Του Ναπολέοντα Γρίβα,
Ήταν 27 Μαΐου του 2019, όταν η FC Union Berlin έδινε ραντεβού με την ιστορία. Έχοντας αναδειχθεί ισόπαλη στον πρώτο αγώνα στη MHPArena (έδρα Στουτγάρδης) με αντίπαλο τη Στουτγάρδη και σκορ 2-2, υποδεχόταν στο κατάμεστο Stadion An der Alten Försterei την αντίπαλό της στα πλαίσια των μπαράζ που «δίνουν» στον νικητή του μία θέση στη Bundesliga. Σαφώς, το σκορ του πρώτου αγώνα έδινε ένα μικρό προβάδισμα στους Βερολινέζους, λόγω της ισχύος του κανόνα των εκτός έδρας γκολ, ωστόσο η σημαντική διαφορά ποιότητας έγερνε, αδιαμφισβήτητα, την πλάστιγγα υπέρ της αντιπάλου της.
Δύο ώρες, όμως, μετά τη σέντρα του αγώνα ήδη το Stadion An der Alten Försterei φλεγόταν. Η Union βρισκόταν στη Bundesliga, χάρη στο 0-0 του δεύτερου αγώνα. Εκστασιασμένοι οι οπαδοί της ομάδας εισέβαλαν μαζικά στον αγωνιστικό χώρο, σπεύδοντας να αγκαλιάσουν, μερικοί εξ αυτών, τους παίκτες-ήρωες της ομάδας τους, ως μια ελάχιστη πράξη ένδειξης ανταπόδοσης των ευχαριστηρίων για τις μυθικές στιγμές που τους χάρισαν. Ποιος να έλεγε πως η ομάδα των Mario Gomez και Benjamin Pavard θα υποτασσόταν στο ψυχικό σθένος της διψασμένης και αποφασισμένης για την άνοδο Union. Το πάθος και η έντονη αυταπάρνηση, που στους δύο αυτούς αγώνες οι γηπεδούχοι επέδειξαν, ήταν τα κύρια συστατικά αυτής της επιτυχίας, αλλά και επί της ουσίας η πρώτη πραγματικά μεγάλη στιγμή με την ομάδα του προπονητή-αναμορφωτή της, Urs Fischer, η οποία αποτέλεσε τον προθάλαμο για τις μελλοντικές επιτυχίες του συλλόγου, με αυτόν φυσικά στον πάγκο!
Όμως, όπως κάθε αρχή και δύσκολη, έτσι και το ξεκίνημα της Union στη Bundesliga μόνο εύκολο δεν θα μπορούσε να είναι. Από την εκκίνηση κιόλας του πρωταθλήματος ήταν εμφανές πως σε επίπεδο ατομικής, αγωνιστικής ποιότητας υστερούσε έναντι των ανταγωνιστών της στη δύσκολη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού. Όσο, όμως, υστερούσε σε ποιότητα, άλλο τόσο παρουσιαζόταν συμπαγής και προσηλωμένη στο πλάνο του, κατά γενική ομολογία, πολύ έξυπνου προπονητή της. 12ός της παίκτης αποτελούσε, ακόμη και σε κάποια περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού, η εξέδρα της, η οποία ήταν η κινητήρια δύναμή της. Η καυτή ατμόσφαιρα που στους εντός έδρας αγώνες δημιουργούσε, σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα των αθλητών της, μετέτρεψαν το Stadion An der Alten Försterei σε μία έδρα αφιλόξενη προς τους αντιπάλους της. Πρώτο «θύμα» της υπέπεσε η Borussia Dortmund, η οποία ηττήθηκε με σκορ 3-1 και αποτέλεσε την πρώτη νίκη των Βερολινέζων σε επίπεδο Bundesliga, ενώ 84 μέρες μετά νίκησε με 2-0 και την τότε πρωτοπόρο Borussia Mönchengladbach, εκτροχιάζοντάς την από το νικηφόρο σερί της και, εν συνεχεία, από την 1η θέση. Στα highlights της πρώτης της σεζόν σίγουρα συγκαταλέγεται και η νίκη στο ντέρμπι του Βερολίνου, κόντρα στη μισητή Hertha Berlin, μία νίκη που αποτέλεσε μία διαδικασία παράδοσης-παραλαβής ως προς την ομάδα που έχει τα ηνία στη γερμανική πρωτεύουσα. Το τέλος της σεζόν την βρήκε 11η και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως παιχνίδι της μοίρας πως το δεύτερο φαβορί για υποβιβασμό στην αρχή της σεζόν, την 34η και τελευταία αγωνιστική νίκησε και υποβίβασε τη Fortuna Düsseldorf, η οποία έκτοτε δεν έχει επιστρέψει.
Η καλύτερη του αναμενόμενου πορεία της ομάδας την πρώτη της σεζόν στη μεγάλη κατηγορία δημιούργησε προσδοκίες και η διοίκηση από πλευράς της φρόντισε στην περαιτέρω στελέχωσή της, δίνοντας έμφαση στην απόκτηση Γερμανών ποδοσφαιριστών, τόσο νεαρών και ελπιδοφόρων όσο και έμπειρων και συνηθισμένων στις απαιτήσεις της κατηγορίας. Οι μεταγραφές, στην πλειονότητά τους, βοήθησαν σημαντικά και ήταν καταλυτική η συμβολή τους στη διαμόρφωση της πεποίθησης πως αυτή η ομάδα έχει τα φόντα να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από την παραμονή, απλώς, στην κατηγορία. Η μεταγραφή του Knoche βελτίωσε σημαντικά την ανασταλτική της λειτουργία, ενώ ο Gießelmann από τα άκρα, έχοντας ρόλο fullback στο 3-5-2, αποτελούσε διαρκή απειλή για τις αντίπαλες άμυνες με τα συνεχή ανεβάσματά του. Ο τριανταδιάχρονος τότε Kruse, ο οποίος συνέθεσε ένα πολύ καλό επιθετικό δίδυμο με τον Awoniyi στην κοινή τους περίοδο στον σύλλογο, αναδείχθηκε σε έναν πραγματικό ηγέτη για την ομάδα τόσο στο εντός γηπέδου όσο και στα αποδυτήρια.
Η νέα σεζόν έβρισκε την Union να είναι σταθερά εντός οκτάδας καθ’ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, χάρη στο «κάστρο» της. Η δύναμη της έδρας ήταν τόσο μεγάλη, με συνέπεια σε σύνολο 17 εντός έδρας αγώνων να μετράει μόλις μία ήττα(!), υψώνοντας «τείχος» στους επισκέπτες της! Η πολύ καλή της παρουσία την αγωνιστική περίοδο 2020-2021 επισφραγίστηκε με την κατάληψη της 7ης θέσης, που οδηγούσε στο Uefa Europa Conference League, χάρη στη νίκη επί της RB Leipzig στο τελευταίο λεπτό της σεζόν με το γκολ του Kruse, κάνοντας τους 2.000 (περιορισμένος αριθμός οπαδών λόγω COVID) παρευρισκόμενους οπαδούς της να παραληρούν!
Ο δρόμος προς τη δόξα και την ποδοσφαιρική αναγνώριση είχε ήδη ανοίξει διάπλατα για την Union. Η νοοτροπία της, καθώς και η τακτική συνέπεια των παικτών της, επέτρεπε στους οπαδούς της να ονειρεύονται κάτι ακόμα μεγαλύτερο… που πράγματι ήρθε! Η διαρκής αγωνιστική βελτίωση έφερε την ομάδα τη σεζόν 2021-2022 να διεκδικεί μέχρι τέλους το όνειρο της τετράδας, που εξασφαλίζει την παρουσία στους ομίλους του Champions League, δείγμα της σημαντικής δυναμικής που είχε αποκτήσει. Αφήνοντας πίσω τη γλυκόπικρη γεύση και τη μερική απογοήτευση που δημιούργησε η κατάληψη της 5ης θέσης, τερματίζοντας μόλις έναν βαθμό πίσω από την 4η Leipzig, η νέα σεζόν ξεκίνησε εντυπωσιακά με τις καλές της εμφανίσεις να την έχουν οδηγήσει στη 2η θέση πριν τη διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν, πλέον, σαφές πως η είσοδος στην τετράδα δεν αποτελούσε ένα όνειρο απατηλό, αλλά έναν εφικτό, παρότι καθόλου εύκολο, στόχο. Οι νεοαποκτηθέντες της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου Juranovic, Roussillon και Laïdouni προσέφεραν σημαντική βοήθεια –ο καθένας με τον τρόπο του– και, αδιαμφισβήτητα, η είσοδος της ομάδας στην τετράδα έφερε την υπογραφή τους. Τερματίζοντας μόλις εννέα βαθμούς πίσω από την… αιώνια πρωταθλήτρια Bayern Munich, είναι εμφανής η σε βάθος πενταετίας μετεξέλιξη αυτής της ομάδας από τα άδυτα και τη μετριότητα της δεύτερης κατηγορίας στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Λένε πως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός, καθώς το ταξίδι της Union προς τη δόξα υπήρξε μακρύ και δύσκολο. Αλλά δεν είναι πραγματικά εντυπωσιακό, αν όχι συγκινητικό, το γεγονός πως όταν η ομάδα χρεοκόπησε, το 2004 οι οπαδοί της συγκέντρωναν χρήματα δωρίζοντας αίμα, ενώ το 2007 οι ίδιοι ανέλαβαν την ανακατασκευή του σταδίου της ομάδας τους; Τα δάκρυα ορισμένων οπαδών της έξω από το Santiago Bernabeu, όπου έχουν μεταβεί για να παρακολουθήσουν τον αγώνα της, μέχρι πρόσφατα άγνωστης στο ευρύ κοινό, ομάδας τους για το Champions League κόντρα στη «Βασίλισσα» Real, νομίζω δίνουν εμφατικά την απάντηση. Ο ρομαντισμός του ποδοσφαίρου!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Football transfers, rumours, market values and news | Transfermarkt, διαθέσιμο εδώ
- FC Union Berlin: The Story of Fans Who Bled To Save Their Team, linkedin.com, διαθέσιμο εδώ
