη στον Γρανικό ποταμό (334 π.Χ.), ο Μέγας Αλέξανδρος κατευθύνθηκε προς το Γόρδιο, ενώ είχε ήδη κατακτήσει τις Σάρδεις και τη Φρυγία και έτσι ολοκλήρωσε τις κατακτήσεις του στη Μικρά Ασία. Τότε αποφάσισε να στραφεί προς τη Συρία. Στο Γόρδιο στρατοπέδευσε ο στρατός όλο τον χειμώνα και ο Μέγας Αλέξανδρος, σύμφωνα με τις πηγές, έκοψε ή έλυσε τον Γόρδιο δεσμό, που βρισκόταν σε μία άμαξα στην ακρόπολη της πόλης και ήταν αφιέρωμα του οικιστή της Φρυγίας, τον μυθικό Γόρδιο. Αυτό ο Αλέξανδρος το θεώρησε θεϊκό σημάδι και προχώρησε σε ευχαριστίες και θυσίες προς τους θεούς.
Σταδιακά ο Δαρείος προετοιμάζει στρατό για να επιτεθεί στον Αλέξανδρο, αλλά αντιμετωπίζει ορισμένα προβλήματα με την αρχηγία του στρατού του, μετά τον θάνατο του Μέμνονα, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Γρανικού. Τότε αποφασίζει να διοριστεί ο ίδιος αρχιστράτηγος. Σύμφωνα με τις πηγές, ο Δαρείος συγκέντρωσε έναν τεράστιο στρατό, κάτι που είναι αδύνατο μετά την μεγάλη ήττα του στη μάχη του Γρανικού. Στον στρατό του Δαρείου υπήρχαν και Έλληνες μισθοφόροι, γύρω στους 10.000, με βάση τους αρχαίους συγγραφείς. Μαζί με τον στρατό, ο Δαρείος πήρε και την οικογένειά του.
Ο Δαρείος στρατοπεδεύει στους Σωχούς της Ασσυρίας, μέρος πρόσφορο για έναν τόσο μεγάλο στρατό. Ο αντίπαλός του, όμως, προσπαθεί να συνέλθει από μία ασθένεια, οπότε ο Δαρείος αλλάζει γνώμη και μετακινεί τον στρατό προς την Κιλικία. Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξανδρος έχοντας συνέλθει, είχε πληροφορηθεί για την άφιξη του Δαρείου στην πεδιάδα των Σώχων και προετοιμάζεται για επίθεση. Παράλληλα, καταλαμβάνει την πόλη της Ισσού, αφήνει εκεί τους τραυματισμένους του στρατιώτες και συνεχίζει προς την πεδιάδα των Σώχων, κοντά στην Αλεξανδρέττα. Μια καταρρακτώδης βροχή, όμως, καθυστερεί τον μακεδονικό στρατό.
Ταυτόχρονα φτάνει και ο Δαρείος, ο οποίος όμως παγίδευσε στην ουσία μόνος του τον στρατό του σε ένα αρκετά στενό πέρασμα μεταξύ του όρους Αμανός και της θάλασσας. Αμέσως πληροφορείται ο Αλέξανδρος ότι ο Δαρείος βρίσκεται ακριβώς πίσω του. Παρόλο που μένει έκπληκτος αναλαμβάνει κατευθείαν δράση. Οργανώνει το στράτευμά του κατάλληλα για μάχη χωρίζοντάς το δεξιά και αριστερά, δηλαδή προς τη μεριά του βουνού στα δεξιά και της θάλασσας προς αριστερά. Τη δεξιά πλευρά της φάλαγγας είχε αναλάβει ο ίδιος ο Αλέξανδρος, ενώ την αριστερή ο Παρμενίων. Μεταξύ των δύο αντιπάλων βρισκόταν ο ποταμός Πίναρος. Ο Δαρείος, από την άλλη, είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις του αντιπάλου του και θέλησε να δώσει βαρύτητα στο ιππικό του. Ο στρατός του είχε παραταχθεί από τα παράλια έως τους πρόποδες του βουνού. Επίσης, ο περσικός στρατός κατασκεύασε φράχτες από πασσάλους κατά μήκος του ποταμού για να είναι ευκολότερο το πέρασμα.
Ο Αλέξανδρος ξεκίνησε αιφνιδιαστικά την επίθεσή του, περνώντας πρώτος στην απέναντι όχθη του ποταμού. Χτύπησαν τους Έλληνες μισθοφόρους του Δαρείου, που βρίσκονταν στα αριστερά και κατάφεραν να διεισδύσουν στο κέντρο του αντίπαλου στρατεύματος, διότι υποχώρησε το στράτευμα. Ο Αλέξανδρος κατευθύνθηκε προς τον Δαρείο, που βρισκόταν στο κέντρο του στρατεύματος και τον κυνήγησε. Τελικά ο Δαρείος τράπηκε σε φυγή, αφήνοντας την οικογένειά του, η οποία αιχμαλωτίστηκε. Μεγάλο μέρος του υπόλοιπου στρατού προσπάθησε να δραπετεύσει, ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον. Η λεία της μάχης αυτής ήταν πολύ μεγάλη, διότι, πέρα από την αιχμαλωσία της οικογένειας του Δαρείου, ο Αλέξανδρος πήρε τη βασιλική άμαξα που περιείχε πολύτιμα αντικείμενα, την πανοπλία του Δαρείου και 3.000 τάλαντα.
Αναμφισβήτητα οι απώλειες και για τις δύο πλευρές ήταν τεράστιες. Παρόλα αυτά, η νίκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν εξαιρετικής σημασίας, γιατί αρχικά καταρράκωσε το ηθικό των Περσών. Στη συνέχεια, όμως, κατέλαβε τη Φοινίκη, την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη και κατάφερε έτσι να εδραιώσει τον έλεγχο σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η Μάχη της Ισσού, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Η μάχη της Ισσού (333 π.Χ.): Ο θρίαμβος του Μεγάλου Αλεξάνδρου επί του Δαρείου, protothema.gr, Διαθέσιμο εδώ
