Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Ο πρώτος γύρος των Aυτοδιοικητικών Eκλογών έληξε, επιβεβαιώνοντας την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη: Ο χάρτης βάφτηκε, σχεδόν εξ ολοκλήρου, γαλάζιος και στις 15 Οκτωβρίου αναμένεται να μπουν οι τελευταίες πινελιές. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, εν συνόλω, χάνει από την παγιωμένη λογική αντιμετώπισή της εκ μέρους των κομμάτων.
Όπως αναμενόταν, οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες που έφεραν το χρίσμα της Ν.Δ. κυριάρχησαν. Έξι «γαλάζιοι» υποψήφιοι εξασφάλισαν από την πρώτη Κυριακή των Eκλογών τη νίκη, ενώ στην Κρήτη ο Σταύρος Αρναουτάκης υποστηρίχθηκε από τη Ν.Δ., έχοντας το χρίσμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πέντε Περιφέρειες θα εκλέξουν Περιφερειάρχη στον επαναληπτικό γύρο, με τους προερχόμενους από το κυβερνών κόμμα να αποτελούν τα ξεκάθαρα φαβορί σε τέσσερις από αυτές, με τη Θεσσαλία να αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, που μπορεί να εξελιχθεί σε ντέρμπι ανάμεσα στον απερχόμενο Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό και στον Δημήτρη Κουρέτα, ο οποίος έχει την υποστήριξη ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είναι, επομένως, πολύ πιθανό το ενδεχόμενο η Ν.Δ. να κάνει το 13 στα 13 στις περιφερειακές κάλπες, οι οποίες είναι οι πλέον «απρόσωπες» και «κομματικοποιημένες».
Προφανώς και επιβεβαιώνεται η κυριαρχία της κυβερνώσας παράταξης και σε αυτό το επίπεδο. Ο δε Πρωθυπουργός προχώρησε σε μια επίδειξη δύναμης στην Αττική, αντικαθιστώντας με συνοπτικές διαδικασίες τον νυν Περιφερειάρχη, Γιώργο Πατούλη, και τοποθετώντας στη θέση του έναν κατεξοχήν άνθρωπο της… Οικογενείας, ο οποίος σάρωσε από τον α΄ γύρο, καταθέτοντας ένα lifestyle ψηφοδέλτιο που βρίθει αθλητών, ηθοποιών και, γενικότερα, διάσημων προσώπων που συνυπάρχουν με παλιές δεξιές καραβάνες και ΠΑ.ΣΟ.Κ.ικές μεταγραφές. Παρομοίως και στην Κεντρική Μακεδονία με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, ενώ στη Στερεά Ελλάδα, η οποία είναι κάτι σαν «υποκατάστημα» της οικογενείας Μπακογιάννη, επανεξελέγη άνετα ο «αντιπρόσωπος» Φάνης Σπανός.
Την ίδια στιγμή, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καταγράφει νέο αρνητικό ρεκόρ: Η επίδοση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στις περιφερειακές κάλπες είναι πραγματικά τραγική. Μπορεί να ελπίζει πλέον μόνο στη Θεσσαλία, όπου κι εκεί σύρθηκε πίσω από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο είχε πρώτο ανακοινώσει τη στήριξή του στον Κουρέτα. Κατά τα άλλα, την καλύτερη επίδοση κατέγραψε ο Απόστολος Γκλέτσος στη Στερεά Ελλάδα, την οποία κέρδισε από τον πρώτο γύρο η Ν.Δ. με 48%…
Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., πάλι, μπορούν να πιαστούν μόνο από την περίπτωση Αρναουτάκη στην Κρήτη και να ελπίζουν στην ανατροπή στη Θεσσαλία. Η πρωτοφανής, για τα δεδομένα του εν λόγω κόμματος, αδράνεια στο αυτοδιοικητικό επίπεδο το κατέστησε τέταρτη δύναμη στην Αττική, από τρίτη που ήταν το 2019. Κι όλα αυτά, διότι αρνούνταν μέχρι λίγο πριν την κατάθεση των συνδυασμών να στηρίξουν τον Γιάννη Σγουρό, που είχε ανακοινώσει την υποψηφιότητά του κι όταν αυτό συνέβη είχαν χάσει το μέτρημα των στελεχών τους που είχαν πάει στον Πατούλη και μετά στον Χαρδαλιά. Στις λοιπές περιφέρειες οι επιδόσεις του ήταν χαμηλές, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, όπου κατάγραψε το μικρότερο ποσοστό του, με τον Λουκά Αποστολίδη να παίρνει σχεδόν το μισό από αυτό που είχε η Κατερίνα Μπατζελή στις προηγούμενες εκλογές!
Επιβεβαιώθηκε, επομένως, και σε επίπεδο Περιφερειών η κυριαρχία του Μητσοτάκη προσωπικά και της Ν.Δ., ως κόμματος. Τι προσφέρει, όμως, μια τέτοια κυριαρχία στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Ναι, η οικογένεια Μητσοτάκη – Μπακογιάννη απέκτησε κι άλλα τσιφλίκια, τι καλό, όμως, θα φέρει αυτή η κτήση στους κατοίκους τους; Πόσο «αυτοδιοικητικό» είναι να επιβεβαιώνεται η δυνατότητα του κέντρου να τοποθετεί ουσιαστικά όποιον θέλει στην περιφέρεια;
Σε επίπεδο Δήμων, τώρα, η κατάσταση είναι πιο ιντριγκαδόρικη, αλλά πάντως δηλωτική της στρεβλής αντιμετώπισης των διαδικασιών ανάδειξης αιρετών αυτοδιοικητικών οργάνων. Στην πρωτεύουσα της χώρας, ο πρώτος, αυτή τη στιγμή, στη σειρά της κληρονομικής διαδοχής της δυναστείας Μητσοτάκη, Κώστας Μπακογιάννης, δεν κατόρθωσε να επανεκλεγεί από την πρώτη Κυριακή. Διότι καλή η επικοινωνία, οι χιπεστερ πινελιές και η lifestyle προσέγγιση, αλλά η Αθήνα δεν είναι ούτε Στερεά Ελλάδα ούτε Δήμος Καρπενησίου. Τα προβλήματα είναι πιο σύνθετα και οι παρασκηνιακές διεργασίες πολυπλοκότερες.
Κάπως έτσι βρέθηκε στον δεύτερο γύρο με τον Χάρη Δούκα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διατηρώντας τον τίτλο του φαβορί, πλην όμως έχοντας απέναντί του την ευχάριστη έκπληξη των εκλογών, τον υποστηριζόμενο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., νέο πανεπιστημιακό Χάρη Δούκα, ο οποίος, αν κι έχει μπροστά του μεγάλη διαφορά να καλύψει, είναι βέβαιο ότι θα υποστηριχτεί κι από ευρύτερες δυνάμεις στη λογική της «αντι-Μπακογιαννικής» ψήφου. Ακόμα μία συντριβή για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., με τον σκληρό κομματικό υποψήφιο Κώστα Ζαχαριάδη να έρχεται τρίτος και να σπεύδει να προσκολληθεί στον Δούκα. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν και οι πανηγυρισμοί από πλευράς ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ναι μεν ο υποψήφιός του βρέθηκε στον β΄ γύρο, αλλά από εκεί και πέρα, το 14% που συγκέντρωσε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αποδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της ηγεσίας και των γρεφειοκρατών της Χαριλάου Τρικούπη, σε περίπτωση που χαθεί ο Δήμος. Διότι αν δεν έφταναν στο παρά πέντε για να δώσουν το χρίσμα στον Δούκα, το θετικό αποτύπωμα που αποδεδειγμένα έχει ο δεύτερος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο και δεν θα έτρεχε να καλύψει διαφορά σχεδόν 30 ποσοστιαίων μονάδων.
Επίσης, ξεδιάντροπη είναι η προσπάθεια των «πηγών» (sic) του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να πιστωθούν τη μεγάλη επιτυχία του Στέλιου Αγγελούδη στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος διεκδικεί επί ίσοις όροις τον Δήμο απέναντι στον νυν Δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα που έχει το χρίσμα της Ν.Δ. Ο Αγγελούδης όχι μόνο δεν στηρίχτηκε από τα κεντρικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά αντιθέτως πολεμήθηκε. Έφτασαν στο σημείο να μη δώσουν χρίσμα σε υποψήφιο δήμαρχο στη συμπρωτεύουσα για πρώτη φορά στα χρονικά, προκειμένου να ικανοποιήσουν υποστηρικτές του Ανδρουλάκη που κατέρχονταν είτε με τον Ζέρβα είτε με τον επίσημο υποψήφιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Σπύρο Πέγκα. Είπαμε ότι στην πολιτική το θράσος είναι προσόν, αλλά ας μη φτάνουμε στα όρια της ύβρεως…
Εν κατακλείδι, η Ν.Δ. κέρδισε της αυτοδιοικητικές κάλπες ως αναμενόταν. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ηττήθηκε συντριπτικά ως αναμενόταν και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε μια αξιοπρεπή και σε ορισμένες περιπτώσεις επιτυχημένη παρουσία, επίσης, κατά τα αναμενόμενα. Πόσοι, όμως, από τους πολίτες μπορούν να θυμηθούν μια αυτοδιοικητική πρόταση που άκουσαν προεκλογικά για τον τόπο τους; Ελάχιστοι. Διότι σήμερα η Αυτοδιοίκηση παραμένει φτωχός συγγενής του κεντρικού κράτους και σε τελική ανάλυση είναι η ηττημένη…
