Του Λόρεντς Κοβάτσι,
Έχοντας περάσει 2 εβδομάδες από την εκλογική αναμέτρηση των επαναληπτικών Περιφερειακών και Δημοτικών εκλογών που διεξήχθησαν στις 15 Οκτωβρίου, παρατηρούνται προσπάθειες για μια συνολική αποτίμηση του αποτελέσματος της κάλπης για την επόμενη μέρα της πολιτικής ζωής της χώρας. Έναν τέτοιον δείκτη και ποσοτικό εργαλείο, που χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό για τη σφυγμομέτρηση της «κοινής γνώμης», αποτελούν και οι δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με τις πρόσφατες ενδείξεις της Opinion Poll και της Metron Analysis, αυτό που έκδηλα αποτυπώνεται είναι ότι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη κατέχει με μεγάλη διαφορά και χωρίς ιδιαίτερο ανταγωνισμό από ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. την κυρίαρχη θέση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Πιο συγκεκριμένα, παρατηρείται να υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο κόμμα του Μητσοτάκη και του Κασσελάκη, το οποίο κυμαίνεται από 24 έως 18 ποσοστιαίες μονάδες, όπου η Νέα Δημοκρατία αποσπά το 38% της εκτίμησης ψήφου των ερωτηθέντων, ενώ σε αρκετά χαμηλά επίπεδα βρίσκονται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με 15.2% και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με 13.4%. Βέβαια, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς και τα αποτελέσματα των Βουλευτικών Εκλογών νωρίτερα στις 21 Μαΐου, με τη συντριπτική νίκη και την ανανέωση της θητείας του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αποκρυσταλλώνουν και τη θέση του κόμματός του στην πολιτική πρωτοκαθεδρία για τα επόμενα χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναπαυτεί και να μην προνοήσει για ουσιαστικά και ευεργετικά νομοθετικά μέτρα και πρωτοβουλίες, αλλά αντιθέτως, οφείλει να παρέχει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι μετά και την εκλογή νέου Προέδρου στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, παρατηρείται μια μείωση των ποσοστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ταυτόχρονη μετατόπιση των ψηφοφόρων του στο κόμμα του Ανδρουλάκη και του Κουτσούμπα. Οι δημοσκοπήσεις, ξεκάθαρα, αναδεικνύουν μια συσσωρευμένη αρνητική εικόνα για τον Στέφανο Κασσελάκη ως πολιτικό αρχηγό, δεδομένου ότι μόλις το 25% εκφέρει θετική γνώμη στο πρόσωπό του, και η μεγάλη πλειοψηφία του 65% τον αξιολογεί με αρνητικό πρόσημο. Αυτό έρχεται να προστεθεί στο ήδη βεβαρυμμένο κλίμα στο εσωτερικό του κόμματος, εξαιτίας της οξυμένης αντιπαράθεσης λόγω των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη καινούριου αρχηγού και της αδυναμίας άσκησης Αντιπολίτευσης από τον ίδιο.
Από την άλλη πλευρά, το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη σημείωσε μια μικρή ανοδική πορεία, που φάνηκε πιο ευδιάκριτα με τη νίκη του Χάρη Δούκα στον δεύτερο γύρο των Δημοτικών Εκλογών στον Δήμο Αθηναίων, έναντι του Κώστα Μπακογιάννη. Όμως, η εξέλιξη αυτή δεν είναι ικανή από μόνη της να δημιουργήσει τις δυναμικές εκείνες που θα δώσουν μια περαιτέρω ώθηση στο κόμμα, ώστε να αποτελέσει μια πολιτική δύναμη που θα ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο και αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου. Απαιτεί, ταυτόχρονα, και την υιοθέτηση ενός πιο ολοκληρωμένου μεταρρυθμιστικού σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικής, με ξεκάθαρη πολιτική στάση σε ζητήματα που άπτονται όλων των τομέων του δημόσιου βίου, ειδικά σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης.
Όσον αφορά την καταλληλότητα των πολιτικών αρχηγών για την ανάληψη του ρόλου του Πρωθυπουργού, ο Μητσοτάκης καταλαμβάνει την πρώτη θέση με 40%, αφήνοντας πίσω κατά πολύ τον Κασσελάκη με 7% και τον Ανδρουλάκη με 6%, τονίζοντας τόσο την εμπιστοσύνη που υπάρχει τη δεδομένη χρονική στιγμή στον νυν Πρωθυπουργό, όσο και την «έλλειψη» εναλλακτικής απάντησης, αφού το 29% δηλώνει ότι δεν προτιμάει γενικά κανέναν πολιτικό ηγέτη. Τα φλέγοντα ζητήματα της οικονομίας και της ακρίβειας, που μαστίζουν τον ελληνικό λαό, καλείται να διαχειριστεί και να εστιάσει την στρατηγική του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει. Προϋποθέτει σε έναν βαθμό από τον ίδιο να μπορέσει να τιθασεύσει φαινόμενα υπεροψίας και έπαρσης στο εσωτερικό της κυβερνητικής σύνθεσης.
Επιλογικά, καθίσταται σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία, αδιαμφισβήτητα, συνιστά την κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα μας, με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να βρίσκονται σε μια συγκρουσιακή πορεία, τόσο στο εσωτερικό τους όσο και μεταξύ τους. Δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο δυναμικές, οι οποίες καθιστούν δυσχερή, αν όχι ακατόρθωτη, τη λειτουργία των κομμάτων της Αντιπολίτευσης για ουσιαστική και επαρκή κριτική των κυβερνητικών πεπραγμένων. Απαιτείται, και λόγω των εθνικών και των διεθνών εξελίξεων, να ανασυγκροτήσουν τα προγράμματά δράσης τους, ενώ η Κυβέρνηση να σταθμίσει τις ανάγκες των πολιτών, παρέχοντας ουσιώδεις πράξεις, και όχι «αερολογίες».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Δημοσκοπήσεις: Αδύναμη αντιπολίτευση, (ξανά) κυρίαρχος Μητσοτάκης, Σοφία Γιάννακα, iefimerida.gr, διαθέσιμο εδώ
- Δημοσκοπήσεις: Πολλαπλά μηνύματα σε Μητσοτάκη από την κυριαρχία της ΝΔ στο πολιτικό σκηνικό, Πένυ Αβραμίδη, parapolitika.gr, διαθέσιμο εδώ
- Στον απόηχο της δημοσκόπησης: Απόλυτος κυριάρχος ο Μητσοτάκης – Δεν πείθει ακόμα ο Κασσελάκης – «Τζαρτζαρίσματα» στην Αριστερά, newpost.gr, διαθέσιμο εδώ
