Του Κωνσταντίνου Μπαρτζώκα,
Το ταξίδι με το τρένο είναι παρεξηγημένο στην Ελλάδα. Έχουμε ένα τόσο κακό σιδηροδρομικό σύστημα, το οποίο ίσως το προτιμάμε κάποιοι από τα λεωφορεία, αλλά και πάλι δεν είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Καθυστερήσεις, αργή ταχύτητα και πρόσβαση μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας. Οπότε ένα ταξίδι με τρένο δεν είναι κάτι που εύκολα θα σκεφτόταν ο μέσος Έλληνας ή η μέση Ελληνίδα να δοκιμάσει, ειδικά στο εξωτερικό, όπου όλα φαντάζουν πιο μεγάλα και αβέβαια. Και, πράγματι, οι Έλληνες δεν κάνουμε καθόλου backpacking ούτε στην Ελλάδα, πόσο μάλλον στο εξωτερικό. Ωστόσο, είναι μια μοναδική εμπειρία με την οποία βιώνεις το ταξίδι σου αλλιώς.
Η Ελβετία είναι το ιδανικό μέρος για να ταξιδέψεις με τρένο. Υπήρξαν πολλές κρατικές πρωτοβουλίες για επένδυση στον σιδηρόδρομο. Αλλά επίσης, λόγω του ότι υπάρχουν πολλά δύσβατα μέρη λόγω των βουνών, ήταν ένας παράγοντας να αναπτυχθεί ένα αποτελεσματικό δίκτυο μετακινήσεων για τους ανθρώπους. Και αυτός είναι και ένας λόγος επίσης που υπάρχει ενότητα μεταξύ των ανθρώπων στην Ελβετία, παρόλο που ομιλούνται τέσσερις γλώσσες και υπάρχουν τόσες κουλτούρες. Οπότε σημαίνουν πολλά παραπάνω για την ελβετική κοινωνία τα τρένα.
Μία καλή επιλογή να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι του είναι το Μιλάνο, επειδή είναι κοντά στην Ελβετία και μπορεί να βρει φθηνά αεροπορικά. Όσο προχωράς προς τη Λίμνη Como και περνάς από Domodossola, αρχίζει το τοπίο να αλλάζει εντελώς, βρίσκεσαι στις Άλπεις. Και μετά, όταν είσαι κάπου μέσα στα τούνελ και βγαίνεις και ξαναμπαίνεις πολύ γρήγορα στο επόμενο, αλλά έχει προλάβει να πάρει το μάτι σου μια γρήγορη ματιά από τις πλαγιές και εύχεσαι να μην υπήρχαν αυτές οι σήραγγες και χτυπάει το κινητό σου και λέει «Καλώς ήρθατε στην Ελβετία. Δεν ισχύει το roaming εδώ, θα πληρώνεις 7 ευρώ τη μέρα». Και ανυπομονείς που το βλέπεις αυτό (όχι για το roaming, αλλά για το ότι είσαι στην Ελβετία). Και μετά βγαίνεις από τα τούνελ και είσαι στις βουνοπλαγιές και απολαμβάνεις την υπέροχη θέα, ενώ βρίσκεσαι σε ένα καινούριο μισοάδειο τρένο.
Το χαρακτηριστικό των ελβετικών τρένων είναι ότι έχουν πολλά δρομολόγια και για όλους τους προορισμούς. Είναι τόσο δικτυωμένη χώρα, όπου ακόμα και ένα τυχαίο χωριουδάκι με πεντακόσιους κατοίκους έχει δρομολόγια κάθε μισή ώρα (ίσως υπερβολή, αλλά πράγματι υπάρχουν πολλά δρομολόγια). Οπότε μπορείς να πας παντού πολύ εύκολα και γρήγορα.
Φτάνεις στη Βέρνη, η οποία δεν είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας, παρόλο που είναι η πρωτεύουσα. Είναι όμως πανέμορφη, με πολλά παραδοσιακά κτίρια. Μπορείς να πας στην παλιά πόλη, σε διάφορα μουσεία (έχει πολλά!), στο πάρκο Rosengarten, από το οποίο έχεις θέα σε όλη την πόλη, με τις Άλπεις στο βάθος ή να κολυμπήσεις στο ποτάμι Aare, αν πας καλοκαίρι. Είναι από τις λίγες πόλεις στην Ευρώπη όπου μπορείς να κολυμπήσεις στο ποτάμι μέσα στην πόλη και το νερό είναι καθαρότατο, μιας και έρχεται κατευθείαν από τα βουνά. Γι’ αυτόν το λόγο μπορεί να έχει και μια γαλακτώδη υφή, εξαιτίας του παγετώνα.
Κοντά στη Βέρνη βρίσκονται δύο λίμνες, η Thunersee και η Brienzersee. Πανέμορφη περιοχή με πόλεις όπως το Thun, Spiez και φυσικά το Interlaken! Υπάρχουν αξιοθέατα, μουσεία κτλ., αλλά το να περπατάς στους δρόμους και να βλέπεις τα επιβλητικά βουνά στο βάθος είναι το κάτι άλλο. Υπάρχουν και πολλές δραστηριότητες αν ενδιαφέρεται κανείς, όπως πτώση με αλεξίπτωτο, κανό στη λίμνη κτλ.
Δεν είναι εύκολο να δει κανείς όλη τη χώρα με μια γύρα, χωρίς να πάει μπρος πίσω γιατί υπάρχουν πολλά μέρη, θα κοιτάξεις αυτά που σου αρέσουν περισσότερο. Μπορείς να πας προς Γενεύη, Λοζάνη ή προς Ζυρίχη, Luzern, Βασιλεία. Η δεύτερη διαδρομή, μέσω Andermatt, είναι μαγευτική, είναι σαν να είσαι σε παραμύθι. Περνάς ανάμεσα από τα βουνά και υπάρχουν και τρένα που έχουν και γυάλινη οροφή!
Είναι μοναδική η εμπειρία του τρένου στην Ελβετία, αλλά παράλληλα είναι και πανάκριβη, όπως το οτιδήποτε στην Ελβετία. Μία εναλλακτική που βγαίνει πιο οικονομικά είναι το interrail, στο οποίο μπορείς για διάφορες μέρες να πάρεις όσα τρένα θες στην Ευρώπη και είναι ιδανικό για όσους θέλουν να κάνουν backpacking στην Ευρώπη. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει ένα τέτοιο εισιτήριο δωρεάν για τα άτομα που είναι δεκαοχτώ χρονών.
Ίσως να μην είναι για όλους ένα τέτοιο ταξίδι backpacking, αλλά κατά τη γνώμη μου όλοι αξίζει να το δοκιμάσουν. Και έχει αμέτρητα οφέλη. Το ότι βγαίνεις από τη ζώνη άνεσής σου και κάνεις κάτι που φαίνεται επικίνδυνο στην αρχή, αλλά στη συνέχεια συνειδητοποιείς πόσο πιο απλά λειτουργούν τα πράγματα, μαθαίνεις να ζεις με τα απολύτως απαραίτητα πράγματα μόνο και βλέπεις στην πράξη ότι δεν χρειάζεσαι πολλά στην τελική για να επιβιώσεις. Γνωρίζεις τόσο κόσμο και μαθαίνεις πράγματα από αυτούς, σε επηρεάζουν, μαθαίνεις να τους εμπιστεύεσαι. Υπάρχουν πάρα πολύ περισσότεροι που δεν θέλουν να σε βλάψουν, από αυτούς που θέλουν. Είναι, επίσης, έμπνευση και μια ευκαιρία για περισυλλογή, να βρεις τι θες να κάνεις στη ζωή σου. Ειδικά ως αναποφάσιστος νέος το χρειάζεσαι αυτό. Εγώ επέστρεψα θέλοντας διαφορετικά πράγματα. Και τέλος, βλέπεις εξαιρετικά, μοναδικά μέρη και κάτι πολύ σημαντικό, παρατηρείς τη διαδρομή από το παράθυρο, βλέπεις τη φύση, βιώνεις την απόσταση που χρειάζεται για να φτάσεις κάπου σε πραγματικό χρόνο και όχι όπως το αεροπλάνο που εμφανίζεσαι κατευθείαν στον προορισμό σου ως διά μαγείας. Είναι σίγουρα μια αξέχαστη εμπειρία και πρέπει ο κόσμος να βάλει περισσότερο ταξίδι στη ζωή του και λιγότερο καταναλωτισμό.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- DiscoverEU, Ευρωπαϊκή Ένωση, youth.europa.eu, διαθέσιμο εδώ
- Unlock Europe with 1 rail Pass, Interrail, διαθέσιμο εδώ
