Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
1941: Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ενός από τα μεγαλειωδέστερα μνημεία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, το Εθνικό Μνημείο του Όρους Ράσμορ ή όπως μπορεί να το έχετε στο μυαλό σας το μνημείο των τεσσάρων Προέδρων, που βρίσκεται στην οροσειρά των Μαύρων Λόφων, στη Νότια Ντακότα.
Η ονομασία του όρους φαίνεται να προήλθε από τον Αμερικανό δικηγόρο Charles E. Rushmore, ο οποίος, το 1885, περνούσε από την περιοχή και αντικρίζοντας το όρος ρώτησε κάποιον από τους ντόπιους ποιο ήταν το όνομά του, για να λάβει την απάντηση πως δεν είχε κάποιο όνομα. Έκτοτε, το όρος φέρει τιμητικά το όνομά του. Η φύση του όρους έμελλε να πάρει διαφορετική τροπή τη δεκαετία του 1920, πιο συγκεκριμένα το 1923, όταν ο ιστορικός Doane Robinson διατύπωσε τη σκέψη του για να δημιουργηθεί ένα μνημείο με διάσημες προσωπικότητες ιθαγενών Αμερικανών, αλλά έδειξε ως τόπο την περιοχή του Custer State Park.
Την ιδέα αυτή εξέλιξε ο γλύπτης Gutzon Borglum, καθώς ήταν αυτός που ανέλαβε την εκπόνηση του έργου. Μόλις αντίκρισε το σημείο που πρότεινε ο Robinson διαφώνησε, διότι ο βράχος εκεί ήταν ήδη αρκετά διαβρωμένος και εξ αυτού ιδιαίτερα ασταθής. Για τον λόγο αυτόν, προέκρινε το Όρος Ράσμορ που διέθετε συμπαγή βραχώδη επιφάνεια από γρανίτη, ενώ αυτός ήταν, επίσης, που πρότεινε και την απεικόνιση των τεσσάρων προτομών των Προέδρων που σφράγισαν τα πρώτα 150 χρόνια της χώρας.
Οι Πρόεδροι που επιλέχθηκαν, τελικά, ήταν οι Τζορτζ Ουάσιγκτον, Τόμας Τζέφερσον, Αβραάμ Λίνκολν και Θίοντορ Ρούσβελτ, με τον καθένα τους να έχει διαφορετική συμβολή για την πορεία των Η.Π.Α. Η πρώτη επιλογή, όπως είναι λογικό, σχετίζεται με το γεγονός ότι υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος της Αμερικής, θέτοντας τις ισχυρές βάσεις για τη μετέπειτα πορεία της. Έπειτα, ο Τζέφερσον (3ος κατά σειρά στο ύπατο αξίωμα) συνδέθηκε με τη συνοριακή επέκταση, καλύπτοντας ένα μεγάλο μέρος της ηπείρου. Ο 16ος Πρόεδρος, Αβραάμ Λίνκολν, επιλέχθηκε για την προσπάθειά του να διατηρήσει τη συνοχή του κράτους κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Τέλος, ο Ρούσβελτ (26ος) είναι αυτός που κατόρθωσε να αναδείξει την Αμερική σε παγκόσμια υπερδύναμη.
Ύστερα από όλον αυτόν τον σχεδιασμό, το μόνο που έμενε ήταν να ξεκινήσουν οι εργασίες για την κατασκευή του μεγαλόπνοου μνημείου, κάτι που έγινε μόλις το 1927. Το υψηλό κόστος, όμως, των εργασιών προκάλεσε σοβαρές καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του έργου, με τις κεφαλές των Προέδρων να ολοκληρώνονται σταδιακά από το 1934 με 1939. Ωστόσο, δεν ακολουθήθηκε ο αρχικός προγραμματισμός που προέβλεπε την απεικόνισή τους μέχρι το σημείο της μέσης, κάτι που πραγματοποιήθηκε, εν μέρει, μόνο για τον Ουάσιγκτον, με τους υπόλοιπους να αναπαριστώνται μέχρι το σημείο του πηγουνιού.
Το πολυδάπανο έργο έμελλε να ολοκληρωθεί το 1941, την ημέρα που το ημερολόγιο έγραφε 31 Οκτωβρίου. Η κάθε κεφαλή είχε μέγεθος 18 μέτρων, ενώ το όρος εκτείνεται περίπου στα 1.700 μέτρα. Σήμερα δέχεται ετησίως εκατομμύρια επισκέπτες, αποτελώντας έναν σταθερό μάρτυρα της ιστορίας των Η.Π.Α.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Mount Rushmore National Memorial, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Why These Four Presidents?, nps.gov, Διαθέσιμο εδώ
- The heartbreaking, controversial history of Mount Rushmore, nationalgeographic.com, Διαθέσιμο εδώ
- Mount Rushmore, history.com, Διαθέσιμο εδώ
