Του Γιώργου Γιαννούλη,
Πριν από λίγες μέρες ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο Στέφανος Κασσελάκης εν μέσω μεγάλων πολιτικών συγκρούσεων και δυσαρέσκειας ακόμη και μέσα από βασικές τάξεις-τάσεις του κόμματος. Από ό,τι φαίνεται, αρχίζουν να επιβεβαιώνονται όλα όσα ακούγονται για κενή πολιτική και συνθηματολογία άνευ ουσίας.
Τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα έγινε βασικό θέμα ένα από τα πολλά βίντεο που προτιμά να κάνει ο επικεφαλής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μέσα στη Βουλή. Μεταξύ άλλων, είπε ότι θέλει να βάλει φωτιά στο σύστημα και χαρακτήρισε «χειροκροτητές» εκλεγμένους κυβερνητικούς Bουλευτές. Το πρόβλημα που είτε δεν αντιλαμβάνεται είτε αγνοεί εκούσια ο κύριος Κασσελάκης είναι ότι, με τέτοιες δηλώσεις, δίνει αφορμές στους «θερμοκέφαλους» εχθρούς της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας να εκφράζουν το επικίνδυνο αφήγημά τους…
Είναι «χειροκροτητές» οι Bουλευτές; Πως νιώθουν, άραγε, ακόμη και οι εκπρόσωποι του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για αυτήν τη θέση; Πριν από λίγα χρόνια ήταν και οι ίδιοι κυβερνητικοί βουλευτές… Ο ρόλος των μελών του Κοινοβουλίου είναι, μεταξύ άλλων, να πράττουν κοινοβουλευτικό έλεγχο, να συζητούν, να ψηφίζουν Νομοσχέδια, να κάνουν προτάσεις νόμου. Ο χαρακτηρισμός αυτός είναι υποτιμητικός και προσβάλλει, τουλάχιστον, την πλειοψηφία και, κατά συνέπεια, τη Δημοκρατία, αφού δεν δείχνει να σέβεται τη λαϊκή ετυμηγορία. Στη Δημοκρατία οφείλουμε όλοι και όλες να δεχόμαστε την αρχή της πλειοψηφίας ακόμη κι αν το κόμμα που βρίσκεται στην Κυβέρνηση, δεν είναι της αρεσκείας μας και έχουμε πολιτικές διαφορές.
Βέβαια, εδώ ανοίγεται και ένα θέμα ως προς τις ακριβείς διαφωνίες του κυρίου Κασσελάκη με τη Νέα Δημοκρατία. Καμία πολιτική θέση, καμία πρόταση δεν έχει αναπτύξει μέχρι στιγμής. Και η απουσία επιχειρημάτων, η κενότητα περιεχομένου, μετατρέπει τον πολιτικό διάλογο σε κάτι το αδιάφορο για τον μέσο πολίτη. Αντί να γίνονται κινήσεις που θα προτρέπουν τον κόσμο να ασχολείται, να συμμετέχει σε εκλογές, να ενδυναμώνει την κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αυτή η στάση οδηγεί την κοινωνία σε αποστροφή προς το πολιτικό σύστημα, αφού θεωρούνται οι Βουλευτές «χειροκροτητές» και άβουλα «όντα»… Η συνέπεια θα είναι η επανάληψη της γνωστής υποτιμητικής εικόνας της αποχής…
Θα βάλει φωτιά στο σύστημα; Τι να θυμίζει, άραγε, αυτό; Μήπως τους εξτρεμιστές που κυκλοφορούσαν με κουκούλες και κρεμάλες πριν από μια δεκαετία; (Αν δεν ήταν πολιτικός, αν ήταν ένας απλός πολίτης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι απλώς του αρέσουν οι στίχοι του τραγουδιού που είχαν ερμηνεύσει οι Τρύπες λίγο πριν την «αυγή» του 21ου αιώνα…) Για να επανέλθουμε στη σοβαρότητα, όμως, να υπενθυμιστεί ότι ο Στέφανος Κασσελάκης είναι επικεφαλής του πρώτου σε δύναμη κόμματος της Αντιπολίτευσης. Συνεπώς, θα πρέπει να μάθει πώς λειτουργεί ουσιαστικά η Βουλή, να είναι προσεκτικός στις δηλώσεις του και να δείχνει υπευθυνότητα και ωριμότητα, όχι να κάνει βόλτες και βίντεο για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να μιλάει λες και βρίσκεται σε κάποιο χαλαρό πάνελ σχολιασμού… Η πολιτική δεν είναι “lifestyle”, αλλά αφορά επί της ουσίας τη ζωή, την καθημερινότητα, το μέλλον μας! Γι’ αυτό, χρειάζεται και η στοιχειώδης σοβαρότητα, όχι σοβαροφάνεια και γελοιοποίηση των θεσμών… Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες Βουλευτές, ανεξαρτήτως κόμματος, είναι αντιπρόσωποι του λαού. Είτε βρίσκονται στην πλειοψηφία είτε στη μειοψηφία, είναι εκλεγμένες και εκλεγμένοι από τους πολίτες. Αλλιώς, υπάρχει πρόβλημα και η άκριτη αμφισβήτηση οδηγεί σε επικίνδυνα «μονοπάτια», επιβλαβή για το ιερό πολίτευμα της Δημοκρατίας!
Συνοψίζοντας, χρειαζόμαστε σοβαρή και αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση με ουσία, ώστε να ασκεί την αντίστοιχη πίεση και τον απαραίτητο έλεγχο με όλα τα κοινοβουλευτικά εργαλεία. Ίσως, δεν ξέρει τα βασικά και γι’ αυτό κι ο ίδιος θέλησε, από την πρώτη στιγμή, να «προστατευθεί», να μην εκτεθεί σε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, αρνούμενος να ζητήσει παραιτήσεις που θα του επέτρεπαν την είσοδο στη Βουλή. Ο παρατηρητής Στέφανος Κασσελάκης, όμως, θα πρέπει να μάθει, διότι η θέση του είναι θέση ευθύνης! Η απαξίωση στον ρόλο των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου είναι και απαξίωση της Δημοκρατίας!
